H περσινή χρονιά ήταν για τον μπασκετικό Ιωνικό στην κυριολεξία «το κάτι άλλο». Δεν είναι μονάχα πως εθίστηκε στις νίκες ο κόσμος της ομάδας που παρακολουθούσε την πορεία με τεράστιο ενδιαφέρον. Δεν ήταν μονάχα που ελέω των «χαμηλών ποδοσφαιρικών πτήσεων» το τμήμα μπάσκετ κράταγε ψηλά τη σημαία με το αστέρι. Ήταν και το είδος του μπάσκετ που έπαιζε η ομάδα στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων της. Έχει και αυτό τη σημασία του, γιατί όταν μπορεί μία ομάδα να προσφέρει θέαμα, όταν είναι σε θέση να κάνει συνέχεια πολλά πράγματα μέσα στο παρκέ πολύ καλά, δημιουργεί άλλη αίσθηση. Έτσι, το δέσιμο με τους φίλους της αποκτάει διαφορετική χροιά και γίνεται εντονότερο.
Φέτος οι υποχρεώσεις είναι δυσκολότερες. Α2, γαρ. Οι άνθρωποι που τρέχουν τις υποθέσεις του τμήματος έκαναν τις κινήσεις που έκριναν πως έπρεπε να κάνουν. Και τώρα αρχίζει η σκληρή δουλειά για να μπορεί η ομάδα να δικαιώσει τις προσδοκίες όλων των φίλων της. Αλλά και των ουδέτερων παρατηρητών που εδώ και ένα χρόνο έχουν καταλάβει πως στη Νίκαια γεννιέται-χτίζεται-διαμορφώνεται κάτι το σημαντικό. Ενδεχόμενη επιστροφή του Ιωνικού στην Α1 θα είναι -δίχως υπερβολή- ένα σημαδιακό γεγονός για το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ. Επομένως οι άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να κάνουν σε λίγους μήνες το όνειρο πραγματικότητα έχουν αναλάβει ένα πολύ βαρύ φορτίο. Αυτό είναι σε γνώση τους και μάλλον τους αρέσει πολύ ένα τέτοιο καθήκον.
Η περσινή πορεία δεν είναι κάτι που θα πρέπει να εφησυχάσει. Το γεγονός πως πέρυσι ήρθαν 29 νίκες σε 30 αγώνες, το γεγονός πως στην αρχή της σεζόν στο Κύπελλο Ελλάδας ο Ιωνικός είχε συγκεντρώσει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας σύσσωμης της εγχώριας μπασκετικής πιάτσας, είναι κάτι που πλέον πέρασε στην ιστορία. Όμως τίποτα δεν θα χαριστεί φέτος, τίποτα απολύτως δεν έχει κατακτηθεί ακόμα. Οι περσινές συνήθειες πρέπει να γίνουν οδοδείκτες για τη νέα χρονιά... Οι αντίπαλοι φέτος θα είναι πιο δυνατοί, όμως ο Ιωνικός θα μπει και πάλι στον ανταγωνισμό επιδιώκοντας νίκες. Πολλές νίκες. Τόσες που θα φέρουν την άνοδο. Την άνοδο που θα «ενοποιήσει» τις παλιότερες με τις σημερινές γενιές, «διευκολύνοντας τη ζωή» στις επόμενες.
Πρέπει να γίνει αντιληπτή η περσινή χρονιά ως η καλύτερη απόδειξη των δυνατοτήτων που υπάρχουν στο σωματείο. Να εθίσει, κιόλας, στην επιτυχία. Αλλά με μέτρο, με σύνεση, με τον τρόπο που αρμόζει στην κάθε συγκυρία. Για να συνεχιστεί και φέτος το πάρτι. Γιατί όλα αυτά; Γιατί πολύ απλά αξίζει τον κόπο!
Post A Comment: