Γράφει ο Πέτρος Ιωσηφίδης
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ομάδας προσέφερε χαρά στον κόσμο του. Τα τελευταία πανηγύρια στήθηκαν 2012-13 όταν ο Ιωνικός με διοίκηση Rangers, κέρδιζε την άνοδό του στη Γ’ Εθνική. Τόσο το πριν για το πώς «έσβησε» ότι χτιζόταν επί Νίκου Κανελλάκη όσο και το μετά, όταν ουσιαστικά ο Ιωνικός «λίμνασε» στο διευρυμένο «βούρκο» (των πολλών ομίλων) της Γ’ Εθνικής, μιας κατηγορίας – φάντασμα, χωρίς ιδιαίτερη προβολή, οικονομικά οφέλη και «αχρείαστα» έξοδα (λόγω των πολλών ταξιδιών).
Το πιο χαρακτηριστικό που θυμάμαι, η τελευταία τηλεοπτική προβολή σε πανελλαδικό επίπεδο ήταν τη χρονιά 2010-11 και πιο συγκεκριμένα στις 28 Μαρτίου 2011, όταν η ΕΡΤ-3 πρόβαλλε το παιχνίδι του Ιωνικού με τη Βέροια, εκτός έδρας όπου οι Νικαιώτες είχαν χάσει με 2-1.Το προσεχές Σάββατο, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, η Ομάδα της πόλης επανέρχεται στους τηλεοπτικούς πια, δέκτες, και πάλι στην ΕΡΤ-3, στην αυλαία της Football League, απέναντι στα Τρίκαλα.
Η σελίδα γύρισε κι ο Ιωνικός επιστρέφει με σωστό ρυθμό και βηματισμό.
Ιωνικός Νικαίας
Έτος ίδρυσης: 1965
Γήπεδο: Δημοτικό Γήπεδο Νεάπολης (6.000 θεατές)
Πρόβλεψη θέσης: 8-10
Το «ζέσταμα»: Ο Ιωνικός αν και βρίσκεται πλέον της δεκαετίας μακριά από την Α’ Εθνική, μετρά 16 παρουσίες στην κορυφαία όντας η 23η ομάδα στη σχετική κατάταξη ενώ έχει και μία έξοδο στην Ευρώπη όπως και μια συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου. Μαζί με το Αιγάλεω και την Καβάλα είναι οι τρεις ομάδες με τις περισσότερες παρουσίες στο υψηλότερο επίπεδο, στη Football League.
Έτος ίδρυσης: 1965
Γήπεδο: Δημοτικό Γήπεδο Νεάπολης (6.000 θεατές)
Πρόβλεψη θέσης: 8-10
Το «ζέσταμα»: Ο Ιωνικός αν και βρίσκεται πλέον της δεκαετίας μακριά από την Α’ Εθνική, μετρά 16 παρουσίες στην κορυφαία όντας η 23η ομάδα στη σχετική κατάταξη ενώ έχει και μία έξοδο στην Ευρώπη όπως και μια συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου. Μαζί με το Αιγάλεω και την Καβάλα είναι οι τρεις ομάδες με τις περισσότερες παρουσίες στο υψηλότερο επίπεδο, στη Football League.
Μέχρι και την περίοδο 1984-85, ο Ιωνικός δεν είχε να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο πέραν του κόσμου του που «έσπερνε τον τρόμο και το φόβο» κυριολεκτικά. Από την ίδρυσή του και για δέκα συνεχόμενα χρόνια αγωνίζεται στη Β’ Εθνική. Πτώση στα τοπικά του Πειραιά αλλά άμεση επάνοδος. Τα επόμενα χρόνια ήταν «ασανσέρ» μεταξύ Εθνικών και Τοπικών κατηγοριών. Το 1984-85 αποδεικνύεται το σωτήριον έτος. Τα λεφτά που εισπράττει ο σύλλογος από τη μεταγραφή του Γιαννάκη προκαλούν «ίλιγγο» ακόμα και σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος επενδύθηκε στο ποδόσφαιρο. Σύντομα ανέρχεται στη Β’ Εθνική όπου και αγωνίζεται για τέσσερεις συνεχόμενες περιόδους (από το 1985 μέχρι το 1989).
Κι ενώ ο Ιωνικός το 1989 κατακτά την άνοδο στην Α’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της Ομάδας, ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποχωρεί από τη διοίκηση και ο Ιωνικός μένει μετέωρος. Τότε, εμφανίζεται ο αείμνηστος Νίκος Κανελλάκης ο οποίος διαθέτει τα 50 εκατομμύρια για τη μετατροπή του σωματείου σε ΠΑΕ και παίρνει τον Ιωνικό στα χέρια του. Τότε, ο Ιωνικός έδωσε το πρώτο του παιχνίδι στην Α’ Εθνική, στο γήπεδο του Αιγάλεω, φιλοξενώντας τον Άρη καθώς στη Νεάπολη γίνονταν έργα. Ο Ιωνικός κρατήθηκε στην κορυφαία κατηγορία δύο χρονιές και υποβιβάστηκε την περίοδο 1990-91 για εξωαγωνιστικούς λόγους. Το πέρασμα του είναι σύντομο από τη Β’ Εθνική και από το 1993 μέχρι το 2007 αγωνίζεται ανελλιπώς στην Α’ Εθνική. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ο Ιωνικός ανεβαίνει διαρκώς στο βαθμολογικό πίνακα, χρόνο με το χρόνο με αποκορύφωμα τις δύο 5ες θέσεις την περίοδο 1997-98 και 1998-99. Και αν την πρώτη φορά έχασε την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ επειδή ο Πανιώνιος κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, μια χρονιά με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ όντας αήττητος τις 7 πρώτες αγωνιστικές με 0 παθητικό, την επόμενη χρονιά έχοντας ως προπονητή τον Σέρτζιο Μαρκαριάν, παρά το μέτριο ξεκίνημα, από τα μέσα της χρονιάς κι έπειτα οδηγείται από θρίαμβο σε θρίαμβο, κερδίζοντας τελικά την πολυπόθητη έξοδο. Την επόμενη περίοδο, η αλλαγή προπονητή και η φυγή βασικών παικτών από το ρόστερ που δεν αναπληρώθηκαν επάξια, τον οδηγεί στη 10η θέση ενώ προηγουμένως έχει προλάβει και έχει δώσει ένα ζευγάρι αγώνων για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Ναντ με αμφότερες ήττες. Ο ερχομός του παλιού «γνώριμου» Όλεγκ Μπλαχίν, φέρνει την ομαλότητα και ο Ιωνικός καταφέρνει να προκριθεί μέχρι τα τελικά του Κυπέλλου Ελλάδας όπου και χάνει από την ΑΕΚ. Τελευταίο του καλό διάστημα, η χρονιά 2000-01 όπου και τερματίζει στην 6η θέση. Έκτοτε, ο Ιωνικός παλεύει με τη φθορά. Θα σώσει την κατηγορία σε αγώνα μπαράζ απέναντι στην Καλαμαριά το 2003 (στο ουδέτερο του Βόλου). Την επόμενη χρονιά ενώ έχει βάλει τις βάσεις για κάτι καλό, τον «κλονίζει» ο θάνατος του διοικητικού του ηγέτη, Νίκου Κανελλάκη. Η «αρχή του ενός ανδρός» ισχύει και για τον Ιωνικό. Το βαρύ φορτίο διοίκησης πέφτει στους νεαρούς γιους του όπου καταφέρνουν να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία μέχρι το 2006. Την περίοδο 2006-07, για εξωαγωνιστικούς και μη λόγους, ο Ιωνικός θα υποβιβαστεί ως ουραγός. Έκτοτε, η ομάδα της Νίκαιας μπαίνει σε έναν κατηφορικό δρόμο.
Τις δύο πρώτες χρονιές στη Β’ Εθνική, ο Ιωνικός τερματίζει κοντά στην κορυφή (5ος και 4ος). Τα επόμενα δύο χρόνια ωστόσο, είναι η αρχή του τέλους. Το 2009-10 σώζει τη χρονιά σε αγώνες μπαράζ. Την επόμενη, αν και πάλι θα οδηγούνταν σε αγώνες μπαράζ, υποβιβάζεται στη Γ’ λόγω πλαστής ενημερότητας ενώ ο σύλλογος αποφάσισε τον απευθείας υποβιβασμό του στη Δ’ λόγω χρεών.
Στη Δ’ το βαρύ φορτίο το επωμίζονται οι Rangers όπου ασκούν διοίκηση. Θα καθίσει για δύο χρονιά και την περίοδο 2012-13 κατακτώντας το πρωτάθλημα του 9ου ομίλου θα ανέλθει στη Γ’ Εθνική, κατηγορία στην οποία αγωνίστηκε μέχρι πέρσι. Εκεί, τρεις φορές θα φτάσει κοντά στην άνοδο (με διοίκηση Σπανού αλλά και διοίκηση Σιακάρα την έσχατη φορά) και τις τρεις ωστόσο θα χάσει την άνοδο στις λεπτομέρειες με την τελευταία φορά να χάνεται κυριολεκτικά στο νήμα (2016-17, μόλις για 1 βαθμό). Την επόμενη χρονιά, λόγω διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων, θα σώσει την κατηγορία κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Η τελματική κατάσταση του Ιωνικού συνεχίστηκε και στις αρχές της περσινής περιόδου όπου η αβεβαιότητα στα διοικητικά και οικονομικά μεγέθη ήταν μεγάλη ενώ ήταν ακέφαλος και προπονητικά, με τον Ανυφαντάκη να παραιτείται στο καράβι για Κρήτη και τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος. Λίγο διάστημα πριν, είχε προηγηθεί το πέρασμα του Κούγια από τα διοικητικά του Ιωνικού το οποίο δεν ευδοκίμησε. Κι ενώ ο Ιωνικός δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα σώσει την κατηγορία μιας και υποβιβάζονται πέντε και όντας εξαιρετικά χαμηλά στο βαθμολογικό πίνακα, η έλευση της οικογένειας Τσιριγώτη αλλάζει τα δεδομένα. Σ' αυτήν τη διοίκηση, αυτή τη τη μετάβαση εγγυήθηκε ως γέφυρα και πάλι ο Φώτης Σιακάρας. Η νέα διοίκηση πια, εγγυάται τα συμβόλαια των παικτών και διατηρεί τον ίδιο κορμό μέχρι το Δεκέμβρη. Η ομάδα παρ’ ότι δεν αποδίδει θελκτικό ποδόσφαιρο αρχίζει και παίρνει αποτελέσματα και βγαίνει έξω από τη ζώνη του υποβιβασμού, κοιτάζοντας προς το μέσον του πίνακα. Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, γίνεται ολικό «λίφτινγκ» από τη διοίκηση, έρχονται παίκτες από τα πάνω «ράφια» κι ο Ιωνικός αρχίζει και παίρνει αποτελέσματα που διαρκώς τον ανεβάζουν. Οι άλλοι διεκδικητές χάνουν συνεχώς έδαφος (Εθνικός, Ιεράπετρα) και έτσι ο Ιωνικός με ένα επικό ντεμαράζ, την κατάλληλη στιγμή, προσπερνά τον Εθνικό και καταλαμβάνει τη 2η θέση. Οδηγείται σε μπαράζ όπου σε διπλούς αγώνες αντιμετωπίζει τον Αιολικό και με 2-2 στη Μυτιλήνη και 2-0 στη Νεάπολη μπροστά σε 4.000 κόσμο παίρνει θριαμβευτικά το εισιτήριο για τη Football League.
Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα με το αστέρι ήταν οι Ξανθόπουλος, Γρίμπιλας, Βαμβακούλας, Φρούσσος, Τσιαντάκης, Παχατουρίδης, Φραντζέσκος, Μπρούστερ, Αντριόλι, Καμαρά κ.ά.
Η ομάδα: Η οικογένεια Τσιργώτη μένει στην Ομάδα και από νωρίς τίθενται οι βάσεις για τη φετινή χρονιά. Με σωστό προγραμματισμό και στοχευμένες μεταγραφές, ο Ιωνικός μετά από πολλά χρόνια ξεκινά την προετοιμασία του, απερίσπαστος, από νωρίς. Παράλληλα, άξια λόγου είναι τα βελτιωτικά έργα που γίνονται τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στους χώρους του γηπέδου της Νεάπολης με επιβάρυνση της διοίκησης της Ομάδας.
Στα μεταγραφικά, με τον Δημήτρη Αρναούτη να παραμένει στον πάγκο για δεύτερη χρονιά, αποδέσμευσε σημαντικούς παίκτες από την ομάδα όπως οι Πλάκας, Κουιρουκίδης (Καλαμάτα), Θέος (Μαρκό), Κατσικογιάννης (Αιγάλεω), Δημαμακάκος (Εθνικός Πειραιά), Ατματσίδης κ.ά. Ωστόσο, κράτησε ένα ικανό αριθμό παικτών ως κορμό, κάτι που είχε επίσης χρόνια να συμβεί. Κουρεπίνης, Πατσατζόγλου, Μανωλάς, Μουστάκης, Γκοτσούλιας, Τσιριγώτης, Καρυτινός, Καλλέργης, Πογοσιάν, Μακρίδης. Μεταγραφικά, αρχικά κινήθηκε με τη λογική να πάρει ότι καλύτερο από την περσινή Γ’ καθώς ουσιαστικά η Football League είναι εκ νέου Γ’ Κατηγορία με πολύ υψηλότερο επίπεδο. Ενίσχυσε τις εναλλακτικές πίσω από τον Κουρεπίνη με Φυλακτό και Τάφα από Ασπρόπυργο και ΑΕΚ, απέκτησε τον Παπατζίκο από την ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ, το δεξί μπακ Παπουτσογιαννόπουλο από τον Ολυμπιακό Βόλου, τον αμυντικό μέσο Τιεντσέ από τη Σπάρτη, το αριστερό εξτρέμ Ντάγκρα από το Αιγάλεω, το δεξί εξτρέμ Γκούφα από τον Ηρόδοτο ενώ στην επίθεση απέκτησε τον Κρητικό από την Κέρκυρα, σε μια μεταγραφή από το πάνω "ράφι" ενώ σαν «αντι-Κουιρουκίδης» αποκτήθηκε ο Μάναλης κ.ά.
Το καλό με το να κάνεις προετοιμασία από νωρίς είναι ότι διαβλέπεις νωρίς τις αδυναμίες σου. Έτσι και ο Ιωνικός αν και δεν αγωνίστηκε ποτέ πλήρης λόγω τραυματισμών, οι εμφανίσεις του στα φιλικά έδειχναν συγκεκριμένες αδυναμίες. Έτσι λοιπόν, ο προπονητής σε συνεργασία με τη διοίκηση με ιδιαίτερη στόχευση, αποφάσισαν συγκεκριμένες αλλαγές. Έτσι απομακρύνθηκαν οι Καρέλης και Μηλιώτης οι οποίοι κατέληξαν στο Κερατσίνι, όπως απομακρύνθηκε και ο Μπαρέτας. Στη θέση τους, η διοίκηση έκανε μεγάλη υπέρβαση αναπληρώνοντας και με το παραπάνω το κενό τους καθώς έντυσε στα «μπλε» το αριστερό μπακ Κολλαρά από Αήττητο Σπάτων, τον αμυντικό μέσο Φουρλάνο από την Παναχαϊκή, το αριστερό εξτρέμ Σμυρλή από τα Τρίκαλα και έκλεισε τις μεταγραφές του με την απόκτηση του πολύπειρου κεντρικού αμυντικού Ιωάννου από την Κέρκυρα.
Ο μέσος όρος ηλικίας της Ομάδας είναι τα 25,7 έτη.
Οικογένεια Τσιριγώτη: Πρόκειται για μια μεγάλη διοικητική και οικονομική ανάσα στα δρώμενα
του συλλόγου. Εξάλλου, το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι το μαζικότερο τμήμα από πλευράς οπαδών του Συλλόγου. Πέρα από την αποκατάσταση της οικονομικής φερεγγυότητας, η οικογένεια Τσιριγώτη έχει δημιουργήσει ένα «τείχος προστασίας» της Ομάδας, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων με τον Ιωνικό να παίρνει αυτό που του αναλογεί.
Η εικόνα της Νεάπολης στο παιχνίδι με τον Αιολικό πιστώνεται 100% σε αυτόν, καθώς τόσο κόσμο είχε να μαζέψει ο Ιωνικός από το παιχνίδι του 2008, απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα, στην προσπάθεια ανόδου από τη Β’ Εθνική.
Μεγάλη και η συμβολή του στον «καλλωπισμό» της Νεάπολης όχι σε επίπεδο θεαθήναι αλλά ουσίας, όπως είναι το γυμναστήριο ή το χορτάρι. Μια ματιά εξάλλου στις διαφημιστικές πινακίδες από χορηγούς πραγματικούς πιστοποιεί τα άνωθεν.
«Ταμείο»: Όπως γράφτηκε και πιο πάνω, ο Ιωνικός σε όλα τα φιλικά του είχε μια μέτρια εικόνα. Ακόμα και όταν έπαιζε με αντιπάλους χαμηλότερης κατηγορίας φαινόταν ότι δυσκολευόταν στο γκολ με τον Κρητικό να είναι αποκομμένος και τον Μάναλη να είναι «έξω από τα νερά του» ενώ και ο Καλλέργης «χανόταν» στο κέντρο. Πίσω, επίσης, η ομάδα δεχόταν γκολ με μεγάλη ευκολία. Αρκούσε ένα λάθος στη μεσαία γραμμή ή μεταξύ άμυνας και μεσαίας γραμμής για να γίνουν οι αντίπαλοι απειλητικοί. Αυτή ήταν η εικόνα της ομάδας λίγο πολύ σε όλα τα φιλικά, παίζοντας πάντως, πάντα με ελλείψεις.
Πριν το πρώτο επίσημο παιχνίδι με τον Πανδραμαϊκό κι ενώ η προετοιμασία συνεχιζόταν, οι αλλαγές στο ρόστερ με ονόματα από τα πάνω «ράφια», άλλαξαν τις ισορροπίες. Η εικόνα και το 0-3 στη Δράμα έδειξαν ότι κάτι αλλάζει. Το δεύτερο δε δείγμα, το επιβεβαιώνει αυτό, καθώς απέναντι στην Παναχαϊκή στη Νεάπολη και με πάνω από μισή ενδεκάδα βασικές ελλείψεις, ο Ιωνικός πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση, παρά την ήττα με 2-1, δείχνοντας ότι την κατάλληλα στιγμή, δηλαδή κατά την έναρξη του πρωταθλήματος, θα είναι έτοιμος.
Ο κόσμος του θα αποτελέσει σημείο κλειδί στην όλη εξίσωση. Δεδομένου ότι τον ακολουθεί εντός και εκτός έδρας, διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα να πάρει τα παιχνίδια που πρέπει για να επιτύχει το στόχο του. Και επειδή λέμε για στόχο, θα πάμε με τα «νερά» του προπονητή ο οποίος έχει μιλήσει για γρήγορη παραμονή.
Η λογική λέει ότι με το υπάρχον ρόστερ, ο Ιωνικός μπορεί να εξασφαλίσει τον αρχικό του στόχο και να έχει και ένα καλό πλασάρισμα. Αυτό είναι εξάλλου και το πιο σημαντικό. Η διοίκηση ούτε πέρσι, ούτε φέτος έθεσε κάποιον μεγαλεπήβολο στόχο. Μέσα από τη δουλειά και από την πορεία της ομάδας, εκφράζεται αναλόγως. Ποιος πίστευε εξάλλου ότι πέρσι, ο στόχος που ήταν να μείνει η ομάδα στην κατηγορία θα μετατρεπόταν σε μια πανηγυρική άνοδο…
Κι ενώ ο Ιωνικός το 1989 κατακτά την άνοδο στην Α’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της Ομάδας, ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποχωρεί από τη διοίκηση και ο Ιωνικός μένει μετέωρος. Τότε, εμφανίζεται ο αείμνηστος Νίκος Κανελλάκης ο οποίος διαθέτει τα 50 εκατομμύρια για τη μετατροπή του σωματείου σε ΠΑΕ και παίρνει τον Ιωνικό στα χέρια του. Τότε, ο Ιωνικός έδωσε το πρώτο του παιχνίδι στην Α’ Εθνική, στο γήπεδο του Αιγάλεω, φιλοξενώντας τον Άρη καθώς στη Νεάπολη γίνονταν έργα. Ο Ιωνικός κρατήθηκε στην κορυφαία κατηγορία δύο χρονιές και υποβιβάστηκε την περίοδο 1990-91 για εξωαγωνιστικούς λόγους. Το πέρασμα του είναι σύντομο από τη Β’ Εθνική και από το 1993 μέχρι το 2007 αγωνίζεται ανελλιπώς στην Α’ Εθνική. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ο Ιωνικός ανεβαίνει διαρκώς στο βαθμολογικό πίνακα, χρόνο με το χρόνο με αποκορύφωμα τις δύο 5ες θέσεις την περίοδο 1997-98 και 1998-99. Και αν την πρώτη φορά έχασε την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ επειδή ο Πανιώνιος κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, μια χρονιά με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ όντας αήττητος τις 7 πρώτες αγωνιστικές με 0 παθητικό, την επόμενη χρονιά έχοντας ως προπονητή τον Σέρτζιο Μαρκαριάν, παρά το μέτριο ξεκίνημα, από τα μέσα της χρονιάς κι έπειτα οδηγείται από θρίαμβο σε θρίαμβο, κερδίζοντας τελικά την πολυπόθητη έξοδο. Την επόμενη περίοδο, η αλλαγή προπονητή και η φυγή βασικών παικτών από το ρόστερ που δεν αναπληρώθηκαν επάξια, τον οδηγεί στη 10η θέση ενώ προηγουμένως έχει προλάβει και έχει δώσει ένα ζευγάρι αγώνων για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Ναντ με αμφότερες ήττες. Ο ερχομός του παλιού «γνώριμου» Όλεγκ Μπλαχίν, φέρνει την ομαλότητα και ο Ιωνικός καταφέρνει να προκριθεί μέχρι τα τελικά του Κυπέλλου Ελλάδας όπου και χάνει από την ΑΕΚ. Τελευταίο του καλό διάστημα, η χρονιά 2000-01 όπου και τερματίζει στην 6η θέση. Έκτοτε, ο Ιωνικός παλεύει με τη φθορά. Θα σώσει την κατηγορία σε αγώνα μπαράζ απέναντι στην Καλαμαριά το 2003 (στο ουδέτερο του Βόλου). Την επόμενη χρονιά ενώ έχει βάλει τις βάσεις για κάτι καλό, τον «κλονίζει» ο θάνατος του διοικητικού του ηγέτη, Νίκου Κανελλάκη. Η «αρχή του ενός ανδρός» ισχύει και για τον Ιωνικό. Το βαρύ φορτίο διοίκησης πέφτει στους νεαρούς γιους του όπου καταφέρνουν να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία μέχρι το 2006. Την περίοδο 2006-07, για εξωαγωνιστικούς και μη λόγους, ο Ιωνικός θα υποβιβαστεί ως ουραγός. Έκτοτε, η ομάδα της Νίκαιας μπαίνει σε έναν κατηφορικό δρόμο.
Τις δύο πρώτες χρονιές στη Β’ Εθνική, ο Ιωνικός τερματίζει κοντά στην κορυφή (5ος και 4ος). Τα επόμενα δύο χρόνια ωστόσο, είναι η αρχή του τέλους. Το 2009-10 σώζει τη χρονιά σε αγώνες μπαράζ. Την επόμενη, αν και πάλι θα οδηγούνταν σε αγώνες μπαράζ, υποβιβάζεται στη Γ’ λόγω πλαστής ενημερότητας ενώ ο σύλλογος αποφάσισε τον απευθείας υποβιβασμό του στη Δ’ λόγω χρεών.
Στη Δ’ το βαρύ φορτίο το επωμίζονται οι Rangers όπου ασκούν διοίκηση. Θα καθίσει για δύο χρονιά και την περίοδο 2012-13 κατακτώντας το πρωτάθλημα του 9ου ομίλου θα ανέλθει στη Γ’ Εθνική, κατηγορία στην οποία αγωνίστηκε μέχρι πέρσι. Εκεί, τρεις φορές θα φτάσει κοντά στην άνοδο (με διοίκηση Σπανού αλλά και διοίκηση Σιακάρα την έσχατη φορά) και τις τρεις ωστόσο θα χάσει την άνοδο στις λεπτομέρειες με την τελευταία φορά να χάνεται κυριολεκτικά στο νήμα (2016-17, μόλις για 1 βαθμό). Την επόμενη χρονιά, λόγω διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων, θα σώσει την κατηγορία κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Η τελματική κατάσταση του Ιωνικού συνεχίστηκε και στις αρχές της περσινής περιόδου όπου η αβεβαιότητα στα διοικητικά και οικονομικά μεγέθη ήταν μεγάλη ενώ ήταν ακέφαλος και προπονητικά, με τον Ανυφαντάκη να παραιτείται στο καράβι για Κρήτη και τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος. Λίγο διάστημα πριν, είχε προηγηθεί το πέρασμα του Κούγια από τα διοικητικά του Ιωνικού το οποίο δεν ευδοκίμησε. Κι ενώ ο Ιωνικός δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα σώσει την κατηγορία μιας και υποβιβάζονται πέντε και όντας εξαιρετικά χαμηλά στο βαθμολογικό πίνακα, η έλευση της οικογένειας Τσιριγώτη αλλάζει τα δεδομένα. Σ' αυτήν τη διοίκηση, αυτή τη τη μετάβαση εγγυήθηκε ως γέφυρα και πάλι ο Φώτης Σιακάρας. Η νέα διοίκηση πια, εγγυάται τα συμβόλαια των παικτών και διατηρεί τον ίδιο κορμό μέχρι το Δεκέμβρη. Η ομάδα παρ’ ότι δεν αποδίδει θελκτικό ποδόσφαιρο αρχίζει και παίρνει αποτελέσματα και βγαίνει έξω από τη ζώνη του υποβιβασμού, κοιτάζοντας προς το μέσον του πίνακα. Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, γίνεται ολικό «λίφτινγκ» από τη διοίκηση, έρχονται παίκτες από τα πάνω «ράφια» κι ο Ιωνικός αρχίζει και παίρνει αποτελέσματα που διαρκώς τον ανεβάζουν. Οι άλλοι διεκδικητές χάνουν συνεχώς έδαφος (Εθνικός, Ιεράπετρα) και έτσι ο Ιωνικός με ένα επικό ντεμαράζ, την κατάλληλη στιγμή, προσπερνά τον Εθνικό και καταλαμβάνει τη 2η θέση. Οδηγείται σε μπαράζ όπου σε διπλούς αγώνες αντιμετωπίζει τον Αιολικό και με 2-2 στη Μυτιλήνη και 2-0 στη Νεάπολη μπροστά σε 4.000 κόσμο παίρνει θριαμβευτικά το εισιτήριο για τη Football League.
Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα με το αστέρι ήταν οι Ξανθόπουλος, Γρίμπιλας, Βαμβακούλας, Φρούσσος, Τσιαντάκης, Παχατουρίδης, Φραντζέσκος, Μπρούστερ, Αντριόλι, Καμαρά κ.ά.
Στα μεταγραφικά, με τον Δημήτρη Αρναούτη να παραμένει στον πάγκο για δεύτερη χρονιά, αποδέσμευσε σημαντικούς παίκτες από την ομάδα όπως οι Πλάκας, Κουιρουκίδης (Καλαμάτα), Θέος (Μαρκό), Κατσικογιάννης (Αιγάλεω), Δημαμακάκος (Εθνικός Πειραιά), Ατματσίδης κ.ά. Ωστόσο, κράτησε ένα ικανό αριθμό παικτών ως κορμό, κάτι που είχε επίσης χρόνια να συμβεί. Κουρεπίνης, Πατσατζόγλου, Μανωλάς, Μουστάκης, Γκοτσούλιας, Τσιριγώτης, Καρυτινός, Καλλέργης, Πογοσιάν, Μακρίδης. Μεταγραφικά, αρχικά κινήθηκε με τη λογική να πάρει ότι καλύτερο από την περσινή Γ’ καθώς ουσιαστικά η Football League είναι εκ νέου Γ’ Κατηγορία με πολύ υψηλότερο επίπεδο. Ενίσχυσε τις εναλλακτικές πίσω από τον Κουρεπίνη με Φυλακτό και Τάφα από Ασπρόπυργο και ΑΕΚ, απέκτησε τον Παπατζίκο από την ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ, το δεξί μπακ Παπουτσογιαννόπουλο από τον Ολυμπιακό Βόλου, τον αμυντικό μέσο Τιεντσέ από τη Σπάρτη, το αριστερό εξτρέμ Ντάγκρα από το Αιγάλεω, το δεξί εξτρέμ Γκούφα από τον Ηρόδοτο ενώ στην επίθεση απέκτησε τον Κρητικό από την Κέρκυρα, σε μια μεταγραφή από το πάνω "ράφι" ενώ σαν «αντι-Κουιρουκίδης» αποκτήθηκε ο Μάναλης κ.ά.
Το καλό με το να κάνεις προετοιμασία από νωρίς είναι ότι διαβλέπεις νωρίς τις αδυναμίες σου. Έτσι και ο Ιωνικός αν και δεν αγωνίστηκε ποτέ πλήρης λόγω τραυματισμών, οι εμφανίσεις του στα φιλικά έδειχναν συγκεκριμένες αδυναμίες. Έτσι λοιπόν, ο προπονητής σε συνεργασία με τη διοίκηση με ιδιαίτερη στόχευση, αποφάσισαν συγκεκριμένες αλλαγές. Έτσι απομακρύνθηκαν οι Καρέλης και Μηλιώτης οι οποίοι κατέληξαν στο Κερατσίνι, όπως απομακρύνθηκε και ο Μπαρέτας. Στη θέση τους, η διοίκηση έκανε μεγάλη υπέρβαση αναπληρώνοντας και με το παραπάνω το κενό τους καθώς έντυσε στα «μπλε» το αριστερό μπακ Κολλαρά από Αήττητο Σπάτων, τον αμυντικό μέσο Φουρλάνο από την Παναχαϊκή, το αριστερό εξτρέμ Σμυρλή από τα Τρίκαλα και έκλεισε τις μεταγραφές του με την απόκτηση του πολύπειρου κεντρικού αμυντικού Ιωάννου από την Κέρκυρα.
Ο μέσος όρος ηλικίας της Ομάδας είναι τα 25,7 έτη.
Οικογένεια Τσιριγώτη: Πρόκειται για μια μεγάλη διοικητική και οικονομική ανάσα στα δρώμενα
Η εικόνα της Νεάπολης στο παιχνίδι με τον Αιολικό πιστώνεται 100% σε αυτόν, καθώς τόσο κόσμο είχε να μαζέψει ο Ιωνικός από το παιχνίδι του 2008, απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα, στην προσπάθεια ανόδου από τη Β’ Εθνική.
Μεγάλη και η συμβολή του στον «καλλωπισμό» της Νεάπολης όχι σε επίπεδο θεαθήναι αλλά ουσίας, όπως είναι το γυμναστήριο ή το χορτάρι. Μια ματιά εξάλλου στις διαφημιστικές πινακίδες από χορηγούς πραγματικούς πιστοποιεί τα άνωθεν.
«Ταμείο»: Όπως γράφτηκε και πιο πάνω, ο Ιωνικός σε όλα τα φιλικά του είχε μια μέτρια εικόνα. Ακόμα και όταν έπαιζε με αντιπάλους χαμηλότερης κατηγορίας φαινόταν ότι δυσκολευόταν στο γκολ με τον Κρητικό να είναι αποκομμένος και τον Μάναλη να είναι «έξω από τα νερά του» ενώ και ο Καλλέργης «χανόταν» στο κέντρο. Πίσω, επίσης, η ομάδα δεχόταν γκολ με μεγάλη ευκολία. Αρκούσε ένα λάθος στη μεσαία γραμμή ή μεταξύ άμυνας και μεσαίας γραμμής για να γίνουν οι αντίπαλοι απειλητικοί. Αυτή ήταν η εικόνα της ομάδας λίγο πολύ σε όλα τα φιλικά, παίζοντας πάντως, πάντα με ελλείψεις.
Πριν το πρώτο επίσημο παιχνίδι με τον Πανδραμαϊκό κι ενώ η προετοιμασία συνεχιζόταν, οι αλλαγές στο ρόστερ με ονόματα από τα πάνω «ράφια», άλλαξαν τις ισορροπίες. Η εικόνα και το 0-3 στη Δράμα έδειξαν ότι κάτι αλλάζει. Το δεύτερο δε δείγμα, το επιβεβαιώνει αυτό, καθώς απέναντι στην Παναχαϊκή στη Νεάπολη και με πάνω από μισή ενδεκάδα βασικές ελλείψεις, ο Ιωνικός πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση, παρά την ήττα με 2-1, δείχνοντας ότι την κατάλληλα στιγμή, δηλαδή κατά την έναρξη του πρωταθλήματος, θα είναι έτοιμος.
Ο κόσμος του θα αποτελέσει σημείο κλειδί στην όλη εξίσωση. Δεδομένου ότι τον ακολουθεί εντός και εκτός έδρας, διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα να πάρει τα παιχνίδια που πρέπει για να επιτύχει το στόχο του. Και επειδή λέμε για στόχο, θα πάμε με τα «νερά» του προπονητή ο οποίος έχει μιλήσει για γρήγορη παραμονή.
Η λογική λέει ότι με το υπάρχον ρόστερ, ο Ιωνικός μπορεί να εξασφαλίσει τον αρχικό του στόχο και να έχει και ένα καλό πλασάρισμα. Αυτό είναι εξάλλου και το πιο σημαντικό. Η διοίκηση ούτε πέρσι, ούτε φέτος έθεσε κάποιον μεγαλεπήβολο στόχο. Μέσα από τη δουλειά και από την πορεία της ομάδας, εκφράζεται αναλόγως. Ποιος πίστευε εξάλλου ότι πέρσι, ο στόχος που ήταν να μείνει η ομάδα στην κατηγορία θα μετατρεπόταν σε μια πανηγυρική άνοδο…
Post A Comment: