Υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα πια...

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Oι συνθήκες το μεσημέρι της Κυριακής, πριν τον αγώνα με το Θεσπρωτό, προδιέθεταν για κάτι καλό. Ακόμα και ο καιρός ευνοούσε για παρακολούθηση ενός τέτοιου αγώνα, αλλά και στο να παίξουν με διάθεση οι ποδοσφαιριστές. Όμως, το τελικό αποτέλεσμα «πάγωσε αρκετά την ατμόσφαιρα»... O Iωνικός δεν κατάφερε να επιστρέψει στις νίκες, παρότι η συγκυρία ήταν (σχετικά) ευνοϊκή και υπέπεσε σε μία γκέλα που δημιουργεί την ανάγκη για καθολική εγρήγορση. Ο Θεσπρωτός θύμισε σε όλους το γεγονός πως στο φετινό πρωτάθλημα της Football League οι παγίδες παραμονεύουν στην κυριολεξία παντού. Και το έκανε τη λάθος μέρα, στο λάθος γήπεδο, στο λάθος (για τον Ιωνικό) αγώνα...

Η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη δεν μπήκε με τον απαραίτητο δυναμισμό στον αγωνιστικό χώρο. Εκείνον που θα τόνωνε εξαρχής τη δική της ψυχολογία και θα περιόριζε τις ορέξεις του αντιπάλου, δημιουργώντας του συχνά συνθήκες πρόσφορες για να χάσει την αγωνιστική ισορροπία του. Στο πρώτο ημίχρονο, παρότι ο Ιωνικός πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων, δεν έγινε τόσο απειλητικός όσο απαιτούσαν οι συγκυρίες. Ούτε είχε το κατάλληλο killer instinct, που θα του έδινε προβάδισμα σε όλες τις καθοριστικές παραμέτρους που θα «έγερναν» προς το μέρος του την τελική έκβαση του αγώνα.

Και δέχτηκε, μάλιστα, ένα γκολ μάλλον από το πουθενά και με μία ευκολία που δεν έπρεπε να εμφανιστεί. Στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι πρέπει να ενταθεί ξανά η προσπάθεια για αποφυγή τέτοιων συγκυριών. Στον πρώτο γύρο, από ένα σημείο και μετά, αυτό είχε επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό. Kαι όταν αυτό δεν γινόταν, η επιθετική αποτελεσματικότητα έλυνε το πρόβλημα. Η ομάδα έφτιαχνε τις ευκαιρίες που της χρειάζονταν και ήξερε πώς να τις αξιοποιεί...

Στο δεύτερο ημίχρονο, από την πλευρά των παικτών του Ιωνικού αυξήθηκαν οι ρυθμοί, η προσπάθεια έγινε πιο εντατική και με (σχεδόν) διαρκή ένταση. Θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα και την ανατροπή, όμως θα μπορούσαν να δεχτούν και ένα δεύτερο τέρμα σε μία δύο στιγμές που ο Θεσπρωτός πραγματικά απείλησε και «έφτασε πολύ κοντά στην πηγή». Στην επανάληψη ο Ιωνικός πίεσε, έβγαλε φάσεις, προσπάθησε. Και αποφεύγοντας την ήττα κράτησε κάπως ψηλά το φρόνημα στην κερκίδα. Χρειάζεται, όμως, να θυμηθεί η ομάδα πως να δημιουργεί με ορθολογικότερο τρόπο ευκαιρίες, όπως φυσικά και τις σωστές εκτελέσεις στο τελικό σουτ, στην τελική ενέργεια μπροστά στο αντίπαλο τέρμα...

Κοιτώντας τις προεκτάσεις του άμεσου μέλλοντος τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Δεν έχει, πλέον, και τόση σημασία η ισοπαλία με το Θεσπρωτό μπροστά στη συνέχεια και τις αναγκαιότητές της. Υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα πια... Ο Ιωνικός μετά από πολύ καιρό κυνηγάει. Έστω και με μόλις δύο βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Βέροια. Αυτή η συνθήκη είναι, λοιπόν, καινούρια και όλοι αδημονούν να δουν το είδος της αντίδρασης της ομάδας. Το σκοινί των εσωτερικών διεργασιών είναι κάπως τεντωμένο εξαιτίας των τριών συνεχόμενων μη νικηφόρων αγώνων και οι χειρισμοί πρέπει να είναι και λεπτοί και επιδέξιοι συνάμα σε αυτό το κρισιμότατο χρονικό σημείο. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα αυτό που κυρίως δεν πρέπει να χαθεί είναι ο αυτοσεβασμός και το όμορφο συναίσθημα του να προσπαθείς με όλες τις διαθέσιμες (κάθε στιγμή) δυνάμεις σου. Μετά από κάτι τέτοιο το τελικό ταμείο γίνεται σε καλύτερο κλίμα...

YΓ. Η νίκη του Διαγόρα Ρόδου μέσα στην έδρα των Τρικάλων αποτελεί απόδειξη για το γεγονός πως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για σχεδόν τίποτα και ένδειξη πως ο Διαγόρας Ρόδου είναι μία ομάδα με ρόστερ ικανό για καλύτερα πράγματα από αυτά που έχει κάνει μέχρι στιγμής. Σε κάθε περίπτωση, ο Ιωνικός πέρα από τη δική του άμεση «επιστροφή» χρειάζεται σε αυτό το κρίσιμο σημείο τη «βοήθεια» και των άλλων αποτελεσμάτων...