Μία καλή ομάδα που διαθέτει (και) αισθητική

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Αν και είναι κάπως επίφοβο να κάνεις εκτιμήσεις για το τι θα κάνει ο ποδοσφαιρικός Ιωνικός στο τέλος του πρωταθλήματος, στο σήμερα ένα πράγμα μοιάζει να έχει κατοχυρωθεί. Πως η ομάδα προσπαθεί και καταφέρνει να στέκεται με τη δέουσα σοβαρότητα. Έτσι, ώστε ακόμα και ο πιο απαιτητικός να συνειδητοποιεί πως «εδώ γίνεται κάτι καλό». O εντός έδρας αγώνας με την Τρίγλια ήταν ένας μεγάλος μετρητής. Ο Ιωνικός πέρασε το τεστ με βαθμό άριστα. 

Εδώ, ίσως και εύλογα, θα αναρωτηθεί κάποιος το εξής: μα, είναι δυνατόν ένας αγώνας τέτοιος να βγάλει τόσο σημαντικά πράγματα; Ναι. Γιατί εκεί που περιμένουν όλοι να κάνεις ένα μόνο πράγμα, εκεί οι κίνδυνοι να «παραζαλιστείς» και να «τα κάνεις μούσκεμα» παραμένουν υπαρκτοί. Και είναι πιο ύπουλοι... Και αν κάτι όντως στραβώσει (ακόμα και δίχως δική σου ευθύνη...), ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται. Εξάλλου, όλοι έχουμε καταλάβει πως η φετινή Football League είναι μία υπόθεση που «στήνει διαρκώς φάρσες» στη βεβαιότητα και στους θιασώτες της. Ε, στο πρωτάθλημα των ανακατατάξεων και του «όλοι μπορούν να κάνουν ζημιά σε όλους», ο Ιωνικός εδώ και καιρό αποτελεί σταθερά που διακρίνεται για τη σταθερή αποτελεσματικότητά της.

Από ένα σημείο του πρώτου ημιχρόνου κι ύστερα, η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη πήρε τα ηνία και άρχισε ολοένα και πιο ορθολογικά να ψάχνει να βρει κάποιο γκολ. Από τότε κυριάρχησε οριστικά και αμετάκλητα στο γήπεδο και βρήκε (μάλλον εύκολα) τα δύο τέρματα που χρειαζόταν για να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Και στο σημείο αυτό βρίσκεται και το κλειδί που πρέπει να χαροποιεί τους πάντες στη Νίκαια. Και να αποτελεί «καλό επενδυτικό χαρτί» για το μέλλον. Ο Ιωνικός δεν αρκέστηκε στα κεκτημένα του 2-0, αλλά συνέχισε να παίζει μπάλα. Σεβόμενος και τον εαυτό του και τους φίλους του στην κερκίδα. Δίχως να φορτσάρει ή να παρασυρθεί σε περιττές και φθαρτικές εξαλλοσύνες. Δεν τα παράτησε, δεν έπαιζε με το ρολόι, δεν το έριξε στο σορολόπ με το μυαλό στην... Καβάλα...

Οι ποδοσφαιριστές του Ιωνικού ένιωθαν καλά, είχαν όρεξη και ήθελαν αυτό να το βγάλουν πάνω στο γρασίδι. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή αγωνίστηκαν όπως ταιριάζει σε μία καλή ομάδα που διαθέτει (και) αισθητική... Πέρα από την επίτευξη των άμεσων στόχων (νίκη σε κάθε επιμέρους αγώνα) υπάρχουν και οι στόχοι του μακροπρόθεσμου. Με την πορεία που έχει μέχρι τώρα η ομάδα αναπόφευκτα αυτοί μπορούν να είναι υψηλοί. Όμως, η ομάδα έχει στην ουσία μόνο ένα καθήκον. Να συνεχίσει να είναι σοβαρή και να αφήνει ικανοποιημένους τους φίλους της. Να συνεχίσει να έχει διάθεση, να απολαμβάνει το παιχνίδι, να παίζει καλό ποδόσφαιρο, να έχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητές της, να τιμάει το όνομά της και να σέβεται την αποστολή της.

ΥΓ. Στο ξεκίνημα της αναμέτρησης η Τρίγλια έφτασε κοντά στο να «παγώσει» τη Νεάπολη. Κάνοντας κάτι που ομάδες με μεγαλύτερο όνομα και με πιο φημισμένο ρόστερ ούτε καν διανοήθηκαν να ψάξουν... Να σημειώσει, δηλαδή, κάποιο γκολ στις αρχές και να πάρει ένα προβάδισμα στο σκορ που θα έκανε το έργο του Ιωνικού «βουνό». Αυτό δεν έγινε, αλλά δεν πρέπει να ξεχαστεί. Έτσι ώστε, στο μέτρο του εφικτού, να αποφύγει η ομάδα ενδεχόμενο αιφνιδιασμό σε κάποιο άλλο αγώνα στο άμεσο μέλλον. Όταν τα περιμένεις όλα, ακόμα κι εκεί που πουθενά δεν διαφαίνεται κάτι, θα μπορείς να ανταποκρίνεσαι σχεδόν σε οτιδήποτε γίνεται με θετική ενέργεια... 

ΥΓ1. Ο τρόπος που αγωνίζεσαι, ο τρόπος που νικάς, ο τρόπος με τον οποίον σμιλεύεις τον χαρακτήρα σου είναι ταυτόχρονα και ο βαθμός με τον οποίον δένεσαι (ή όχι) με το κοινό σου. Ο ποδοσφαιρικός Ιωνικός εδώ και ένα χρόνο περίπου καταπολεμάει τη γκρίνια, γνωστοποιεί την τέρψη, κοινοποιώντας ένα όραμα. Μπαίνουν βάσεις που αν διατηρηθούν θα έρθουν καλά πράγματα.