Πλέον έχει βρεθεί η απαραίτητη ψυχολογική τόνωση...

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας
 
Προφανώς και όλα είναι καλύτερα για όλους όταν έρχεται ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Ακόμα και το να κάτσεις να γράψεις γίνεται με διαφορετικούς όρους όταν έχει επέλθει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Η παρθενική νίκη του Ιωνικού στο φετινό πρωτάθλημα ήρθε. Και ήρθε στο σημείο που αν δεν την κατακτούσε η ομάδα, όλα θα έπαιρναν μία διαφορετική τροπή. Τροπή που θα λειτουργούσε ως «τρικλοποδιά» για το άμεσο μέλλον σε πολλούς τομείς. Επομένως, κατ΄εμέ, το σημαντικότερο μετά από αυτό το 2-1 είναι πως ο οργανισμός Ιωνικός απέφυγε όσα θα τραβούσε σε περίπτωση που η ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ έφευγε με θετικό (για την ίδια) αποτέλεσμα από τη Νεάπολη.

Πλέον όλοι στην ομάδα μπορούν να κοιτάνε τη συνέχεια από τη σχετική θέση «ασφαλείας» που έδωσαν οι τρεις πρώτοι βαθμοί. Συν το γεγονός πως ο Ιωνικός σημείωσε το αυτονόητο απέναντι σε μία ομάδα που δεν φάνηκε να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Από εκεί και πέρα, όλοι θέλουμε να δούμε το πόσο ευεργετικές θα είναι οι συνέπειες στον τομέα ψυχολογία των παικτών από αυτή τη νίκη. Και αυτό θα φανεί έγκαιρα: στον αμέσως επόμενο αγώνα...

Θεωρώ πως τόσο με το Κερατσίνι, όσο και με την ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ, οι ποδοσφαιριστές του Ιωνικού κατάλαβαν πολύ καλά πως δεν υστερούν.  Ίσα-ίσα. Μόλις στο δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ αύξησαν την αποφασιστικότητά τους ήρθε η ισοφάριση, ήρθε η αποβολή, ήρθε το νικητήριο τέρμα. Επομένως, παράλληλα με τη δουλειά που θα γίνεται με το νέο προπονητή σε αγωνιστικά-τακτικά ζητήματα, είναι σημαντικό να καταλάβουν οι ίδιοι οι παίκτες πως η πυγμή και το πάθος όταν εκδηλώνονται (με το σωστό τρόπο) αρκούν να φέρουν τις νίκες επί συγκεκριμένων αντιπάλων. Έτσι όπως είναι η κατηγορία, μπορούμε να κάνουμε λόγο για αρκετές νίκες κιόλας... Πάντα, βέβαια, σε συνδυασμό με την ποδοσφαιρική βελτίωση. Δεν μιλάω για «γιούργια», αλλά για γερά πατήματα που θα κόβουν το βήχα και θα δημιουργούν πρόσφορες προϋποθέσεις για επικρατήσεις (και εντός, και εκτός)...

Όσο αφορά στον αγώνα τον ίδιο, αποδείχτηκε -όπως και την περασμένη Κυριακή- πως όσο ο Ιωνικός ψάχνεται (καλώς ή κακώς) για να βρει την αγωνιστική ταυτότητά του οι αντίπαλοι δεν θα κάτσουν να περιμένουν να τη βρει. Θα ψάξουν το γκολ, όπως μπορούν, και μετά θα αυξάνονται οι απαιτήσεις, τα άγχη και οι πιέσεις. Θα βρεθούν, μάλιστα, και ομάδες που θα μπορούν να το κάνουν καλύτερα, και πιο επισταμένα, από τους δύο πρόσφατους αντιπάλους.  Για αυτό ο Ιωνικός πρέπει -παράλληλα με την προσπάθεια του να βρίσκει σταθερές και διαρκείς λύσεις μπροστά- να φτάσει και στην ανασταλτική του λειτουργικότητα σε κάποια συγκεκριμένα επίπεδα. Σε γενικές γραμμές με βάση τα όσα είδα στους δύο αυτούς αγώνες θεωρώ πως είναι κρίμα να αδικήσουν οι παίκτες τους εαυτούς τους. Το 0-1 με το Κερατσίνι ήταν αποτέλεσμα «παραφωνία» σε σχέση με την εικόνα των δύο ομάδων. Το ίδιο πήγε να γίνει και την Τετάρτη. Δεν έγινε, επιτεύχθηκε η ανατροπή στο σκορ, και πλέον έχει βρεθεί η απαραίτητη ψυχολογική τόνωση που όλοι περιμέναμε εδώ και καιρό...