Ο Χάρτης της Α2 (Μέρος 1ο)

 Γράφει ο Πέτρος Ιωσηφίδης

Το πρωτάθλημα της Α2 είναι προ των πυλών καθώς σε λιγότερο από μία εβδομάδα έχουμε την πρεμιέρα. Οι ομάδες είναι σε θέση εκκίνησης ενώ και ο κόσμος που τον ενδιαφέρει το πρωτάθλημα της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας είναι έτοιμος, έχοντας πάρει ήδη μια πρώτη γεύση τόσο από τους αγώνες προετοιμασίας όσο και από τους αγώνες Κυπέλλου που έλαβαν χώρα μέχρι σήμερα. Έτσι λοιπόν το Ionikosnews.gr επιμελήθηκε, για τους αναγνώστες του, ειδικό αφιέρωμα με τους 15 αντιπάλους που θα αντιμετωπίσει η ομάδα προκειμένου να βρεθεί στη «γη της Επαγγελίας».

Αμύντας
Έτος ίδρυσης: 1950
Γήπεδο: ΠΥΡΚΑΛ
Περσινή θέση: 7η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 10η-12η


Από τις «παραδοσιακές δυνάμεις» της Α2, διαχρονικά. Επανήλθε στην κατηγορία το 2017. Αγωνίζεται σε γήπεδο «στρούγκα» (μιας κερκίδας) και εκεί είναι η κύρια δύναμή του. Έτσι νόμιζαν και οι περισσότεροι, μόνο που στην πράξη από τις περσινές 15 νίκες του, ο Αμύντας πήρε τις 8 στο γήπεδό του και τις 7 εκτός έδρας (!).
Ομάδα Α2 με την παλιά έννοια, δηλαδή ίδιος προπονητής εδώ και πάρα πολλά χρόνια (από τη Β’ Εθνική), και σχεδόν αναλλοίωτος κορμός με μικρές προσθαφαιρέσεις κάθε χρόνο. Δεν παίζει θελκτικό μπάσκετ, ξέρει όμως να παίρνει τα αποτελέσματα. Από την περσινή ομάδα, πλην τριών συνεχίζουν όλοι με κύρια επιθετική αιχμή την τριάδα των Διαμαντόπουλου (12,4π./παιχνίδι και 70% στα δίποντα), Κουκουνιά (10,3π/παιχνίδι) και του διεθνούς Αλβανού και πολύ βελτιωμένου Τοπάλι (10,3π./παιχνίδι). Ζούπας και «αειθαλής» Βαρδιάνος από κοντά, συνθέτουν ένα εξαιρετικό μείγμα που και φέτος -ενδεχομένως να μην τερματίσει στην 7η θέση όπως πέρσι- θα παίξει όμως ρόλο στην κατηγορία, προσπαθώντας να αποφύγει τα play-out.
Οι αποχωρήσεις των παικτών, καλύφθηκαν και με το παραπάνω. Αν και μόλις δύο μεταγραφές, ο Γκαβανόπουλος που ήρθε από μια άκρως επιτυχημένη σεζόν από τον Τρίτωνα (12,4π./παιχνίδι, 55 τρίποντα) θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στο «3» και το «4», ενώ στον Αμύντα θα αγωνίζεται και ο Κωνσταντακόπουλος, ο οποίος πέρσι κατέκτησε το πρωτάθλημα με το Περιστέρι και παρά την «πολυκοσμία» στα γκαρντ, είχε 19 λεπτά και 6π./παιχνίδι. Στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του, για το Κύπελλο, ο Αμύντας μπορεί να αποκλείστηκε από το Παγκράτι (Β’ Εθνική), στο πρωτάθλημα όμως θα είναι αλλιώς. Είναι εξάλλου ομάδα πρωταθλήματος.



Απόλλων Πατρών
Έτος ίδρυσης: 1926
Γήπεδο: Περιβόλα
Περσινή θέση: 4η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 5η-8η

 Ότι και να πει κανείς για τον Απόλλωνα Πατρών είναι λίγο. Από τις πιο ιστορικές ομάδες στον μπασκετικό χάρτη. 32 συμμετοχές στην Α1, με παρουσία στην Ευρώπη, ενώ ήταν και φιναλίστ στο κύπελλο δύο φορές κόντρα σε Ολυμπιακό (1996-97) και Παναθηναϊκό (2014-15). Το 2017 υποβιβάστηκε στην Α2. Διαθέτει ένα γήπεδο στολίδι, ίσως το καλύτερο γήπεδο στην κατηγορία. Αρένα με όλη τη σημασία της λέξης, δεν είναι τυχαίο ότι εκεί έχει λάβει κατά το παρελθόν χώρα, το ελληνικό All-Star Game.
Ο Απόλλωνας, αν και διέθετε πολύ καλό roster την περσινή σεζόν, ξεκίνησε μέτρια. Μετά από αλλαγές προπονητών, φάνηκε να βρίσκει τα πατήματά του με τον Νίκο Οικονόμου στο τιμόνι. Η διοικητική ανεπάρκεια ωστόσο του συλλόγου με ότι αυτό συνεπάγεται οικονομικά δε βοήθησε την ομάδα να κάνει την υπέρβαση κι έτσι ερμάτισε στην 4η θέση στην κανονική περίοδο. Ωστόσο, έκοψε το δρόμο της ανόδου στον Ηρακλή έχοντας κερδίσει στην κανονική περίοδο 2-0, παίρνοντας τη μία νίκη που ήθελε για να συνεχίσει. Στον τελικό ανόδου με τον Χολαργό, αντίστοιχα, δε μπόρεσε να κάνει την υπέρβαση, καθ’ ότι ο Χολαργός ήθελε μόλις μία νίκη για να ανέβει, πράγμα που έγινε. Τα χειρότερα ωστόσο για τον Απόλλωνα δεν είχαν έρθει ακόμα. Η συμφωνία με έναν εκ των κορυφαίων παικτών την περσινή περίοδο, τον Άλεξ Άκερ προέβλεπε συμβόλαιο «κλειστό» διετούς διάρκειας με τον Απόλλωνα ωστόσο να μην καταβάλει από ένα σημείο κι έπειτα τις απαιτούμενες δόσεις. Ο Άκερ έκανε προσφυγή και πλέον διεκδικεί και τις φετινές του απολαβές, είτε αγωνιστεί είτε όχι, με το ποσό να αγγίζει όπως ακούγεται τις 100 χιλ. € (!).
Μέσα σε αυτό το κλίμα, οικονομικής «ασφυξίας» και ενώ ο Απόλλωνας αδυνατεί να σχηματίσει βιώσιμο διοικητικό σχήμα μιας και η τελευταία διοίκηση που εξελέγη, παραιτήθηκε, το ιστορικό σωματείο της Πάτρας καλείται να καταρτίσει ανταγωνιστική ομάδα. Έγινε κανονική «αποψίλωση» του περσινού ποιοτικού roster. Παίκτες πήγαν, έφυγαν, ξανα-πήγαν και ξανα-έφυγαν. Δύσκολο το έργο του Βουρνά (νέος προπονητής) που καλείται να φτιάξει ομάδα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ο ποιοτικότερός του παίκτης είναι ο Ρασάντ Μπελ όπου πέρσι με τον Χολαργό έκανε σημεία και τέρατα με 16,7π./παιχνίδι. Άλλοι παίκτες που ενδεχομένως θα βοηθήσουν λόγω εμπειρίας από την Α1 είναι οι Μολφέτας και Εζόμο.
Υπό κανονικές συνθήκες, αυτό το ρόστερ θα μπορούσε να πλασαριστεί εντός εξάδας. Ωστόσο, με τη FIBA να έχει διαμηνύσει στον Απόλλωνα -που κάνει μεταγραφές σα να μη συμβαίνει τίποτα- ότι αν δεν εξοφλήσει τον Άκερ θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες, δεν ξέρουμε που και πως μπορεί να καταλήξουν οι Πατρινοί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Μεγάλη ανάσα ως προς αυτό το σκέλος, θα δώσει ωστόσο, η συμφωνία του Απόλλωνα με την εταιρεία που ειδικεύεται στο χώρο του καφέ και της εστίασης «Coffeebrands», μια επιχείρηση που διαθέτει 27 καταστήματα πώλησης στην Πάτρα και το Ρίο κάτι που την καθιστά Νο1 στον εν λόγω χώρο.
Στα πρώτα επίσημα παιχνίδια που έδωσε, για το Κύπελλο, πέρασε εύκολα από την Πεντέλη (Β’ Εθνική), έχασε ωστόσο το ίδιο εύκολα στου Στρέφη από τον Τρίτωνα (Β’ Εθνική).

ΑΣ Καρδίτσας
Έτος ίδρυσης: 2006
Γήπεδο: Κλειστό Καρδίτσας
Περσινή θέση: 10η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 8η-10η


 Είναι στην Α2 από το 2017 και μπορεί να πει κανείς ότι περνά τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας της. Δεύτερη παρουσία στην Α2, έκανε 6 καθοριστικές εκτός έδρας νίκες από τις συνολικά 14 για να μείνει στην κατηγορία.
Υγιές οικονομικά σωματείο, με το «ΜΕΛΙ ΑΤΤΙΚΗ» να συμβάλλει σε αυτό και με πολύ ικανό προπονητή, τον Γιάννη Τζήμα, εκ των «μπαρουτοκαπνισμένων» της κατηγορίας.
Η Καρδίτσα άλλαξε άρδην το roster της, χάνοντας τις περσινές κινητήριες δυνάμεις. Πιο δυνατή μεταγραφή που θα κληθεί να σηκώσει και το βάρος είναι ο Κακλαμάνος ο οποίος πέρσι με την Καστοριά έκανε μια πολύ καλή χρονιά με 13,5π./παιχνίδι. όπως επίσης και ο διεθνής Βρετανός Μοκφορντ, ο οποίος μαζί με τον Κακλαμάνο στα γκαρντ θα αποτελέσουν μία από τις πιο δυνατές επιθετικές λύσεις της ομάδας.
Ακόμα ένα γήπεδο «στρούγκα», κλασσικό γήπεδο επαρχίας, με κόσμο. Ρεαλιστικός στόχος, η αποφυγή των play-out και ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στη βαθμολογία. Στα επίσημα παιχνίδια, με αφορμή το Κύπελλο, ξεκίνησε με εκτός έδρας νίκη επί του Δούκα (Β’ Εθνική), έχασε όμως στο νήμα στην Αμαλιάδα από τον Κόροιβο (Α2) και αποκλείστηκε από τη συνέχεια.




ΑΣ Καστοριάς
Έτος ίδρυσης: 1995
Γήπεδο: Κλειστό «Δημήτρης Διαμαντίδης»
Περσινή θέση: 8η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 4η-5η 


 Ολική αλλαγή στο roster της Καστοριάς, τη γενέτειρα και ομάδα όπου ανδρώθηκε ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Η Καστοριά διάγει μια από τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας της συμμετέχοντας για δεύτερη χρονιά στην Α2 κατηγορία.
Παρά το περσινό πολύ καλό roster και τις προσδοκίες για μεγάλα πράγματα, η Καστοριά τελικά κατετάγη 8η, γεγονός που δεν ικανοποίησε τους Διοικούντες, γι’ αυτό και η σχεδόν πλήρης αλλαγή του υλικού. Η αρχική φιλοσοφία για την νέα σεζόν ήταν η στελέχωση της ομάδας με νεαρούς – ταλαντούχους αθλητές από το ευρύτερο τοπικό περιβάλλον.
Στην πράξη βέβαια, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Παρ’ ότι έφυγαν όλοι οι πρωτοκλασάτοι παίκτες της και ο προπονητής, η Καστοριά επένδυσε στο πόστο του προπονητή με το Νίκο Καραγιάννη ο οποίος οδήγησε το Περιστέρι με εμφατικό τρόπο (29-1) στην επαναφορά στην Α1 ενώ όλες οι μεταγραφές του ήταν στοχευμένες, παίρνοντας παίκτες από το πάνω ράφι (Βαβάτσικος, Α1 με τον Φάρο Λάρισας), παίκτες κλειδιά στην Α2, όπως ο εκ των κορυφαίων ψηλών και προερχόμενος από τον Παπάγου, Μελισσαράτος (16,1π. και 9,8 rebounds/παιχνίδι), ο κινητήριος μοχλός της Καρδίτσας, Αμπαράς (12π./παιχνίδι), ο γνώριμός μας και αρκετά ανεβασμένος Ανδρέας Πετρόπουλος, ο έμπειρος Τζακόπουλος από τον Χολαργό με τον οποίο πανηγύρισε την άνοδο στην Α1. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε τελευταία με τη μεταγραφή του Πούσταχβαρ, διεθνής Λευκορώσος, με παρουσία και στο Europe Cup, στη θέση του Ντεμάρκας που δεν έπεισε, εκτοξεύοντας το μπάτζετ της ομάδας σε άλλα επίπεδα.
Αδιαμφισβήτητα, η Καστοριά και λόγω ρόστερ και λόγω ικανότητας προπονητή θα παίξει ρυθμιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα με ρεαλιστικό στόχο να διεκδικήσει την είσοδο στην τετράδα. Στα πρώτα επίσημα παιχνίδια της, για το Κύπελλο, πέρασε με buzzer beater τρίποντο του Πετρόπουλου μέσα στη Μάνδρα (Β’), ηττήθηκε όμως από το Ανατόλια (Β’) το οποίο πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία στο θεσμό.

Διαγόρας Δρυοπιδέων
Έτος ίδρυσης: 1996
Γήπεδο: Κλειστό «Σταύρος Βενέτης», Αιγάλω
Περσινή θέση: 2η (Β’ Εθνική)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 2η-3η 


Σύντομη η ιστορία του Διαγόρα, εμφατική ωστόσο που έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά του. Από το 2016 κι έπειτα κατόρθωσε δύο διαδοχικές ανόδους και ενώ δε διαθέτει πλήθος κόσμου, η παρουσία του Γ. Καλλίλα στον προεδρικό θώκο, δίνει άλλη ισχύ στην ομάδα με καταγωγή από την Κύθνο.
Προβιβάστηκε μαζί με τον Ιωνικό από την περσινή Β’. Διατήρησε ένα μικρό κορμό παικτών (Κουκάς, Καραλής, Καρασταμάτης κλπ.) και παρ’ ότι έχασε αρκετούς από το περσινό υλικό με αποκορύφωμα τη φυγή του περσινού πρώτου σκόρερ της Β’ Εθνικής, Νίκου Πέττα, αναπλήρωσε τα όποια κενά και με το παραπάνω. Απέκτησε τις τρεις κολώνες του Ψυχικού που το κράτησαν στην Α2, φέρνοντας τους Τσιώκο (13,5π./παιχνίδι), Νίκου (10,9π./παιχνίδι) και Νοέα (9,7π./παιχνίδι) στα δυτικά, απέκτησε από τον Εθνικό τους Μάρτζο (12,3π./παιχνίδι) και Μαχαίρα (12,9π. και 8,4 rebounds/παιχνίδι) όπου αμφότεροι έκαναν ένα πάρα πολύ καλό πρωτάθλημα, όπως και το γνώριμό μας Περσίδη ενώ από τον περσινό Χολαργό που προβιβάστηκε στην Α1, απέκτησε τους Κόκκαλη (8,8π./παιχνίδι και 49% στα τρίποντα) και Μοτσενίγο (6,6π./παιχνίδι και 44% στα τρίποντα) που έπαιζαν ρόλο, με τον Κόκκαλη μάλιστα να έχει καθοριστική συμβολή στην πορεία του Διαγόρα στο Κύπελλο, ξεκινώντας ήδη την απόσβεση.
Αγωνίζεται στο γήπεδο του Αιγάλεω. Βάσει roster, η μπασκετική «πιάτσα» τους χρήζει ως δεύτερο φαβορί. Αν και νωρίς, έδειξε ήδη τα δόντια του στο Κύπελλο, χωρίς ωστόσο να έχει σταθερή απόδοση. Απέκλεισε πολύ δύσκολα το Αγρίνιο (Β’ Εθνική), εκτός έδρας, έπειτα εντός έδρας έκανε επίδειξη ισχύος απέναντι στον Ηρακλή για να αποκλείσει πολύ δύσκολα τον Τρίτωνα στου Στρέφη. Το τελευταίο του εμπόδιο πριν βρεθεί αντιμέτωπος με την ΑΕΚ στους «16», ήταν η Καβάλα την οποία και «σάρωσε» στο Αιγάλεω.

Εθνικός
Έτος ίδρυσης: 1923
Γήπεδο: Κλειστό «Παναγιώτης Σαλπέας»
Περσινή θέση: 5η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 15η-16η


Ότι είναι να γίνει, τουλάχιστον θα γίνει στα παρκέ. Αυτό διαφαίνεται για την πειραϊκή ομάδα, η οποία πέρασε ένα μαρτυρικό καλοκαίρι, με τη διοίκηση να αποχωρεί σύσσωμη, και με τους παλαίμαχους την ύστατη ώρα να φτιάχνουν ένα διοικητικό σχήμα ανάγκης, να κατεβάζουν μια ομάδα με ότι βρουν κυριολεκτικά,  προκειμένου η ομάδα να αγωνιστεί στο Κύπελλο και να μη μηδενιστεί.
 Πλέον στελεχώνεται ένα ρόστερ για να παλέψει αξιοπρεπώς για ότι καλύτερο, μέχρι όσο πάει.
 Κι όμως τα πράγματα αλλιώς ξεκίνησαν για τον Εθνικό πριν μερικά χρόνια. Άνοδος μαζί με τον Ιωνικό από την ΕΣΚΑΝΑ, λόγω αναδιάρθρωσης, εκ νέου άνοδος μαζί με τον Ιωνικό στη Β’, πάλι λόγω αναδιάρθρωσης, στην τρίτη του σερί άνοδο, κέρδισε τους Νικαιώτες στο νήμα και από το 2014 βρίσκεται στην Α2 πραγματοποιώντας εξαιρετικές χρονιές, κατακτώντας την 4η θέση την πρώτη χρονιά, την 3η θέση τη δεύτερη, την 7η θέση την τρίτη, για να φθάσουμε στην περσινή χρονιά όπου με ένα εξαιρετικό ντεμαράζ από τη στιγμή που ανέλαβε ο Συμεωνίδης, να τερματίζει στην 5η θέση ενώ στα μπαράζ ανόδου ήταν ουσιαστικά αυτός που κόντραρε περισσότερο τον Χολαργό.
Από το περσινό roster έμεινε μόνον ο Σκιαθίτης με τις μεταγραφές να κινούνται σε λύσεις ανάγκης από χαμηλότερες κατηγορίες προκειμένου να στελεχωθεί άρον-άρον η ομάδα. Το δύσκολο έργο να κοουτσάρει τον Εθνικό, έπεσε στον Θοδωρή Παλαιοχωρίτη.


Ερμής Αγιάς
Έτος ίδρυσης: 1984
Γήπεδο: Κλειστό Νεάπολης Λάρισας
Περσινή θέση: 9η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 7η-9η
 
Μοναδικός εκπρόσωπος πια, του Λαρισινού μπάσκετ στις κορυφαίες κατηγορίες. Γι’ αυτό το λόγο έφυγε από το Κλειστό της Αγιάς, των μόλις 300 θέσεων, και μετακόμισε στο μεγάλο γήπεδο του Νομού, αυτό της Νεάπολης, ένα από τα πιο ωραία γήπεδα της κατηγορίας. Ρίσκο, αν συνυπολογίσει κανείς ότι τις 11 από τις 15 νίκες που έκανε πέρσι, τις έκανε στο εν λόγω κλειστό, δείχνοντας ότι μακριά από την έδρα του, χάνει αρκετή από τη δύναμή του.
Με τον Στέφανο Πέρκο για προπονητή, ο οποίος ανέλαβε την ομάδα στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος, κράτησε τους περσινούς πρωτοκλασάτους του (Λόλας, Κόμματος, Τριανταφύλλου, Τσιαμπαλής) αλλά και άλλους και ενισχύθηκαν με τους all around του Χολαργού, Τσιλούλη και Σπυρόπουλο, τον γκαρντ της Δόξας Λευκάδας, Τζόλο που πέρσι έκανε καλή χρονιά (11,1π./παιχνίδι), το περσινό «5άρι» του Δούκα, Τόζιο (12π./παιχνίδι και 9,1 rebounds).
Στο θέμα ξένου, ταλαιπωρήθηκε αρκετά καθώς αρχικά ο διεθνής Μπελιάνκου και αφετέρου ο Σμιθ, όπως ήρθαν, έτσι έφυγαν, καταλήγοντας πρόσφατα στην επιλογή του διεθνούς Λετονού, Κούκσικς.
Σε επίσημους αγώνες, για το Κύπελλο, ο Ερμής Αγιάς απέκλεισε δύσκολα τα Φάρσαλα (Β’ Εθνική) και αποκλείστηκε στην επόμενη φάση, χάνοντας οριακά από τους Φαίακες Κέρκυρας (Β’ Εθνική), δείχνοντας ότι ακόμα δεν έχει βρει τα πατήματά του. Ρεαλιστικός στόχος, είναι ένα πλασάρισμα μέσα στην οκτάδα.