Οργανισμός που μπορούσε να πραγματοποιήσει μία τέτοια ανατροπή...

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Το να μιλήσει κάποιος για την ατμόσφαιρα που επικράτησε στο γήπεδο της Νεάπολης ίσως είναι πλεονασμός. Όσοι ήταν εκεί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και στο τέλος γεύτηκαν κάτι που άξιζε τον κόπο πέρα από κάθε αμφιβολία. Και φυσικά όλα αυτά έλαβαν χώρα γιατί η ίδια η ομάδα μέσα στο γήπεδο ανταποκρίθηκε με τον ευκταίο τρόπο.

Φέτος στη Νίκαια οι φιέστες, οι πανηγυρισμοί, οι χαρές, οι νίκες, έκαναν την εμφάνισή τους με μεγάλη συχνότητα... Γιατί και το ποδοσφαιρικό τμήμα και το αντίστοιχο μπασκετικό πήραν ανόδους και «υποχρέωσαν» όσους σχετίζονται με τα ευρύτερα εγχώρια δρώμενα να ασχοληθούν επισταμένα με τον Ιωνικό. Η ομάδα της Νίκαιας αποτέλεσε έναν από τους πιο πολυσυζητημένους (για καλό...) αθλητικούς οργανισμούς στη χώρα τους τελευταίους μήνες και αυτό σημαίνει πως αρχίζει ξανά να αφήνει τη δική της στάμπα στα πολύπλευρα δρώμενα. Θα το βρει μπροστά της στο άμεσο μέλλον αυτό, γιατί φαίνεται πως τα καλύτερα μόλις ξεκίνησαν...

O επαναληπτικός αγώνας με τον Αιολικό Μυτιλήνης πέρασε πλέον στην ιστορία. Η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη αμύνθηκε με σθένος και πλάνο, ενώ έψαξε μπροστά τις πιθανότητες της με επάρκεια. Στα κρίσιμα σημεία της αναμέτρησης έβαψε στα δικά της χρώματα τις λεπτομέρειες. Οι ατομικές ικανότητες μπόρεσαν να φανούν και ο αντίπαλος, παρότι προσπάθησε φιλότιμα, δεν μπόρεσε να θέσει ποτέ τους δικούς του όρους. Ο Ιωνικός αποδείχτηκε και «κύριος του εαυτού του», και «πιστός στο ραντεβού με την ιστορική καταγραφή», και πάνω από όλα η ομάδα που έπρεπε να πάρει την άνοδο. Ο Δημήτρης Αρναούτης πιστώνεται το γεγονός πως παρουσίασε έτοιμη την ομάδα εκεί που χρειαζόταν, καταφέρνοντας να βάλει το όνομά του σε μία αρκετά περίοπτη θέση.

Μία ολόκληρη πόλη χαίρεται. Μία ολόκληρη πόλη μπόρεσε να τονώσει την αυτοπεποίθηση της, να δει με «άλλο μάτι» τη δύσκολη καθημερινότητα των καιρών μας. Μία ολόκληρη πόλη, εξαιτίας του Ιωνικού, έχει ξανά ενδιαφέροντα που παρέχουν τέρψη και πολλαπλές δυνατότητες. Ασχολούνται εκ νέου πάρα πολλοί με το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου και μάλιστα μαθαίνουν να διαχειρίζονται συναισθήματα και καταστάσεις μετά από επιτυχίες. Μπορούν να οραματίζονται και να έχουν πίστη σε κάτι δυνατό. Την Κυριακή το απόγευμα η ομάδα της Νίκαιας πήρε οριστικά διαζύγιο από τη μετριότητα, τη μιζέρια, τη φθαρτικότητα της συνήθειας, τις ατυχείς εκβάσεις προσπαθειών, τον προβληματισμό, την άχαρη περιήγηση σε κατηγορίες μη συμβατές με τα θέλω και τα μπορώ της.

 Έβαλε, δε, την υπογραφή της σε ένα συμβόλαιο στο οποίο τα «παρεχόμενα» είναι ελκυστικότερα. Αρκεί να συνεχιστεί η δουλειά, η τόλμη, η αποφασιστικότητα και ο ορθολογισμός. Γιατί αν πρέπει να έχει βγει κάτι σαν συμπέρασμα από τις περιπέτειες των τελευταίων ετών είναι πως χρειάζεται αυτοσεβασμός, σοβαρότητα και υπομονή. Μία άνοδος μετά από αρκετά χρόνια αποτελεί την πραγματικότητα που όλοι βιώνουν εδώ και κάποιες ώρες. Ο Ιωνικός κάποιες (λίγες) φορές στο πρόσφατο παρελθόν έφτασε κοντά στην άνοδο, αλλά δεν τα κατάφερε. Κλείνει, όμως, τη δεκαετία όπως περίπου την ξεκίνησε (άνοδος από τη ΄Δ Εθνική στη σεζόν 2012-2013) και μπορεί να ατενίζει τα μελλούμενα με διαφορετικό τρόπο.

Σε μία σεζόν που αν αναλογιστεί κάποιος πώς ξεκίνησε, πώς εξελίχθηκε, τι εναλλαγές «παρήγαγε», θα μπορέσει να γράψει βιβλίο. Στην κυριολεξία. Βιβλίο που θα έχει πολλές πιθανότητες να γίνει ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα, κυρίως στους ανθρώπους του χώρου, αυτούς που βιώνουν τόσα πολλά κάθε μέρα στο ελληνικό ποδοσφαιρικό μικρόκοσμο. Ένα βιβλίο, που θα συμπυκνώνει τα πάντα γύρω από την καθημερινότητα μίας ποδοσφαιρικής ομάδας, ειδικά όταν μιλάμε για τη Γ΄Εθνική και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της...

Όμως, μην έχουμε αυταπάτες. Ο Ιωνικός μπόρεσε να πάρει την άνοδο σε μία χρονιά που όλα έδειχναν χαμένα, γιατί είναι ένας οργανισμός που μπορούσε να πραγματοποιήσει μία τέτοια ανατροπή. Γιατί δεν είναι εύκολο στις μέρες μας να βρεις ανθρώπους που θα σε αγαπήσουν με πάθος, και θα ηγηθούν διοικητικά ξοδεύοντας σημαντικά χρηματικά ποσά. Χωρίς να φοβούνται την αποτυχία ή τους πρόσκαιρους αρνητικούς συσχετισμούς. Ανθρώπους που θα τα δώσουν όλα για να πετύχουν έναν σημαντικό αγωνιστικό στόχο. Ειδικά, όταν αυτός ο στόχος μοιάζει μακρινός και δεν τολμάς καν να τον δημοσιολογήσεις μη τυχόν και σε κακολογήσουν.

Γιατί λίγες ομάδες έχουν παρελθόν και φανέλα σαν του Ιωνικού (με την παρουσία σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, με ευρωπαϊκή συμμετοχή, και πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα του βαθμολογικού πίνακα πρωταθλημάτων της Ά Εθνικής). Γιατί λίγες ομάδες έχουν τον κόσμο της ομάδας της Νίκαιας. Αυτό δεν είναι ένα κλισέ, ούτε ένα καλόπιασμα, αλλά μία πολύ καθοριστική σταθερά που οφείλουν να την υπολογίζουν οι πάντες. Και εντός και εκτός Ιωνικού... Ίσως το πολυτιμότερο «περιουσιακό» στοιχείο, μετά το έμβλημα και την ιστορική παρακαταθήκη του.
Γιατί, εν τέλει, αυτό που πέτυχε φέτος ο Ιωνικός είναι και σπάνιο, και αξιοσημείωτο, και δεν μπορούν να το κάνουν οι περισσότερες ομάδες... Ο Ιωνικός μπόρεσε, γιατί είναι ο Ιωνικός.

ΥΓ. Πάντα όταν συμβαίνει κάτι σημαντικό, όπως ένας ποδοσφαιρικός προβιβασμός, αμέσως έχει καταφτάσει ήδη το μέλλον. Με άλλες απαιτήσεις, με άλλα διακυβεύματα, με άλλα δέλεαρ και με άλλες δυσκολίες.  Όμως, ποιος/ποια ήταν την Κυριακή το απόγευμα στη Νεάπολη και δεν είδε κάτι βγαλμένο από παραπάνω πεδία; Ποιανού/ποιανής δεν του/της άνοιξε η όρεξη;

ΥΓ1. Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για σχεδιασμούς, για στόχους, για μπάτζετ, για πρόσωπα, για την παρουσία της ομάδας στη Football League και τέτοια.  Άλλοι αντίπαλοι, με πανελλαδική εμβέλεια, διαφορετικές αγωνιστικές, πνευματικές και ψυχολογικές αναγκαιότητες. Αυτό που, πάντως, αξίζει να πραγματωθεί από την πρώτη κιόλας εντός έδρας αναμέτρηση στη νέα αγωνιστική περίοδο είναι η παρουσία και η στήριξη εκείνου του αριθμού ανθρώπων στις κερκίδες, που θα μπορούν να βοηθήσουν καθοριστικά την καινούρια προσπάθεια, αλλά και να ανεβάσουν τον πήχη της συνάμα...

ΥΓ2 Τώρα προηγούνται οι πανηγυρισμοί. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί οι φίλοι της ομάδας της Νίκαιας έχουν περάσει τόσα πολλά που δικαιούνται για πολλές μέρες να «αφοσιωθούν» στην απόλαυση. Τα άλλα έπονται. Θα έρθει η σειρά τους και η ώρα τους. Αν και είναι σχεδόν σίγουρο πως αυτά «τα άλλα» πέρασαν από το μυαλό σχεδόν όλων, μόλις οριστικοποιήθηκε το τελικό αποτέλεσμα του δεύτερου αγώνα με τον Αιολικό στη Νεάπολη...