Γράφει ο Κώστας Μαρούντας 


Eδώ και καιρό ο Ιωνικός παρουσιάζει μία αξιοθαύμαστη και αξιοσέβαστη συνάμα ικανότητα. Μετατρέπει τους εντός έδρας αγώνες του σε μία υπόθεση που να εξαρτάται από τον ίδιο και τα κέφια του. Δίχως καμία υπερβολή και με όλο το σεβασμό στους φιλότιμους αντιπάλους του. Αυτό μπορούν να το πετυχαίνουν πάνω στο γρασίδι μονάχα οι ικανές ομάδες.

Όλο αυτό συνηγορεί ταυτόχρονα και στη δημιουργία θετικού κλίματος και στην κερκίδα. Πας στη Νεάπολη «εθισμένος» στο θετικό, έτσι ώστε να σου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση μονάχα στις extra περιστάσεις (π.χ. ανατροπή στα τελευταία λεπτά με τον Διαγόρα Ρόδου). Και ο ικανοποιημένος κόσμος νιώθει την ανάγκη να στηρίξει ακόμα πιο πολύ... Ως ανταμοιβή. 




Είναι η αλήθεια πως λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου στον αγώνα με τον Ασπρόπυργο επικρατούσε ένας (ελεγχόμενος) προβληματισμός. Δεν είναι πως η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη δεν προσπαθούσε. Προσπαθούσε. Όμως, κάτι έλειπε. Κάτι σου γεννούσε σκέψεις πως χρειάζεται ανέβασμα της απόδοσης για να μη μπει η ομάδα σε περιπέτειες βαθμολογικής υφής όσο θα προχώραγε χρονικά το συγκεκριμένο ματς. Το μυαλό έψαχνε δειλά κάποιες πρώτες απαντήσεις για το τι συνέβαλε στο άκαρπο 0-0 που είχε διαμορφωθεί μέχρι τότε. Κι όμως, στο σημείο αυτό έρχεται το 1-0. Σα να ήξερε μέσα της η ομάδα πως η ποιότητά της αρκεί για να πάρει αυτό που θέλει. Αργά ή γρήγορα. Είτε έτσι, είτε αλλιώς... Ο χρόνος λειτούργησε για πολλοστή φορά «μεροληπτικά» υπέρ των «κυανόλευκων»...

Και μπορούμε να δώσουμε αυτές τις διαστάσεις, πως δηλαδή μάλλον το πήγαινε στο ρελαντί η ομάδα το πράγμα, γιατί στο δεύτερο ημίχρονο ο Ιωνικός όντως ανέβασε απόδοση. Στην επανάληψη η ομάδα της Νίκαιας και ήθελε και μπορούσε. Μέσα στο πέρασμα του χρόνου, τους τελευταίους μήνες, ο Ιωνικός έγινε αρχικά μία καλή ομάδα. Και στη συνέχεια μία πολύ καλή. Και μάλιστα τόσο πολύ καλή (για τα μέτρα του φετινού ανταγωνισμού), ώστε να φέρνει στα μέτρα της αρκετές παραμέτρους και συνθήκες στους αγώνες της. Αν το δει κανένας ξέχωρα από το κυνήγι του στόχου του να τερματίσει ο Ιωνικός στις δύο πρώτες θέσεις, ήδη έχει επιτευχθεί κάτι σημαντικό. Η ομάδα αρέσει στο μάτι... Οι «κυανόλευκοι» παίζουν όπως αρμόζει σε βαθμολογικούς πρωτοπόρους. Προς ώρας, μπορούν όλοι στη Νίκαια να το χαρούν και να επενδύσουν πάνω σε αυτό μπροστά σε μία πολύ απαιτητική συνέχεια...

ΥΓ. Τώρα, έρχεται στη Νεάπολη η Βέροια. Τέλος πρώτου γύρου, αλλά στην ουσία αρχή του (υποψήφιου) μεγάλου τέλους που φιλοδοξούν όλοι στον Ιωνικό να βιώσουν για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική περίοδο. Δίχως καμία υπερβολή σε έναν από τους σημαντικότερους αγώνες των τελευταίων ετών. Θα πει κάποιος πως δεν πρέπει να τον βλέπουμε έτσι, δηλαδή κάπως μεγαλόσχημα... Ένας αγώνας είναι και δεν χρειάζονται περιττά άγχη και πιέσεις, θα πουν πολλοί και θα έχουν δίκιο. Όμως, μια ματιά στη βαθμολογία γεννοβολάει συγκεκριμένες σκέψεις... Γενικώς, πάντως, όταν ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος καλό είναι να πούμε δύο λόγια για το ζήτημα της αντιμετώπισης των αναγκαιοτήτων του δεύτερου γύρου.

ΥΓ1. Ο Ιωνικός αν νικήσει την ομάδα που αυτή τη στιγμή τον καταδιώκει στη βαθμολογία της φετινής Football League ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για να μπει «καβάλα στο άλογο» στην τελική ευθεία. Αν δεν τα καταφέρει, δεν έρχεται καμία καταστροφή. Απλά θα έχει χαθεί μία ευκαιρία να βελτιώσει ακόμα περισσότερο το πλεονέκτημά του. Μπορούμε να τα λέμε αυτά γιατί μας έχει πείσει -σε επαρκέστατο δείγμα...- με την ολόσωστη νοοτροπία που έχει εδώ και ένα χρόνο.

YΓ2. Παρόλα αυτά πρέπει να επικρατήσει στις κερκίδες ατμόσφαιρα που να συνάδει με τη σημασία του αγώνα. Η ομάδα έχει αποδείξει πως θα δει τον αγώνα όπως του αρμόζει. Το έχει κάνει ήδη πολλές φορές. Μακάρι να ευνοήσουν και οι ξεχωριστές συγκυρίες και να εναρμονιστεί το πάρτι και μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο...
Share To:

Thodoris Χ

Post A Comment: