Ο Χάρτης της Α2 (Μέρος 2ο)

Γράφει ο Πέτρος Ιωσηφίδης
Συνεχίζουμε με το 2ο μέρος του αφιερώματος για τον Χάρτη της Α2 κατηγορίας. Το πρωτάθλημα της Α2 είναι προ των πυλών καθώς σε λιγότερο από μία εβδομάδα έχουμε την πρεμιέρα. Οι ομάδες είναι σε θέση εκκίνησης ενώ και ο κόσμος που τον ενδιαφέρει το πρωτάθλημα της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας είναι έτοιμος, έχοντας πάρει ήδη μια πρώτη γεύση τόσο από τους αγώνες προετοιμασίας όσο και από τους αγώνες Κυπέλλου που έλαβαν χώρα μέχρι σήμερα. Έτσι λοιπόν το Ionikosnews.gr επιμελήθηκε, για τους αναγνώστες του, ειδικό αφιέρωμα με τους 15 αντιπάλους που θα αντιμετωπίσει η ομάδα προκειμένου να βρεθεί στη «γη της Επαγγελίας».



Ηρακλής
Έτος ίδρυσης: 1924
Γήπεδο: Ιβανώφειο
Περσινή θέση: 3η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 2η-3η


Ο «Γηραιός» είναι από τις ιστορικότερες ομάδες του ελληνικού μπάσκετ. Ο Ηρακλής, των δύο Πρωταθλημάτων (1927-28 και 1934-35) και φιναλίστ τρεις φορές σε τελικό Κυπέλλου (1981, 1994, 1996), είναι η έκτη ομάδα πανελλαδικά σε συμμετοχές στην Α’ κατηγορία (51 συμμετοχές). Για την έδρα του, το θρυλικό Ιβανώφειο, τα λόγια περιττεύουν, διαθέτοντας  τον πιο μαζικό κόσμο στη φετινή Α2. Οι περιπέτειες του Ηρακλή στην Α2, ξεκινούν από το 2013 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Η φετινή χρονιά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η «τρίτη και φαρμακερή» καθώς πλέον είναι και ψυχολογικός ο λόγος. Τις δύο προηγούμενες χρονιές έφτασε πολύ κοντά στην άνοδο στην Α1, αλλά δεν… Τη μία χρονιά αν και τερμάτισε δεύτερος στην κανονική περίοδο, ο Φάρος Κερατσινίου του «έσπασε» την έδρα και πήρε εκείνος την άνοδο. Πέρσι, διάγοντας μια μέτρια χρονιά αναλογικά με το ρόστερ που διέθετε, άλλαξε προπονητή, φέρνοντας τον «νυν» Χατζηκυριακίδη αντί του Βαγγέλη Αλεξανδρή, κάνοντας μια πολύ καλή πορεία. Τερμάτισε τρίτος στην κανονική διάρκεια, όμως διασταυρώθηκε με τον Απόλλωνα Πατρών από τον οποίο είχε χάσει 2-0 στην κανονική περίοδο. Στην Πάτρα δε μπόρεσε να κάνει το 2-2 και έτσι δεν πέρασε στον τελικό των play-off όπου θα αντιμετώπιζε με πλεονέκτημα τον Χολαργό (2-0) όπου και θα του αρκούσε μία νίκη για την άνοδο.
Ο Ηρακλής έμοιαζε να «αδειάζει» με αυτή την εξέλιξη. Μεγάλη αργοπορία για να ανακοινώσει τον προπονητή της νέας περιόδου, καταλήγοντας με τα πολλά στην ανανέωση του Χατζηκυριακίδη. Αποτέλεσμα αυτής της κωλυσιεργίας ήταν να χάσει το βαρύ του «πυροβολικό», Χαριτόπουλο (Ήφαιστος Λήμνου) ενώ αποχαιρέτησε και ο Γκαγκαλούδης μετά από δύο χρόνια παρουσίας εκεί. Παράλληλα και ο Αμερικάνος Ουάσινγκτον με καθοριστική συμβολή στον Β’ Γύρο αποχώρησε. Ωστόσο κράτησε έναν μίνιμουμ κορμό, ενώ το κενό του Αμερικάνου θα κληθεί να καλύψει ο διεθνής Εσθονός Σοκ, γιος του άλλοτε παίχτη του Παναθηναϊκού Τιτ Σοκ, ο οποίος και διαθέτει ελληνικό διαβατήριο. Απέκτησε επίσης τον Λιθουανό Σέσκους που αγωνίζεται στις θέσεις «2» και «3» και έναν εκ των κορυφαίων ψηλών της κατηγορίας, τον Σάββα Τζουγαράκη (16,3π. και 7,6 rebounds/παιχνίδι).
Η άνοδος όπως λένε και οι ίδιοι οι άνθρωποι του Ηρακλή είναι μονόδρομος. Στα μάτια αρκετών, Ιωνικός και Διαγόρας διαθέτουν ποιοτικότερα roster, όμως ο Ηρακλής έχει και την εμπειρία και τον κόσμο για να μπορέσει να τρυπώσει σε μία εκ των δύο προνομιούχων θέσεων. Στα φιλικά και στο πρώτο επίσημο παιχνίδι, στο Κύπελλο, απέναντι στο Στρατώνι (Β’ Εθνική), έδειξε καλά στοιχεία. Ωστόσο, η ήττα με κάτω τα χέρια από τον Διαγόρα, στο Αιγάλεω, προβλημάτισε.

Ιπποκράτης Κω
Έτος ίδρυσης: 1978
Γήπεδο: Κλειστό Γυμναστήριο Κω
Περσινή θέση: 3η (Β’ Εθνική)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 4η-5η
Ο Ιπποκράτης μπήκε για τα καλά στο μπασκετικό στερέωμα κατά την περσινή χρονιά όταν και συμμετείχε για πρώτη χρονιά στη Β’ Εθνική. Κατάφερε και πήρε την άνοδο, λόγω αναδιαρθρώσεων και αφού πρώτα είχε νικήσει στα μπαράζ το Πευκοχώρι. Με κολώνες τους «αειθαλείς» Χαρίση και Ασημακόπουλο και έχοντας αλλαγή σκυτάλης στη θέση του προπονητή με τον Σάββα Συμεωνίδη να καλείται να κάνει σε ακόμα μία ομάδα τα «μαγικά» του (αποκορύφωμα η άνοδος με τον Φάρο Κερατσινίου τη χρονιά 2016-17), ο Ιπποκράτης έκανε στοχευμένες και ουσιαστικές κινήσεις. Στο «4» πήρε τον Καλαμπάκα (9,3π./παιχνίδι και 48% στα τρίποντα) που έκανε μια καλή χρονιά με τη Δόξα Λευκάδας, ενώ απέκτησε και τον φέρελπι Σκούφη από τον Προμηθέα Πατρών όπως και τον Χατζηνικόλα (Τρίκαλα). Σημαντική προσθήκη ήταν αυτή του διεθνή Εσθονού Λάανε (13,4π./παιχνίδι και 47% στα τρίποντα) τον οποίο ο Συμεωνίδης είχε στη θητεία του στον Εθνικό, στον οποίο από δίπλα θα είναι ο έμπειρος Καυκής (Παγκράτι).
Ο Ιπποκράτης, έχοντας ένα ολόκληρο νησί μαζί του, θα παλέψει να μπει στην τετράδα. Και δεν είναι απίθανο αν αναλογιστεί κανείς ότι «ξέρανε» τον Ιωνικό μέσα στη Νίκαια, για το θεσμό του Κυπέλλου. Ωστόσο, δείχνει ότι ακόμα δουλεύει πράγματα και έχει περιθώρια βελτίωσης καθώς λίγες μέρες αργότερα, η Καβάλα τον κέρδισε εύκολα.

Καβάλα
Έτος ίδρυσης: 2003
Γήπεδο: «Αλεξάνδρα Δήμογλου»
Περσινή θέση: 1η (Β’ Εθνική)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 10η-12η

Μετρά έξι συμμετοχές στην Α1. Το 2016 υποβιβάζεται στην Α2 ενώ γνωρίζει δεύτερο διαδοχικό υποβιβασμό στη Β’. Πέρσι, κατακτά το πρωτάθλημα στο Βόρειο Όμιλο και επανέρχεται στην Α2. Μέσα στο καλοκαίρι, προέκυψε μια σημαντική επενδυτική χορηγία για την ομάδα, με την Energean που παράγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο στον Κόλπο της Καβάλας. Βάσει αυτού και κρατώντας τον ίδιο προπονητή (Καραπιπερίδης), έμεινε ένας σταθερός κορμός και ενισχύθηκε με παίκτες εγνωσμένης αξίας ως προς την Α2 όπως τον Προδρόμου (Αρκαδικός - 16π. και 6,7 rebounds/παιχνίδι), τον Καμαρά (ΑΕΛ – 11,3π./παιχνίδι) ενώ στα guard θα εμφανισθεί ιδιαίτερα δυνατή μετά και τη μεταγραφή του Μίτροβιτς.
Ενισχυμένη σε σχέση με πέρσι. Θα παλέψει για να αποφύγει τα play-out. Στο Κύπελλο έδειξε καλά στοιχεία, επικρατώντας διαδοχικά της Ελευθερούπολης (Β’ Εθνική), του Φίλιππου Βέροιας (Β’ Εθνική), του Ιπποκράτη Κω (Α2), ενώ επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, χάνοντας από τον Διαγόρα Δρυοπιδέων στο Αιγάλεω, φτάνοντας μια ανάσα από το να παίξει με την ΑΕΚ για τους «16».

Κόροιβος Αμαλιάδας
Έτος ίδρυσης: 1983
Γήπεδο: Κλειστό Γυμναστήριο Αμαλιάδας
Περσινή θέση: 13η (Α1)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 7η-9η

Σύντομη η ιστορία του Κοροίβου. Μόλις τρεις παρουσίες στην Α1, ξεκινώντας από το 2014. Κανείς όμως δεν θα ξεχάσει τον τρόπο που έπεσε. Και αν την προηγούμενη χρονιά, ο Ντίνος Καλαμπάκος κατάφερε να σώσει την ομάδα ως εκ του θαύματος, την περσινή και ο τρόπος με τον οποίο υποβιβάστηκε, χάνοντας εντός έδρας από τα ήδη υποβιβασμένα και θεωρητικά αδιάφορα Τρίκαλα και με τα όποια υπονοούμενα ακούστηκαν μετά τη λήξη εκείνου του παιχνιδιού, αρκετή ήταν η σκόνη που σηκώθηκε γύρω από την ομάδα.
Αυτήν τη σκόνη, ανέλαβε να καταλαγιάσει ένας εκ των πλέον έμπειρων προπονητών στην Ελλάδα, ο Κώστας Σορώτος, στήνοντας μια νέα ομάδα από την αρχή. Ο έμπειρος τεχνικός βασίστηκε κυρίως σε παίκτες που ο ίδιος γνώριζε και τους είχε μαζί του από την προηγούμενη ομάδα που κοούτσαρε, τη Δάφνη Δαφνίου (Γκιουζέλης, Καπώνης, Τσιάκος), απέκτησε νεαρούς από τη Β’ Εθνική που μπορούν να εξελιχθούν (Κελαϊδής από Πανελευσινιακό κλπ.) ενώ ως παίκτες από ομάδες της Α2, απέκτησε τους Χείλαρη και Μαραγκάκη από Απόλλωνα Πατρών και Αρκαδικό, αντίστοιχα. Σε αυτόν που ποντάρουν αρκετά, στην Ήλιδα είναι στον Λετονό guard, Τομς Λειμάνις.
Παρ’ ότι αρκετά ανταγωνιστικό το φετινό πρωτάθλημα, μια θέση κάπου στο μέσον της βαθμολογίας θα ήταν ένας ρεαλιστικός στόχος για τον Κόροιβο. Αρκετά σημαντική ενέργεια - οξυγόνο ως προς τη φετινή προσπάθεια του Κοροίβου, η χορηγική συμφωνία με το ΙΕΚ Σμαρνάκη. Αγωνιστικά, κλασσική ομάδα Σορώτου. Πολύ τρέξιμο και «ξύλο», δεν τα παρατάει ποτέ. Αυτό καταμαρτυρά και η πορεία της ομάδας στο Κύπελλο, αποκλείοντας το ισχυρό Πευκοχώρι (Β’ Εθνική), την Καρδίτσα (Α2) εντός έδρας, χάνοντας όμως από το Ανατόλια (Β’ Εθνική) μετά από τέσσερις (!) παρατάσεις.




Μαρούσι
Έτος ίδρυσης: 1950
Γήπεδο: Κλειστό Γυμναστήριο Αγ. Θωμά
Περσινή θέση: 12η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 12η-14η

Η μοναδική ομάδα στην κατηγορία η οποία κατέχει ευρωπαϊκό τίτλο (Κύπελλο Σαπόρτα, 2000-01). Φιναλίστ στο FIBA Europe League (2003-04) με προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη ενώ την περίοδο 2001-02 είχε φτάσει στα ημιτελικά του τότε κυπέλλου Κόρατς, ενώ έχει αγωνιστεί και στην Euroleague. Έχει 24 συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία με αποκορύφωμα τη 2η θέση στο πρωτάθλημα τη σεζόν 2003-04 και 2004-05 ενώ είναι και φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας, δύο φορές (2001-02 και 2005-06). Μεγάλοι παίκτες και προπονητές πέρασαν από την ομάδα του Αμαρουσίου. Όμως, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Η φυγή του επιχειρηματία Βωβού από τα δρώμενα της ομάδας και η μη αναπλήρωση αυτού, έκλεισε την κάνουλα της χρηματοδότησης και η ομάδα μοιραία παρήκμασε. Έφτασε μέχρι τη Γ’ Εθνική. Το 2016 ανέβηκε στη Β’ και με διαδοχική άνοδο βρέθηκε στην Α2 το 2017.
Πέρσι κατάφερε και κρατήθηκε στην κατηγορία, νικώντας σε αγώνα μπαράζ τον Παπάγο, τον οποίο και έριξε στη Β’ Εθνική, έχοντας ως πρώτο βιολί του σε εκείνα τα παιχνίδια τον Ντακούλια.
Το Μαρούσι μένει πιστό και ακολουθεί μια οικονομική πολιτική «μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα». Δεν παίζει θελκτικό μπάσκετ, μένει στην ουσία και το αποτέλεσμα, άλλωστε αυτό μετράει στο τέλος.
Για ακόμα μια χρονιά στον πάγκο του θα έχει τον Κώστα Κεραμιδά (προπονητής Εθνικής Γυναικών), τον άνθρωπο που το ανέβασε από τη Γ’ Εθνική μέχρι την Α2. Με τα όποια οικονομικά μέσα διαθέτει, από τα πιο σημαντικά ονόματα που απέκτησε ήταν ο γνώριμός μας Λυκογιάννης (Διαγόρας Δρ.) και ο Κνέζεβιτς ως αντι-Ρεκουνιώτης. Μεγάλο το κενό παρ’ όλα αυτά που αφήνει ο Ντακούλιας (Αιγάλεω) με την κάλυψη αυτού να έρχεται κυρίως εκ των έσω.
Ρεαλιστικός στόχος για το Μαρούσι είναι σίγουρα η αποφυγή του υποβιβασμού και κατ’ επέκταση των play-out, κάτι που μόνον εύκολο δεν θα είναι όμως. Στο Κύπελλο, «χαιρέτησε» νωρίς το θεσμό, γνωρίζοντας την ήττα από το Ανατόλια (Β’ Εθνική) το οποίο, ωστόσο, βρέθηκε ένα παιχνίδι μακριά από την ιστορική συνάντηση με τον Παναθηναϊκό για τους «16».



Τρίκαλα
Έτος ίδρυσης: 1993
Γήπεδο: Κλειστό Τρικάλων
Περσινή θέση: 14η (Α1)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 16η

Κατακόρυφη πτώση για την ομάδα των Τρικάλων. Τα οικονομικά προβλήματα ήδη είχαν κάνει την εμφάνισή τους ενώ η ομάδα αγωνιζόταν στην Α1. Το τρικ των συνενώσεων είχε εξαντληθεί, οι οικονομικοί πόροι στέρεψαν, τα Τρίκαλα έφτιαξαν μια ομάδα πέρσι που ήταν πρώτο φαβορί για κάτω, ωστόσο πάλεψαν εντός γηπέδου. Πέφτοντας πήραν μαζί τους και τον Κόροιβο. Και κάπου εκεί μοιάζει να σταμάτησε ο χρόνος.
Ανύπαρκτη διοικητική αρχή και συνεχείς τριβές με τον ερασιτέχνη της ομάδας ο οποίος επιχείρησε να κατεβάσει την ομάδα έστω και με εφήβους αλλά βρήκε σε «τοίχο» από την ΚΑΕ. Άπαντες αποδεσμεύτηκαν. Καμία κίνηση μεταγραφική δεν έχει γίνει. Τα Τρίκαλα δεν κατέβηκαν στο Κύπελλο και ήδη ξεκινάνε από το -2 στο Πρωτάθλημα της Α2. Όλα αυτά, αν και εφόσον η ΕΟΚ δεν αποβάλλει τους «Σακαφλιάδες» από το πρωτάθλημα της Α2 (ενδέχεται το Πευκοχώρι να πάρει τη θέση τους, αλλιώς θα διεξαχθεί το πρωτάθλημα με μία ομάδα λιγότερη), στέλνοντάς τους καρφί από του χρόνου είτε στη Γ’ Εθνική είτε στα τοπικά.



Χαρίλαος Τρικούπης
Έτος ίδρυσης: 1955
Γήπεδο: Κλειστό ΔΑΚ Μεσολογγίου
Περσινή θέση: 2η (Β’ Εθνική)
Εκτίμηση φετινής θέσης: 13η- 14η

Τις ενδοξότερες στιγμές της ιστορίας περνά η ομάδα του Μεσολογγίου. Το 2016 ανέβηκε στη Β’ Εθνική και μετά από μια αναγνωριστική χρονιά εκεί, πέρσι σε μια κούρσα για τρεις, μαζί με την Καβάλα, πήραν τα εισιτήρια για την Α2. Μετά από αυτό όμως, τι;
Αν επιβεβαιωθεί η εκτίμηση θέσης που δίνεται, θα είναι καθαρά από θέμα απειρίας αφενός αλλά και θέμα απόδοσης στα παιχνίδια μακριά από το Μεσολόγγι και το κατά πόσον θα μπορέσει να είναι ανταγωνιστικός. Κινείται ωστόσο στη σωστή βάση. Κράτησε τον ίδιο προπονητή (Δημητριάδης), κράτησε τον περσινό κορμό της και οι παίκτες που έφυγαν, αντικαταστάθηκαν και με το παραπάνω. Πήρε τον «ψηλό» της Καρδίτσας, Τζόρτζεβιτς (17,9π./παιχνίδι) ο οποίος πέρσι έκανε ένα εξαιρετικό πρωτάθλημα, ενώ σίγουρα αναμένεται να δώσει πιο αναβαθμισμένο ρόλο από αυτόν που είχε στον Ηρακλή, στον Παπαδιονυσίου. Ποιότητα στην ομάδα αναμένεται να προσδώσουν και οι Αντωνάκης, Χατζηκυριακίδης και Γκάτζιος οι οποίοι έρχονται από ομάδες Α1 (Κόροιβος, Φάρος Λάρισας και Προμηθέας Πατρών, αντίστοιχα), ενώ και ο Τσιότρας από τον Δούκα, αναμένεται να βοηθήσει.  Ρεαλιστικός στόχος του Χαρίλαου Τρικούπη είναι η αποφυγή του υποβιβασμού και θα δώσει μάχη για να γίνει αυτό είτε με, είτε χωρίς τα play-out. Στο Κύπελλο, βγήκε εκτός νωρίς, γνωρίζοντας την ήττα με buzzer beater από τον πολύ καλό Τρίτωνα (Β’ Εθνική).

Ψυχικό
Έτος ίδρυσης: 1985
Γήπεδο: Κλειστό Ψυχικού
Περσινή θέση: 11η
Εκτίμηση φετινής θέσης: 10η- 12η

Ανέβηκε στην Α2, το 2013 και δηλώνει μέχρι τώρα «παρών», ανελλιπώς. Ένα μικρό θαύμα έχει επιτευχθεί στα Βόρεια Προάστια, με πρωτομάστορα τον Γιώργο Ρεμεντέλα ο οποίος έχει «ριζώσει» εκεί. Οι πρώτες δύο χρονιές του Ψυχικού στην Α2 ήταν και οι καλύτερές του, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση και τις δύο φορές. Τις επόμενες δύο χρονιές, η ομάδα κινήθηκε στο μέσο της βαθμολογίας, κάνοντας ωστόσο μεγάλη υπέρβαση. Πέρσι και ενώ αρκετοί περίμεναν ότι θα έμπλεκε σε σενάρια υποβιβασμού, οι «τρεις σωματοφύλακες» που τώρα πήγαν «πακέτο» στον Διαγόρα (Νίκου, Νοέας, Τσιώκος) πήραν την ομάδα από το χέρι και τερμάτισαν 11οι παίζοντας play-out, ρίχνοντας ωστόσο στο καναβάτσο τον Αρκαδικό.
Για ακόμα ένα καλοκαίρι, λογίζεται ως ένα από τα φαβορί για κάτω, καθώς εξακολουθεί να έχει την τακτική να μπαίνει από τους τελευταίους στο μεταγραφικό παζάρι (με σκοπό, πιθανότατα, να μπορεί να διαπραγματεύεται τα κασέ των αθλητών, προς τα κάτω). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όλοι οι πρωτοκλασάτοι παίκτες του, να φύγουν. Έχοντας χτίσει ωστόσο «brand name», καταφέρνει να προσελκύει παίκτες έστω και στο παρά δέκα. Ο «ψηλός» του Χολαργού, Παπανικολάου (11,1π./παιχνίδι) ως τέτοια θα πρέπει να λογίζεται. Εμπειρία θα προσδώσει στα guard ο εκ Περιστερίου ορμώμενος Μάντζαρης, έχοντας για βοήθεια τον γνώριμό μας από τη θητεία του στον Ιωνικό, Παναγιωταρά. Βαρόμετρο ωστόσο θα αποτελέσει ο διεθνής Εσθονός Πασόγια (ο οποίος απέναντι στην Εθνική μας, στο Ηράκλειο, πέτυχε 15 πόντους) όπου αν «πιάσει» είναι σίγουρο ότι θα τον πάει σε άλλο επίπεδο. Παράλληλα, συνεχίζει τη συνταγή «παντρέματος» μεγάλων και νεαρών αθλητών, ηλικιακά. Εν προκειμένω και έχοντας ως προίκα τις πολύ καλές σχέσεις με τον Ολυμπιακό, οι Αφοι Αγγελόπουλοι παραχώρησαν με τη μορφή δανεισμού τον Νίκο Αρσενόπουλο, ένα από τα πιο δυνατά ονόματα που αναμένεται να μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα το Ψυχικό απέκτησε και τον φέρελπι Μιχάλη Κοντούδη από τον Πανιώνιο.
Δε διαθέτει βάθος σαν ομάδα, αλλά έχει το «know how» ως προς την επίτευξη των στόχων. Ενδεχομένως, να επαναληφθεί το περσινό σκηνικό και να χρειαστεί τα play-out για να παραμείνει στην κατηγορία. Στα πρώτα επίσημα τεστ, πέρασε από μια δύσκολη έδρα, στο Ναύπλιο (Β’ Εθνική), αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στο Παγκράτι (Β’ Εθνική) το οποίο υπερκέρασε όλους τους αντιπάλους από Β’ Εθνική και Α2 και θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, εντός έδρας, για τους «16».