Γράφει ο Κώστας Μαρούντας


Αυτό το Σάββατο ήταν δίχως καμία αμφιβολία μία πολύ καλή μέρα για τον ποδοσφαιρικό Ιωνικό. Μία από τις καλύτερες εδώ και πολύ καιρό! Ασορτί με την καλοκαιρία που επικράτησε στην Αττική ήταν και μακάρι να έχουμε κι άλλα τέτοια και στη συνέχεια... Ο Ιωνικός δεν «απέδρασε» ακριβώς από τη δύσκολη έδρα του Ατρομήτου Πειραιά, αλλά επικράτησε δίκαια στο πειραιώτικο ντέρμπι. Γιατί το ήθελε πάρα πολύ και φάνηκε αυτό... Έτσι, «άνοιξε τα πανιά» του για ακόμα καλύτερα πράγματα στο μέλλον. Ή -τέλος πάντων- δημιούργησε με αυτό το σημαντικό 0-2 τις προϋποθέσεις για να μπορεί ο κόσμος του να ατενίζει αλλιώς τις ερχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις.

Βγήκαν φάσεις αρκετές από την πλευρά των -ντυμένων στα λευκά αυτή τη φορά- παικτών του Ιωνικού, επιτεύχθηκαν δύο τέρματα (στο πιο κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης), το μηδέν πίσω κρατήθηκε (να είναι καλά και ο Κουρεπίνης...), ροή υπήρχε (στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα), καλή διάθεση και επιθυμία για νίκη επίσης, όπως και σημαντική στήριξη από μεγάλο αριθμό Νικαιωτών σε διάφορα σημεία των κερκίδων. Και έτσι συνεχίστηκε η συγκομιδή πόντων, που έφτασε ήδη τους εφτά... Θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, αλλά όλα λαμβάνουν χώρα επί των πραγματικών γεγονότων. Και έτσι ήρθαν στο τέλος της δύσκολης αυτής αναμέτρησης τα πανηγύρια, τα χαμόγελα, η αισιοδοξία και οι σφιγμένες γροθιές... Φυσικά, κανένας δεν μπορεί να προεξοφλήσει το μέλλον, αλλά σίγουρα μετά από αυτό το 0-2 στο Ρέντη οι φίλοι και η ίδια η ομάδα του Ιωνικού μπορούν να αδημονούν για τα επόμενα. Είναι διαφορετικό πράγμα απλά να διεκπεραιώνεις υποχρεώσεις (και υπό καθεστώς πίεσης...) και διαφορετικό να θέλεις να έρθουν αυτές πιο γρήγορα για να δώσεις νέες απαντήσεις, για να χαρείς τη διαδικασία, για να παίξεις ποδόσφαιρο, για να νικήσεις, για να αναρριχηθείς βαθμολογικά. Κάπως έτσι πρέπει να το βλέπουν οι παίκτες της ομάδας και τότε θα φανούν αρκετά...

Bέβαια, αν το δεις ποδοσφαιρικά, μπορείς να πεις και πράγματα άλλης υφής, με γνώμονα την ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση της ομάδας στο άμεσο μέλλον. Για παράδειγμα, χάθηκαν ορισμένες ευκαιρίες από αυτές που δεν χάνονται, αλλά όταν έχουν επιτευχθεί δύο, και μάλιστα νικηφόρα..., τέρματα, οφείλεις να ξεκινήσεις από τα θετικά. Νομίζω πως μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερα πράγματα, ίσως και με κάποιες προσθήκες, και το συγκρότημα του Δημήτρη Αρναούτη να παρουσιάσει πρόοδο σε καθοριστικούς τομείς. Έτσι ώστε να γίνει σύντομα η σταθερότητα κατακτημένη παράμετρος και να παιχθεί ακόμα καλύτερο (πιο απελευθερωμένο και αποτελεσματικότερο) ποδόσφαιρο. Βιαστικά όλα αυτά; Ίσως, και σίγουρα δεν πρέπει να υπάρξει καμία παρέκκλιση από τη λογική βήμα-βήμα. Για αυτό «τα κεφάλια μέσα», δουλειά, στήριξη, και όλα (μάλλον) θα γίνουν. Δεν χρειάζεται «καταστροφικός» ενθουσιασμός, αλλά η πρώτη εκτός έδρας νίκη της ομάδας για φέτος δεν είναι κάτι στο οποίο δεν πρέπει να επενδύσουν όλοι για τη συνέχεια...

Yγ. Όσον αφορά στο μπασκετικό τμήμα λίγες μόλις ώρες μετά, έπεσε δικαίως πολύ χειροκρότημα στο κλειστό του Πλάτωνα. Γιατί έπαιξε ωραίο μπάσκετ η ομάδα, με αποτέλεσμα να νομίζει κάποιος πως έβλεπε αγώνα από το περσινό πρωτάθλημα της Β΄Εθνικής. Ο Ιωνικός απέναντι στη συμπαθή και φιλότιμη ομάδα του Χαρίλαου Τρικούπη είχε όρεξη, είχε ενέργεια, είχε διάθεση να το διασκεδάσει ο ίδιος, αλλά και να προσφέρει θέαμα στους φίλους του, έδειξε ποιότητα, και έτσι έφτασε στην «κατοστάρα» επικρατώντας κιόλας με διαφορά 39 πόντων... Αν αυτό σηματοδοτεί μία νέα κατάσταση, θα δούμε από εδώ και πέρα καλύτερα πράγματα και στον τομέα θέαμα. Δηλαδή, όχι μόνο στην ήδη δεδομένη αποτελεσματικότητα (το κυρίαρχο ζητούμενο δηλαδή για να έρθει η άνδοος) που υπήρξε -είτε έτσι, είτε αλλιώς-στις πρώτες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής κατηγορίας. Επομένως αυτό το Σάββατο ήταν ακόμα καλύτερο, γιατί μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα έκανε (και μάλιστα πολύ καλά) τη δουλειά του και το συγκρότημα του Μάριου Γούναρη. Ένα Σάββατο βαμμένο στο βαθύ μπλε, λοιπόν...
Share To:

Ionikos News

Post A Comment: