Γράφει ο Πέτρος Ιωσηφίδης

Εθνικός και Ιωνικός διασταυρώνουν τα ξίφη τους μετά από 5 χρόνια και το Ionikos News επιμελήθηκε ένα μοναδικό αφιέρωμα στις μάχες των δύο συλλόγων με τον Ιωνικό να έχει ξεκάθαρα το πάνω χέρι. 

Ο Εθνικός ιδρύθηκε το 1923, προϊόν συγχώνευσης του Κεραυνού Πειραιώς και της Young BoysTITAN”. Αποτελεί έναν από τους πιο ιστορικούς συλλόγους όχι μόνο του Πειραιά (ιδρύθηκε πριν τον Ολυμπιακό) αλλά και πανελλαδικά. Κύριες αιχμές του Εθνικού που τον έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο ήταν το ποδόσφαιρο και ο υγρός στίβος, δηλαδή η κολύμβηση και το πόλο. Στο μπάσκετ, ο Εθνικός αρκετές φορές έφτασε στο κατώφλι της κορυφαίας κατηγορίας αλλά δε μπόρεσε με τον Ιωνικό μάλιστα τη μία από αυτές να αποτελεί εμπόδιο, όπως θα δούμε παρακάτω. 

Εθνικός και Ιωνικός θα συναντηθούν για πρώτη φορά το 1968-69 στη Β’ Αθηνών, χρονιά όπου οι Πειραιώτες πήραν πανηγυρικά την άνοδο τερματίζοντας 1οι με απολογισμό 18-4 τη στιγμή που ο Ιωνικός σωζόταν οριακά, τερματίζοντας 10ος με απολογισμό 7-15 με τη ΧΑΝ Νικαίας και τους Νέους Βύρωνα να υποβιβάζονται. 

Την περίοδο 1971-72, ξανασυναντιούνται, αυτήν τη φορά στην Α’ Αθηνών με τον Ιωνικό αν και νεοφώτιστος να πραγματοποιεί πολύ καλή πορεία και να τερματίζει 4ος με 22-8. Μία θέση πιο πάνω από τους Νικαιώτες, ο Εθνικός με απολογισμός 23-7.


Την επόμενη χρονιά ως τόσο, 1972-73, ο Ιωνικός προσπερνά τον Εθνικό. Πιο συγκεκριμένα, Πανιώνιος – Ιωνικός – Αμύντας – Ιωνικός Ν.Φ. και Νήαρ Ήστ παίρνουν την άνοδο για τη Β’ Εθνική με τον Εθνικό να μείνει λίγο πιο πίσω από το εν λόγω γκρουπ. Τελικά την επόμενη χρονιά, 1973-74, ο Εθνικός θα πάρει την άνοδο και αυτός για τη Β’ Εθνική, χρονιά που ο Ιωνικός όντας ήδη στην εν λόγω κατηγορία, όντας ισόβαθμος με τον Πανιώνιο, έχανε την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία από τους κυανέρυθρους σε αγώνα μπαράζ (65-60). 

Έτσι λοιπόν, Ιωνικός και Εθνικός θα ξαναδιασταυρώσουν τα ξίφη τους την περίοδο 1974-75 και μάλιστα σε δύο φάσεις με τους Νικαιώτες να επικρατούν και τις 4 φορές (!!). Είναι ήδη η εποχή του τότε νεαρού Παναγιώτη Γιαννάκη. Πιο συγκεκριμένα, στην Α’ Φάση, στον 1ο Υπο-Όμιλο του Νότου, ο Ιωνικός τερματίζει πρώτος και αήττητος με 10-0 και τον ακολουθεί ο Εθνικός. Στην τελική φάση για την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία, ο Ιωνικός κάνει μία μόλις ήττα και αυτήν από τον Απόλλωνα Πατρών που όμως δεν του στοιχίζει, επικρατεί στον Πλάτωνα με 71-67 και παίρνει πανηγυρικά την άνοδο. 

Βίοι αντίθετοι από κει και πέρα για τις δύο ομάδες με τον Ιωνικό να παραμένει στην κορυφαία κατηγορία μέχρι την περίοδο 1986-87 με αξιοζήλευτες πορείες σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Ακόμα και όταν ο Ιωνικός βρέθηκε αρχικά στην Α2 και μετέπειτα στη Β’ Εθνική, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, η απόσταση μεταξύ των δύο ήταν μεγάλη. 

Μετά από 35 χρόνια, την περίοδο 2008-09, Εθνικός και Ιωνικός συναντιούνται για το θεσμό του Κυπέλλου ΕΣΚΑΝΑ. Οι Πειραιώτες που τότε αγωνίζονταν στην Α’ ΕΣΚΑΝΑ όπου και κατέκτησαν και το πρωτάθλημα, επικρατούν άνετα των Νικαιωτών με 72-55 για τους «8» του θεσμού με τους Νικαιώτες να αγωνίζονται τότε στη Γ’ Εθνική, τη χρονιά που η κατηγορία σώθηκε σε αγώνα μπαράζ στο «ουδέτερο» γήπεδο της Πάτρας, απέναντι στη Νικόπολη. Εκείνη τη χρονιά, ο Εθνικός έκανε και το νταμπλ παίρνοντας και το κύπελλο.
Την επόμενη χρονιά, και οι δύο αγωνίζονται στη Γ’ Εθνική αλλά σε διαφορετικούς ομίλους όπου και γνωρίζουν ωστόσο τον υποβιβασμό. 

Την περίοδο 2010-11, Εθνικός και Ιωνικός αγωνίζονται στην Α’ ΕΣΚΑΝΑ και έκτοτε ξεκινά ένα μοναδικό σερί για τους Νικαιώτες και ένας κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις συναντήσεις που ακούει στο όνομα Χρήστος Ντακούλιας. Ο Περαματιώτης άσσος των Νικαιωτών όπου έβρισκε τον Εθνικό, έκανε μεγάλα παιχνίδια. Πιο συγκεκριμένα για την εν λόγω περίοδο, ο Ιωνικός τερμάτισε 4ος και ο Εθνικός 5ος. Πρώτο παιχνίδι στον Πλάτωνα με τον Ιωνικό να επικρατεί με 86-66 με τον Ντακούλια να σκοράρει 24π. με 3 τρίποντα ενώ και τον Μαλαφέκα να είναι σε καλό φεγγάρι (14π.). Στο Β’ Γύρο, στο Σαλπέας, ο Ιωνικός επικρατεί με 71-66 με τον Μακρή να κερδίζει τον Ντακούλια στην προσωπική τους μονομαχία ήτοι 34π. (3 τρίποντα) έναντι 27π. (3 τρίποντα) με τον Άνθη να προσφέρει επίσης τα μέγιστα με 16π. για τους Νικαιώτες. 


Την επόμενη χρονιά, 2011-12, σε μια κούρσα για τέσσερις (Ιωνικός – Εθνικός – Φάρος – Μάνδρα) με πολύ υψηλό επίπεδο βάσει μεταγραφικών κινήσεων για τα δεδομένα της κατηγορίας, με τον Ιωνικό να είναι ουσιαστικά το αουτσάιντερ βάσει μπάτζετ, γίνονται ομηρικές μάχες. Για τον Εθνικό είναι χρονιά που εμπλέκεται πλέον ενεργά στα διοικητικά της ομάδας ο Βασίλης Δερβός ο οποίος και πιστώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο για την αναγέννηση του συλλόγου όπως θα δείξει και λίγο αργότερα η ιστορία. Στα του πρωταθλήματος, είναι Δεκέμβρης, με τον Ιωνικό να είναι ήδη με την πλάτη στον τοίχο έχοντας κιόλας 3 ήττες, παίζοντας τα ρέστα του στο Σαλπέας. Το παιχνίδι είναι δραματικό και οδηγείται στην παράταση (70-70 κανονική διάρκεια). Εκεί και παρά την προσπάθεια του Φωτόπουλου (24π.), η τριπλέτα Ντακούλιας (20π.) – Φιλιππόπουλος (20π.) – Πρινέας (18π.) κάνουν θραύση και δίνουν το ροζ φύλλο αγώνα στον Ιωνικό με τελικό αποτέλεσμα 75-83. Ακολουθεί ένας αμφίρροπος Β’ Γύρος με Μάνδρα και Φάρο να τίθενται διαδοχικά νοκ άουτ. Ο Ιωνικός χάνει στη Μάνδρα και εκεί όλα φαίνονται να τελειώνουν. Ωστόσο, ο ψυχωμένος Φάρος, λίγες αγωνιστικές αργότερα, παίζει για τη φανέλα του, κερδίζει τον Εθνικό στο Κερατσίνι και η άνοδος πλέον θα κριθεί την προτελευταία αγωνιστική στον Πλάτωνα. 3 ήττες για τον Εθνικό και 4 για τον Ιωνικό όπου σε ενδεχόμενη νίκη έχει 2-0 στα μεταξύ τους παιχνίδια και ανεβαίνει λόγω ισοβαθμίας. 9 Απριλίου 2012 γίνεται ένα από τα πιο μαγικά παιχνίδι που ξεπερνά τα δεδομένα της ΕΣΚΑΝΑ. Σε ένα κατάμεστο γήπεδο και ένα παιχνίδι που το παρακολούθησαν 1.500 θεατές (εκ των 150 Εθνικοί), το παιχνίδι είναι αμφίρροπο με τον Εθνικό να έχει την πρωτοπορία στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Όταν το σκορ διαμορφώνεται στο 50-55, πολλοί νομίζουν ότι ο Εθνικός θα πάρει τη νίκη. Ωστόσο, ο Ιωνικός με ψυχή λεόντων κάνει ένα 10-0 και με το τελικό 60-55, παίρνει τη νίκη μέσα σε έξαλλα πανηγύρια. Ντακούλιας (19π.) – Φιλιππόπουλος (19π.) και Μπουρτζουκλής (10π.) ήταν οι «δήμιοι» του Εθνικού. 

Μεταξύ των δύο αυτών αναμετρήσεων είχε μεσολαβήσει η συνάντηση Εθνικού – Ιωνικού για τους «4» του κυπέλλου της ΕΣΚΑΝΑ με τους Πειραιώτες να επικρατούν με 66-63. Πύρρειος νίκη παρ’ όλα αυτά γιατί θα έχαναν λόγω τραυματισμού τον Φωτόπουλο για το υπόλοιπο του πρωταθλήματος, κάτι που αποδείχτηκε καθοριστικό, τελικά.
Εκείνη τη χρονιά, στο τέλος, ωστόσο, θα χαμογελάσει και ο Εθνικός καθώς κατόπιν αναδιαρθρώσεων, θα βρεθεί και εκείνος στη Γ’ Εθνική. 

Την περίοδο 2012-13, Εθνικός και Ιωνικός βρίσκονται στη Γ’ Εθνική αλλά σε διαφορετικούς ομίλους. Αμφότεροι καταλαμβάνουν τη 2η θέση στον Όμιλό τους που οδηγεί σε αγώνες μπαράζ με το νικητή να κερδίζει το εισιτήριο για τη Β’ Εθνική και τον ηττημένο να μένει επιλαχών. Μετά από διαφωνίες, βρίσκεται τελικά η συμβιβαστική λύση το παιχνίδι να διεξαχθεί στο κλειστό του Σπόρτιγκ. Περίπου 1.000 φίλαθλοι του Ιωνικού μετατρέπουν το κλειστό των Πατησίων σε Πλάτωνα και κερδίζουν τη μάχη της εξέδρας. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Ιωνικός κάνει «όργια» στο παρκέ και με τον Ντακούλια σε μεγάλη μέρα προηγείται με 45-31. Στην επανάληψη, η ομάδα του Σορώτου κάνει την απέλπιδα προσπάθεια όμως ο Ιωνικός παραμένει ψύχραιμος και κερδίζει το παιχνίδι με 75-72 και κατά συνέπεια την άνοδο, μέσα σε έξαλλα πανηγύρια. Για τους νικητές, τρομερό παιχνίδι από τον Ντακούλια (27π. με 2 τρίποντα), τον Βούλγαρη (13π. με 1 τρίποντο) και τον Θυμνιό (10π.). Για τον Εθνικό, ξεχώρισαν οι Γιανναλέτσος (23π.) και Φωτόπουλος (14π. με 1 τρίποντο).
Τελικά, όπως και την προηγούμενη χρονιά, ο Εθνικός λόγω αναδιαρθρώσεων θα ευνοηθεί και θα πάρει την άνοδο και εκείνος. 

Τη χρονιά 2013-14 έμελλε να είναι και η τελευταία συνάντηση των δύο μέχρι τη φετινή. Σε μια κούρσα για τρεις, Αετός Αθηνών, Εθνικός και Ιωνικός κονταροχτυπιούνται μέχρι εσχάτων. Στο μεταξύ τους παιχνίδι, ο Ιωνικός επικρατεί του Εθνικού στον Πλάτωνα με 66-52 με τον Ντακούλια να ηγείται με 16π. Από την άλλη, διασώθηκαν οι Κουκάς και Γιανναλέτσος με 14π. και 12π. αντίστοιχα. Στο Β’ Γύρο, ο Ιωνικός επικρατεί εκ νέου, με παλικαρίσια εμφάνιση, του Εθνικού μέσα στο Κερατσίνι με 73-65 με τον Ντακούλια να σημειώνει 17π. τον Τασόπουλο 19π. και τον Κουκουνιά 12π. Γιανναλέτσος (20π.), Κουκάς (13π.) και Ψυλέας (10π.) δε μπόρεσαν να αποτρέψουν το αναπόφευκτο. Το οξύμωρο είναι ότι αν και ο Ιωνικός διέθετε 30 προσκλήσεις, στο κλειστό βρέθηκαν περίπου 200 φίλοι του όπου κατάφεραν και παρακολούθησαν το παιχνίδι. Κι ενώ ο Ιωνικός έκανε όλα τα δύσκολα, λίγο πριν τον τερματισμό, στο φαινομενικά αδιάφορο παιχνίδι με το Μαρούσι στον «γιορτινό» Πλάτωνα, ηττάται και παράλληλα Αετός και Εθνικός τον ξεπερνούν (στην τριπλή ισοβαθμία ωφελούνταν οι Νικαιώτες). Ο Εθνικός θα ανέβει στην Α2 ως 2ος και μετά από αγώνα μπαράζ απέναντι στη Λιβαδειά με τους Νικαιώτες να είναι δεύτεροι επιλαχόντες, κάτι που όμως δεν συνετελέσθη ποτέ.Έκτοτε, αμφότερες ομάδες θα αγωνίζονταν με μια κατηγορία διαφορά. 
 
Την περίοδο 2014-15, ο Εθνικός για νεοφώτιστος στην Α2 πραγματοποιεί μια εξαιρετική παρουσία, τερματίζοντας 4ος όταν ο Ιωνικός σε μια μεταβατική γι αυτόν πορεία στη Β’ Εθνική, τερμάτιζε 7ος. 

Την επόμενη χρονιά. 2015-16, και με τον Φώτη Βασιλόπουλο στη σύνθεσή του, ο Εθνικός κάνει μια μαγική πορεία, τερματίζει 3ος ωστόσο στα play off, σε αγώνα κεκλεισμένων των θυρών, ο Προμηθέας του «σπάει» την έδρα και παίρνει αυτός το εισιτήριο όπου όμως με τη σειρά του, στους τελικούς της σειράς θα υποκλιθεί στον Φάρο του Βαγγέλη Τσάπα αν και στο τέλος, λόγω μη συμμετοχής του Φάρου στην Α1, θα παίξει εκείνος στη θέση του. Για τους Νικαιώτες είναι η περίοδος της διοίκησης Βαρουξάκη με προπονητή το Νίκο Οικονόμου. Αν και διαθέτει ένα ακριβό ρόστερ, ο Ιωνικός λόγω τριπλής ισοβαθμίας στη 2η θέση με Αμύντα και Ηράκλειο θα χάσει για ακόμα μια φορά το εισιτήριο για την Α2, παραμένοντας και πάλι επιλαχών. 

Την περίοδο 2016-17, ο Εθνικός θα τερματίσει 6ος στην Α2, ωστόσο αρκετό διάστημα πριν τελειώσει η σεζόν, ο ισχυρός άνδρας των Πειραιωτών, Βασίλης Δερβός ανακοινώνει την αποχώρησή σου από το διοικητικό σχήμα. Τη σκυτάλη, στο τέλος της σεζόν ανέλαβε ο Κώστας Δεριζιώτης. Για τους Νικαιώτες, που παρέμειναν στο ακουστικό για άνοδο μέσω αναδιαρθρώσεων και πάλι μέχρι το παρά πέντε, η χρονιά ολοκληρώθηκε με τις αλλαγές δύο προπονητών (Ταυρόπουλος – Σκαραφίγκας) με το αποτέλεσμα να είναι απογοητευτικό μέχρι το Δεκέμβρη και την ομάδα να βρίσκεται 4η από το τέλος. Με την έλευση του Μάριου Γούναρη, ο Ιωνικός βρίσκει την ηρεμία που χρειαζόταν. Με 10/13 νίκες, οι Νικαιώτες κάνουν πορεία πρωταθλητισμού φτάνουν μέχρι και την 3η θέση απέχοντας 2 νίκες από τη 2η. Ωστόσο, η έλλειψη λύσεων λόγω αρκετών τραυματισμών θα αποβεί μοιραία και τελικά ο Ιωνικός θα καταλάβει την 5η θέση. 

Την περίοδο 2017-18, για τον Ιωνικό εγκαινιάζεται η εποχή Τσάπα στα διοικητικά δρώμενα της Ομάδας όπου μαζί με την Επιτροπή Μπάσκετ, φτιάχνουν μια ιδέα που δύσκολα μπορεί κάποιος να ανταγωνιστεί όπου και με εξαιρετική πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας μέχρι τους «10» όπως και στο πρωτάθλημα με ρεκόρ 29-1, «σαρώνει» τα πάντα στο διάβα του, δείχνοντας τις ορέξεις για τα μελλούμενα. Στον αντίποδα, ο Εθνικός κάνει μια πορεία πέραν κάθε προσδοκίας. Τερματίζει 5ος και στα play off, συναντιέται με τον ισχυρό Χολαργό όπου και ηττάται στη σειρά με 2-1 με το Χολαργό να πανηγυρίζει την άνοδο στην Α1 καθώς επικράτησε και του Απόλλωνα Πατρών στην τελική φάση. Στο τέλος της χρονιάς, αποχώρησε ο Δεριζιώτης με τον Εθνικό να μένει ακέφαλος διοικητικά.
Φέτος, ο Εθνικός έφτιαξε ομάδα στο «παρά ένα», λίγο πριν το τζάμπολ για το θεσμό του Κυπέλλου. Τη διοίκηση της ομάδας ανέλαβαν ορισμένοι από τους παλαιμάχους με τον Εθνικό να προσπαθεί με ότι μέσα διαθέτει, να καταρτίσει ρόστερ. Ο έως τώρα απολογισμός του είναι μόλις μία νίκη, επιβεβαιώνοντας όσους τον ήθελαν ως Νο.1 φαβορί για τον υποβιβασμό, με τον εξαρχής ρεαλιστικό στόχο, ωστόσο να είναι η ομάδα να κατεβαίνει στους αγώνες προκειμένου να μη μηδενιστεί και έπειτα να είναι ανταγωνιστική.

Συνοψίζοντας, ο Ιωνικός, από το 2010 και έπειτα έχει το απόλυτο σε αγώνες πρωταθλήματος (7-0). Σε επίσημους αγώνες από την περίοδο 2008-09, η προϊστορία λέει 7-2 μιας και ο Εθνικός έχει επικρατήσει του Ιωνικού μόνο στο κύπελλο.
Share To:

Ionikos News

Post A Comment: