Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Η προσπάθεια από μόνη της δεν φτάνει...
Φιλικό με τον Ηλυσιακό θα έδινε ο Ιωνικός το απόγευμα της Κυριακής στη Νεάπολη. Το τελευταίο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος της Γ΄Εθνικής για τη σεζόν 2018-2019. Eπομένως, θα ήταν ένα δυνατό test, που έγινε ακόμα πιο ιδιαίτερο και πιο ενδιαφέρον με βάση την πορεία που είχε διανύσει μέχρι σήμερα η ομάδα της Νίκαιας στην προετοιμασία της. Για παράδειγμα, εξαιτίας της (προβληματικής σε πολλά σημεία) εμφάνισης απέναντι στον Παναργειακό την προηγούμενη εβδομάδα, η αναμέτρηση με τον Ηλυσιακό είχε λάβει εκ των προτέρων άλλες διαστάσεις. Πολλοί, και όχι μόνο οι άνθρωποι και οι φίλοι του Ιωνικού, αλλά και πολλοί άλλοι που ασχολούνται επισταμένα με τα δρώμενα της κατηγορίας, θα ήθελαν να μελετήσουν με αρκετή προσοχή την παρουσία της ομάδας στο συγκεκριμένο φιλικό.

Μην έχουμε αυταπάτες. Εδώ που έχουμε φτάσει, δηλαδή πολύ λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα του φετινού πρωταθλήματος, οφείλουμε να θέσουμε συγκεκριμένες ερωτήσεις και να δώσουμε τις ανάλογες (στρογγυλές) απαντήσεις. Η ομάδα είναι έτοιμη; Όχι. Η ομάδα προσπαθεί, αλλά δεν πείθει πως έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Εκείνο μίας αυτοματοποιημένης ροής, που κάνει καλά τα αυτονόητα σε όλες τις γραμμές, και σε κερδίζει με την αύρα που εκπέμπει γεμίζοντάς σε σιγουριά για τα μελλούμενα. Προσπάθειες γίνονται, αλλά δεν φτάνουν. Kαι επειδή στο ποδόσφαιρο το τελικό αποτέλεσμα καθορίζεται από την ποσότητα των γκολ που πετυχαίνει και δέχεται μία ομάδα, το γεγονός πως γκολ δεν μπαίνει ούτε με... πέναλτι... δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια.

Απέναντι στον Ηλυσιακό, που κατέβηκε κατ΄εμέ με σωστή νοοτροπία («αμύνομαι οργανωμένα, αλλά ψάχνομαι και για το γκολ γιατί θέλω να παίξω μπάλα, κι αν μπορέσω να νικήσω κιόλας»...), ευτυχώς δεν είδαμε παρατεταμένα διαστήματα όπως το άκρως προβληματικό πρώτο ημίχρονο με τον Παναργειακό. Ο Ιωνικός είχε μεν στο πρώτο ημίχρονο με τον Ηλυσιακό ορισμένα προβλήματα, αλλά δεν «εξαφανίστηκε από το προσκήνιο». Δημιούργησε και φάσεις, πίεσε, είχε διάθεση. Στο δεύτερο ημίχρονο, μάλιστα, μπορούμε να πούμε πως οι ποδοσφαιριστές του Κώστα Ανυφαντάκη είχαν τα ηνία του αγώνα, καθώς έβγαλαν περισσότερα και καλύτερα τρεξίματα, ενώ υπήρχε και εμφανής κίνηση. Όταν ένας παίκτης είχε τη μπάλα και προσπαθούσε να φτάσει στην περιοχή του Ηλυσιακού για να δημιουργήσει προϋποθέσεις για κάτι καλό, υπήρχαν συχνά δύο και τρεις συμπαίκτες του που ανέβαιναν ταυτόχρονα τρέχοντας. Αυτό αύξανε τους κινδύνους, εκ περιτροπής συνήθως..., για την εστία των φιλοξενούμενων και έκανε πιο αρεστή την εικόνα του Ιωνικού σε όσους ανθρώπους βρίσκονταν στις κερκίδες.

Κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ευδιάκριτη η απουσία συγκεκριμένων ρόλων, κυρίως στον άξονα. Δηλαδή ποδοσφαιριστών που θα μοιράζουν σωστά τη μπάλα με διάρκεια, που θα αλλάζουν το παιχνίδι από συνειδητή επιλογή (κι όχι από αδυναμία ή λόγω στιγμιαίου αδιεξόδου), που θα απειλούν οργανωμένα (με ποικιλία τρόπων και με επαρκή περιοδικότητα...). Οι ποδοσφαιριστές του Ιωνικού, είτε με ατομικές ενέργειες, είτε με εκμετάλλευση του όποιου εφικτού, έψαξαν το γκολ της ισοφάρισης. Εδώ, μάλλον, «υπερισχύουν» οι νόμοι κάποιας άτυπης λογικής του ποδοσφαίρου. Όταν μία ομάδα δυσκολεύεται στην ανάπτυξη για καιρό, δεν δοκιμάζεται τόσο συχνά στο εκτελεστικό κομμάτι. Έτσι ώστε να αυξήσει την παραγωγικότητά της όταν (και όπως...) δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Ο Ιωνικός, για να το πω σχηματικά, θα «έπρεπε» στα προηγούμενα φιλικά να βγάλει περισσότερες «ορθόδοξες» φάσεις-απειλές, έτσι ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί στο τελευταίο φιλικό τις φάσεις που δημιούργησε με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Συνολική σούμα; Τα παιδιά προσπαθούν, αυτό πρέπει να τους πιστωθεί. Το όποιο πρόβλημα υπάρχει δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση σε αδιαφορία. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, στο φιλικό με τον Ηλυσιακό, έτρεχαν και το πάλευαν. Φτάνει αυτό; Όχι. Με μία «παρεμφερή λειτουργικότητα» κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, πολλά ματς ενδεχομένως να κρίνονται στις λεπτομέρειες και δίχως πάντα ευτυχή κατάληξη. Όπως την Κυριακή, που παρά την προσπάθεια το τελικό αποτέλεσμα ήταν η ήττα με 0-1. Δυνατότητες υπάρχουν, αλλά η κλεψύδρα «κάνει τα δικά της»... Λείπει ένα (αγωνιστικό) κλικ που θα αλλάξει το κλίμα και θα φέρει τον Ιωνικό να ελέγχει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τις καταστάσεις μέσα στο γήπεδο. Πλέον, αυτό που είναι να γίνει θα γίνει στους επίσημους αγώνες, με οτιδήποτε συνεπάγεται κάτι τέτοιο...
Share To:

Ionikos News

Post A Comment: