Συνέντευξη: Πέτρος Ιωσηφίδης


Πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει «Μr. Άνοδο» και όχι άδικα καθώς, μαζί με την περσινή, το κοντέρ έγραψε 8 έως τώρα με Σπόρτιγκ, Ίκαρο Καλλιθέας, Νέα Κηφισιά, ΑΕΚ, Καβάλα και δύο φορές με Φάρο Κερατσινίου. Μάλιστα 5 από αυτές συνδυάστηκαν και με πρωτάθλημα.
Ο Βαγγέλη Καράμπουλας ήρθε στον Πλάτωνα πέρσι, δίνοντας «σάρκα και οστά» στα όνειρα των φιλάθλων του Ιωνικού και έφερε αυτό που προσδοκούσε όλη η Νίκαια, την πολυπόθητη επάνοδο των μπλε στην Α2.Δεινός εκτελεστής και καθοδηγητής, εντός κι εκτός τεσσάρων γραμμών. Δεν ήταν μόνον οι πόντοι (21π./παιχνίδι) - αν και στο παιχνίδι με τον Διαγόρα Δρυοπιδέων όπου σημείωνε 36π. με 8 τρίποντα, απλώς δεν ήθελες να τελειώνει το παιχνίδι-  δεν ήταν ούτε μόνον η μέχρι τώρα συσσωρευμένη εμπειρία του. Ήταν η συνολική του παρουσία και υπόσταση στην περσινή πορεία των Νικαιωτών.
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, ας αφήσουμε το κουβάρι του Βαγγέλη Καραμπούλα να αρχίσει να ξετυλίγεται για το Ionikos News και μία ακόμα X-Ray συνέντεξη!  


-Υπάρχει μια χαρακτηριστική στιγμή στην ταινία «Casablanca» που λέει “Play it again, Sam” (μτφρ. Παίξ’ το ξανά, Σαμ). Θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και γι’ αυτό που αναμένεται να ξεδιπλωθεί, σε λίγες εβδομάδες από τώρα, αρχής γενομένης από το Κύπελλο;
 
Θεωρώ ότι σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο πράγμα. Τα παιδιά που παίζαμε στη Β’ Εθνική, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω το επίπεδο της εν λόγω κατηγορίας, ήμασταν δύο και τρία σκαλιά επάνω και αυτό φάνηκε από τις διαφορές που νικούσαμε σχεδόν όλες τις ομάδες.
Η Α2 σίγουρα δεν είναι έτσι, είναι πιο ποιοτική κατηγορία, έχει και πολλά ταξίδια είναι και άλλα πράγματα. Βέβαια, η ομάδα έχει ενισχυθεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, σε όλες τις θέσεις. Δε μπορώ να πω ότι θα κάνουμε μία ήττα όπως πέρσι, αλλά θεωρώ ότι θα πρωταγωνιστήσουμε και ότι ο στόχος που έχουμε βάλει εύκολα ή δύσκολα θα επιτευχθεί.


«Ο μοναδικός στόχος μας είναι η άνοδος» 

-Η πορεία στο Κύπελλο είναι μέσα στους στόχους; Μετά το περσινό παιχνίδι με τον Ηρακλή, είχες δηλώσει ότι «δεν είναι στόχος μας το Κύπελλο αλλά η άνοδος».
 
Εδώ έχουμε έρθει για να ανέβει η ομάδα κατηγορία. Το να πάμε και να παίξουμε ας πούμε με την ΑΕΚ και μία στο εκατομμύριο να τη νικήσεις, άμα δεν ανέβεις, είναι αποτυχία. Οπότε θα πω το ίδιο. Σίγουρα θα μας βοηθήσουν τα παιχνίδια αυτά του Κυπέλλου για να βρει η ομάδα ρυθμό καθώς έχουμε πολλούς παίκτες και θα χρειαστεί χρόνος για να βρει ρυθμό ο σύλλογος και ρόλους οι παίκτες, αλλά θεωρώ ότι είναι ένα καλό τεστ το Κύπελλο.

-Θεωρείς ότι η περσινή πορεία στο Κύπελλο έπαιξε σημαντικό ρόλο ως προς τη συσπείρωση της ομάδας και του κόσμου ή εκτιμάς ότι το εν λόγω ρόστερ θα «επικοινωνούσε» εκ των πραγμάτων με την κερκίδα εφόσον θα χτυπούσε το πρωτάθλημα. 


Και από τη πρώτη αγωνιστική (του Κυπέλλου) να είχαμε χάσει από το Διαγόρα και να είχαμε αποκλειστεί, τα ίδια πράγματα θα έβλεπε ο κόσμος στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Δεν άλλαξε κάτι στην ομάδα επειδή πήγαμε καλά στο Κύπελλο.
Σίγουρα ανέβηκαν οι προσδοκίες του κόσμου γιατί είδαν μια ομάδα Β’ Εθνικής να αποκλείει μία ομάδα Α1, να αποκλείει την πρωταθλήτρια ομάδα της Α2 (Περιστέρι) και εκείνη τη στιγμή το φαβορί νο2 της Α2 (Ηρακλής) πάλι να το αποκλείει και τελικά να χάνει από μια ομάδα που σώθηκε κατηγορία στην Basket League (Φάρος Λάρισας). Ο κόσμος είχε να δει ομάδα Α1, εδώ στο κλειστό του «Πλάτωνα» πάρα πολλά χρόνια και ήταν ένα ευχάριστο γεγονός και για εκείνους και για εμάς. Θεωρώ όμως ότι ο κόσμος, κουτσά-στραβά από τη στιγμή που θα έβλεπε ότι υπάρχει μια λειτουργία στην ομάδα, να πρωταγωνιστεί, να ανεβαίνει κατηγορία κλπ., θεωρώ ότι πάλι θα ερχόταν. Απλά μπορούμε να πούμε ότι χάρις στην επιτυχία του κυπέλλου, όλο αυτό συνέβη πολύ γρήγορα.


-Η ομάδα ξεκινά το πρωτάθλημα και καταπίνει όποιον βρίσκεται μπροστά στο δρόμο της, μέχρι που συναντά το Ηράκλειο όπου και γνωρίζει τη μοναδική ήττα της. Ωστόσο, μετά από αυτήν την ήττα και από μια μέτρια εκτός έδρας εμφάνιση στην Κόρινθο, αρχίζει να «σκορπά» τους αντιπάλους της με 100άρες και με εμφατικές νίκες – εμφανίσεις. Μπορείς να μας πεις τι άλλαξε. Αλλιώς, ποιος και τι μπόλιασε αυτήν την ομάδα, να βάζει στόχους, όχι τους αρχικούς (πρωτάθλημα), αλλά τελειοποίησης (ρεκόρ με 100άρες) και εκ νέου τελειοποίησης (σκορ και θέαμα) κλπ.;
 

Δεν άλλαξε κάτι ούτε μας μπόλιασε κάποιος ή κάτι. Στις διακοπές των Χριστουγέννων ενώ ο προπονητής και ο γυμναστής ήταν αντίθετοι στο μεγάλο ρεπό που πήρε η ομάδα, εμείς τους είπαμε «έχετέ μας εμπιστοσύνη, δώστε μας το ρεπό και θα παρουσιαστούμε όπως πρέπει». Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Μπήκαμε μέσα στο Ηράκλειο, ήμασταν από πολλές μέρες αποχής, δε μπορούσαμε να περπατήσουμε και χάσαμε δίκαια. Θεωρώ ότι αν δεν είχαμε πάρει τόσες μέρες άδεια δεν θα είχαμε χάσει στο Ηράκλειο, καθώς μέχρι τότε ήμασταν αήττητοι και ήταν σίγουρο ότι θα ανεβούμε. Νομοτελειακά ήρθε και μια μέτρια εμφάνιση στην Κόρινθο γιατί δεν πατάς ένα κουμπάκι και ξεκινάς να παίζεις όπως πρέπει. Βέβαια από την ήττα του Ηρακλείου ξεκινήσαμε και πάλι δουλεύαμε και μετά ξαναφάνηκε η διαφορά δυναμικότητας της ομάδας μας με την κατηγορία.
Τώρα για τις εμφατικές νίκες στο Β’ Γύρο. Ίσως «σεβαστήκαμε» παραπάνω την κατηγορία στην αρχή. Γνώμη μου, θα έπρεπε να παίζαμε από το πρώτο παιχνίδι όπως παίζαμε από το Β’ Γύρο κι έπειτα. Αρχικά, παίζαμε με το στυλ, πιο χαλαρά στην άμυνα αφού και μόνο από την επίθεση θα κερδίζαμε. Αυτό άλλαξε στο Β’ Γύρο και γι’ αυτό ο κόσμος είδε άλλο μπάσκετ.


«Θεωρώ ότι έχω δικαιώσει τον Τσάπα -
Υπάρχει μια φοβερή σχέση μαζί του όπως και με τα άλλα παιδιά» 

-Πάμε λοιπόν στο επόμενο κεφάλαιο. Καράμπουλας και Βαγγέλης Τσάπας. Είστε μαζί από το 2015 και τον Φάρο Κερατσινίου. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να συναντηθείτε. Ποια ήταν η αδήριτη ανάγκη. Οι τίτλοι; Κάποιο συγκεκριμένο project; Κάτι άλλο;
Τον Τσάπα προφανώς τον έπρηξαν οι ήδη παίκτες του Φάρου, εκείνη την εποχή, του έλεγαν διαρκώς «πάρ’ τον στην ομάδα» (γέλια). Θεωρώ ότι τον έχω δικαιώσει. Υπάρχει μια φοβερή σχέση μεταξύ των δυο μας όπως και με τα περισσότερα παιδιά. Ποτέ δε μας έχει φερθεί με τη λογική «εγώ είμαι ο πρόεδρος και θα κάνετε ότι γουστάρω». Το ρίχνει περισσότερο στο φιλότιμό μας. Εννοείται ότι τον σεβόμαστε όλοι. Ξέρουμε ποια είναι τα όρια γι αυτό και είμαστε φίλοι. Έχει χτιστεί μια ωραία σχέση με εμπιστεύεται και τον εμπιστεύομαι και μακάρι να συνεχιστεί όσο γίνεται, μιας και έχω μεγαλώσει πια. Αν αντέχω και θεωρεί ότι στα εγχειρήματα που θέλει να κάνει μπορώ να τον βοηθήσω, δεν θα φύγω ποτέ από τον εν λόγω κύριο. Για εμένα, ο Βαγγέλης Τσάπας είναι ότι καλύτερο έχω γνωρίσει ποτέ σε παράγοντα του μπάσκετ. 


-Με τον Φάρο κερδίζεις 2 ανόδους, ενώ την πρώτη χρονιά είστε φιναλίστ σε μια στιγμή ορόσημο για την ιστορία τους Φάρου αλλά και του ελληνικού μπάσκετ καθώς σπάνια μια ομάδα Α2 φθάνει στον τελικό, πόσο μάλλον απέναντι στον Παναθηναϊκό. Έπειτα ο Βαγγέλης Τσάπας παίρνει την απόφαση να έρθει στον Ιωνικό και σου κάνει την πρόταση να έρθεις να συνδράμεις στην προσπάθεια αναγέννησης και επαναφοράς του συλλόγου στην Α1. Τι σκέφτεσαι;
Να σου πω την αλήθεια, δεν ήθελα να παίξω στη Β’ Εθνική αλλά δε μπορούσα να πω και όχι σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Είχα ίδια πρόταση με ομάδα της Α2, όμως ήταν αυτή η παρέα που είχε χτιστεί στο Φάρο. Οπότε μετά από αυτό, δε σκέφθηκα Α2 ή Β’ Εθνική. Από τη στιγμή που μου είπε «πάμε;» του είπα «ΟΚ». Και μάλιστα, στις αρχές εδώ, του είχα πει «αν θεωρείς ότι είναι υπερβολή να με πάρεις σαν παίκτη στον Ιωνικό – επειδή η ομάδα ήταν πολύ ισχυρή ήδη – πάλι φίλοι θα είμαστε και θα συναντηθούμε του χρόνου που θα ανέβεις». Μην κρυβόμαστε και εγώ να μην ερχόμουν, η ομάδα θα ανέβαινε. Όμως δεν το ήθελε ο Βαγγέλης αυτό και τελικά συνεργαστήκαμε πάλι.
Έπαιξε βέβαια ρόλο και ότι όλο το «παρεάκι» από το Φάρο, ήρθε εδώ.


«Η ομάδα είχε ανέβει από τα Χριστούγεννα και τον Απρίλη στη Μάνδρα ήρθαν να μας δουν 200 άτομα»

-Τι ήξερες για την ομάδα μέχρι να έρθεις; Όχι μόνον ιστορικά, παλαιότερα, αλλά και γενικά.
Αυτό που ήξερα για τον Ιωνικό είναι ότι πάντα ήταν μια σοβαρή ομάδα. Είχε 5 δραχμές και μέχρι εκεί έδινε, αυτό δείχνει νοικοκυρεμένο σωματείο και είναι ότι πιο τίμιο υπάρχει.
Η πρώτη φορά που έπαιξα αντίπαλος με τον Ιωνικό ήταν όταν ήμουν στο Σπόρτιγκ (Α2), το 2001. Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Ιωνικό. Πάντα ήξερα ότι είναι μια ιστορική ομάδα με κόσμο και τελικά βρέθηκα να παίζω εδώ.
Σίγουρα είναι πολύ όμορφο να παίζεις με κόσμο. Εμένα προσωπικά αν με ρωτήσεις, και στο Φάρο που δεν είχαμε τόσους φιλάθλους, μου άρεσε να πηγαίνουμε στο Ιβανώφειο με τον Ηρακλή που έχει κόσμο κι ας μην ήταν με το μέρος μας. Είναι ωραίο να παίζεις μπροστά σε γεμάτες κερκίδες, πόσο μάλλον όταν όλοι αυτοί σε υποστηρίζουν και σε ακολουθούν στα εκτός έδρας. Η ομάδα είχε ανέβει ας πούμε από τα Χριστούγεννα και ερχόντουσαν στη Μάνδρα τον Απρίλιο να μας δουν 200 άτομα. Πρέπει, λοιπόν, εσύ με τον τρόπο σου μέσα στο γήπεδο, ως αθλητής, να τους πεις «μας τιμάει που έρχεστε και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε το κάτι παραπάνω κι ας είναι αδιάφορο παιχνίδι» γιατί μη γελιόμαστε, στον Β’ Γύρο ήταν βαθμολογικά αδιάφορα τα παιχνίδια, σχεδόν όλα.


-Η περσινή σεζόν λοιπόν τέλειωσε και τέλειωσε άκρως επιτυχημένα. Κάτι που θα έκανες ιδιαίτερη μνεία ως ξεχωριστή στιγμή;
Αυτό που έλεγα εγώ ήταν ότι άμα έγινε τέτοια φιέστα για την άνοδο από τη Β’ στην Α2, αν καταφέρουμε φέτος και ανέβουμε, τι ακριβώς θα γίνει (γέλια); Σίγουρα, ήταν φοβερή η φιέστα, δεν το συζητώ. Δεν το περιμέναμε, οι παίκτες.

«Έξτρα κίνητρο να φέρουμε την ΑΕΚ μέσα στο Πλάτωνα για το Κύπελλο»

-Πάμε στο τώρα. Φρέσκα κουλούρια, αν και το προλογίσαμε στην αρχή. Συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε πέρσι;
Δεν το συζητώ. Καταρχάς, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον αντίπαλο, το πρώτο παιχνίδι που είναι με ομάδα Β’ Εθνικής δε μπορεί να είναι στόχος κάτι άλλο πλην της νίκης. Θέλουμε να νικήσουμε για να παίξουμε περισσότερα παιχνίδια, να μπορέσει να βρει ρόλο και ρυθμό η ομάδα και περνώντας παιχνίδια, θα ήταν ευχής έργο αν μπορέσουμε να φέρουμε την ΑΕΚ μέσα στον Πλάτωνα. Αυτό είναι ένα πολύ ωραίο κίνητρο για εμάς.  


-Ένα από τα αγαπημένα «σπορ» των Ελλήνων είναι τα προγνωστικά. Έχουν ξεκινήσει ήδη και δεν είναι μυστικό ότι δίνουν τον Ιωνικό ως το απόλυτο φαβορί για το πρωτάθλημα και την άνοδο. Τι έχεις να πεις;
Σίγουρα συμφωνώ. Ποτέ δεν το έκρυψα σε καμιά αρχή καλοκαιριού αν ο στόχος της ομάδας ήταν αυτός. Δεν μου αρέσουν τα «όχι, θα δούμε» κλπ. Ο ένας και μοναδικός στόχος της ομάδας είναι να ανέβει κατηγορία.
Κατ’ εμέ, οι επόμενοι είναι ο Διαγόρας και μετά ο Ηρακλής. Μιλώντας πάντα για το πώς είναι τα ρόστερ αυτή τη στιγμή.
 

-Πάμε τώρα να δούμε και τον Βαγγέλη Καράμπουλα από «μικρά-μικρά». Πότε ξεκίνησες το μπάσκετ και γιατί το μπάσκετ;
Ήμασταν μια φουρνιά που ένα μεγάλο μέρος της, τη δεκαετία του ’90, ασχοληθήκαμε με το μπάσκετ καθώς τότε υπήρχε ένας γενικότερος χαμός με το άθλημα. Ξεκίνησα στις ακαδημίες του Σπόρτιγκ αλλά μετά σταμάτησα. Έπειτα μου είπε ένας φίλος μου «πάμε στου Σπόρτιγκ να παίξουμε» και ουσιαστικά ξεκίνησα 15 χρονών να παίζω.
 
-Ξεκίνησες επαγγελματικά από το Σπόρτιγκ σε ηλικία 18 ετών, μετά Βόρεια Ελλάδα, (Μακεδονικός, ΜΕΝΤ) μετά Πανελλήνιος, μετά πάλι Βορράς (Ηρακλής) και από το 2009 μέχρι τώρα είσαι στην Αθήνα. Πολλές αλλαγές, πολλές γεωγραφικές μετακινήσεις πάνω-κάτω.
Δεν είχα κάποιο θέμα να φύγω από την Αθήνα. Αν εξαιρέσεις το Σπόρτιγκ που έκατσα πολλά χρόνια, μετά ήταν ο Ίκαρος που έκατσα 3 χρόνια. Δε με τράβηξε κάτι για να κάτσω παραπάνω σε κάποια άλλη ομάδα ενώ παράλληλα αναζητούσα και νέες προκλήσεις. 

-Υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση της ομάδας της περιοχής, εν προκειμένω στο «Βορρά» απ’ ότι στην Αθήνα. Από άποψη διοίκησης, προσέγγισης στο άθλημα, από άποψη κόσμου, τοπικής κοινωνίας κ.ο.κ.
Κοίτα, στην Κοζάνη μπορώ να σου πω ότι το ζούσαν έντονα όλο αυτό με το μπάσκετ. Τώρα η ΜΕΝΤ αν και ιστορικό σωματείο δεν είχε τόσο κόσμο. Στον Ηρακλή, «αν νικάς είσαι θεός», αν χάνεις υπάρχει γκρίνια αλλά είναι και λογικό αυτό στις ομάδες με πολύ κόσμο.


 -Έχεις πάρει πρωταθλήματα και ανόδους, μπορείς να μας πεις όμως την πιο χαρακτηριστική άνοδο; Αυτήν που θα σου μείνει ως πρώτη και καλύτερη ανάμνηση.
Η δεύτερή μου χρονιά στο Φάρο. Ξεκινήσαμε σα μεγάλο φαβορί αλλά μέχρι τα Χριστούγεννα ήμασταν αρκετά κακοί. Να σου πω την αλήθεια, την είχα ψιλο-ξεγράψει την άνοδο όμως καταφέραμε στα play off και αποκλείσαμε με μειονέκτημα έδρας και το Δούκα και τον Ηρακλή για να ανεβούμε.
 


-Εγώ πάντως, θυμάμαι την πιο τηλεοπτική. Όταν αγωνιζόσουν στη Ν. Κηφισιά, την περίοδο 2012-13 και στη μεγάλη μάχη μέχρι τέλους με Τρίκαλα και Φιλαθλητικό. Είχε προηγηθεί το παιχνίδι με τα Τρίκαλα. Έχεις σκοράρει 21π., κάνεις όμως 0/2 βολές και στη συνέχεια της φάσης δέχεστε εκπρόθεσμο καλάθι και χάνετε το ματς. Διαμορφώνεται λοιπόν μια κατάσταση, να κρίνεται η άνοδος στην Α1 μεταξύ Ν. Κηφισιάς και Φιλαθλητικού έπειτα από 3 παρατάσεις. Αλήθεια, πως αντιδρά ένας παίκτης και μια ομάδα όταν χάνεις με τέτοιον τρόπο όπως τότε στα Τρίκαλα. Τι σε κρατάει «πάνω από το νερό»; 

Αυτό που μας κράτησε ήταν ότι όλοι ήμασταν έμπειρα παιδιά. Ξέραμε ότι πάλι είναι στο χέρι μας η ομάδα να ανέβει. Χρειάστηκε τύχη, ειδικά για να πας σε 3 παρατάσεις. Θεωρώ ότι σε αντίθεση με εμάς τα παιδιά του Φιλαθλητικού έμειναν από «ψυχικά» αποθέματα και στην 3η παράταση, «λύγισαν». Θα μπορούσαν όμως να είχαν νικήσει και αυτοί, άρα ήταν και θέμα τύχης.

-Είσαι 37 χρονών και διατηρείσαι σε εξαιρετική κατάσταση. Και δεν το λέμε εμείς αλλά οι αριθμοί, οι στατιστικές κλπ. Ωστόσο, τι θυσίες κάνει ο Βαγγέλης Καράμπουλας ή μάλλον τι παραπάνω θυσίες κάνει, από εκείνες που έκανε πριν 5-10 χρόνια, προκειμένου να τιθασεύσει το σώμα του;
Δεν κάνω καμία θυσία. Κάποιες φορές θα προσέξω τι τρώω, την προπόνησή μου κάνω και από ένα σημείο και μετά παίζει ρόλο η εμπειρία, το μυαλό. Και καλά να μην είσαι σωματικά, με μυαλό μπορείς να κερδίσεις το χώρο σου και το χρόνο σου μέσα στο γήπεδο.


-Πως βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα;
Αν ο Θεός μου δίνει υγεία θα παίζω σίγουρα μπάσκετ αλλά σε πιο χαμηλή κατηγορία. Δεν έχω σκοπό να το κόψω σε λιγότερο από 5 χρόνια. Θα παίζω για όσο αντέχουν τα πόδια μου.  

-Δεδομένου ότι δαμάζεις το χρόνο για την ώρα. Όταν θα αποφάσιζες να σταματήσεις το μπάσκετ, θα έβλεπες αυτό να γίνεται στον Ιωνικό; Στον Ιωνικό που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα βρίσκεται στην Α1 και πως θα αισθανόσουν μ’ αυτό; 

Αν και θα ήθελα να μείνω στην Α1, το θεωρώ δύσκολο. Του χρόνου θα είμαι 38 χρονών, δεν ξέρω αν θα μπορώ να σταθώ στο επίπεδο της Α1 καθώς είναι πιο αθλητική κατηγορία. Ποτέ μη λες ποτέ, βέβαια. Το σημαντικό είναι να ανέβουμε και βλέπουμε.

λείνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελες να ευχηθείς κάτι για τη νέα σεζόν που έρχεται;
Το μόνο που θέλω να ευχηθώ είναι υγεία. Αν υπάρχει υγεία θεωρώ ότι όλα θα τα καταφέρουμε γιατί υπάρχει ένας κορμός που έχει παίξει χρόνια μαζί, ενώ έχουν έρθει και πάρα πολύ ταλαντούχοι παίκτες, και θεωρώ ότι πλέον είμαστε μεγάλα παιδιά, ώριμοι να καταλάβουμε ποιο είναι το κοινό συμφέρον και έτσι θα βρεθεί ο τρόπος ώστε να παίξουμε καλά και να πετύχουμε τους στόχους μας.  


Βαγγέλης Καράμπουλας, Who is Who 

Αγαπημένος παίκτης: Dejan Bodiroga 

Καλύτερος συμπαίκτης: Alfonso Ford
 

Αγαπημένη ομάδα: Παναθηναϊκός
 

Αγαπημένο νούμερο: 7
 

Αγαπημένο φαγητό: Παστίτσιο
 

Αγαπημένο χρώμα: Μπλε
 

Χόμπι: Μπάσκετ
 

Αγαπημένο μέρος: Κύθνος
Share To:

Ionikos News

Post A Comment: