Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

 Το «κρίμα», το «ανάθεμα», και όλα τα συναφή, όταν ισοφαρίζεσαι σε ένα τόσο προχωρημένο σημείο ενός σημαντικού αγώνα όπως αυτός με τον Εθνικό Πειραιώς είναι αυτονόητα... Ουδείς στον Ιωνικό δεν μπορεί να το δει αλλιώς με την εξέλιξη που είχε στο τέλος η συγκεκριμένη αναμέτρηση. Το 1-0 ήρθε στο σχεδόν κατάλληλο σημείο, αλλά μπαίνει αυτό το σχεδόν γιατί πολύ απλά ο Εθνικός μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα ελάχιστα λεπτά που απέμεναν και να ισοφαρίσει, φεύγοντας από τη Νεάπολη με το 1-1.

Πάνω που όλοι στις κερκίδες ετοιμαζόντουσαν να πανηγυρίσουν μία μεγάλη νίκη, ήρθε η ψυχρολουσία... Ο Ιωνικός έφτασε πάρα πολύ κοντά στο να πάρει και αυτό το πειραιώτικο ντέρμπι (όπως εκείνα με τον Ατρόμητο Πειραιώς και την Προοδευτική), αλλά δεν τα κατάφερε. Και είναι υποχρεωμένος από την πρώτη κιόλας στιγμή που τελείωσε ο αγώνας, κουβαλώντας την πίκρα για την ισοφάριση στις καθυστερήσεις, αλλά και τα όποια δεδομένα δημιουργεί η βαθμολογική συγκομιδή που έχει έως τώρα, να συνεχίσει την προσπάθεια του. Πραγματικός μονόδρομος, δίχως πολλές επιλογές διαφυγής...

Αν θελήσουμε, βέβαια, να το ψάξουμε κάπως περισσότερο, πέρα από τις όποιες εντυπώσεις του τρόπου με τον οποίον σημειώθηκε αυτό το 1-1, μπορούμε να βρούμε κάποια θετικά πράγματα. Για να μην αδικήσουμε τη συνολική προσπάθεια που καταβλήθηκε, αλλά και για να καταλάβουμε τι είδαμε αυτό το μεσημέρι προς απόγευμα Κυριακής στο γήπεδο της Νεάπολης. Σε αυτόν τον αγώνα το ποτήρι δεν είναι (μισο)άδειο όπως ήταν στο πρόσφατο 0-0 με τον Αμπελακιακό. Γιατί ο Ιωνικός, παρά τις αδυναμίες του στο επιθετικό-παραγωγικό κομμάτι, περιόρισε σε πολύ μεγάλο βαθμό το -κατά πολλούς- φαβορί του ομίλου. Αν ερωτηθούν όσοι είδαν τον αγώνα, μπορούν άραγε να βρεθούν πολλοί που θα ισχυριστούν πως ο Εθνικός έδειξε σε κάτι ανώτερος από τον Ιωνικό; Το αντίθετο ακριβώς θα πει κάποιος, επιστρατεύοντας τις πιο ορθολογικές πτυχές της κριτικής του ικανότητας και εστιάζοντας σε αρκετά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αναμέτρησης.

Μου άρεσε ο τρόπος που αντιμετώπισαν τον αγώνα στον ψυχολογικό τομέα οι παίκτες του Δημήτρη Αρναούτη. Δεν κάμφθηκαν από τη βαθμολογική διαφορά. Σκέφτηκαν το πολύ απλό: «εδώ είναι Νεάπολη και είμαστε ο Ιωνικός». Άρα, «θα μπούμε μέσα για να νικήσουμε και όχι για να κλέψουμε κάτι υιοθετώντας παθητικό ρόλο». Η σωστή αυτή αντιμετώπιση και η δύναμη της έδρας επέτρεψαν στους παίκτες της ομάδας της Νίκαιας να αποκτήσουν από την αρχή το προβάδισμα στην ψυχολογία. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, δεν θα είναι υπερβολή να πούμε πως ο Εθνικός περιορίστηκε σε δυσανάλογο με τις φετινές του βλέψεις παθητικό ρόλο. Αυτό πιστώνεται στον Ιωνικό...

Βέβαια, θα αντιτάξει κάποιος πως αυτή τη φορά το τρίποντο δεν ήρθε γιατί στη φάση του 1-1 η ομάδα δεν λειτούργησε σωστά. Προφανώς και ισχύει κάτι τέτοιο σε σημαντικό βαθμό. Στα «χασομέρια» δίνεις τα πάντα για να μη δεχτείς κάποιο τέρμα που θα σου στερήσει αυτό το τόσο πολύτιμο που κρατάς στα χέρια σου. Πάσο. Αλλά, αν το δούμε γενικώς, η βασική αιτία της μη επίτευξης νίκης απέναντι στον Εθνικό μάλλον εξακολουθεί να είναι η αδυναμία μετουσίωσης της υπεροχής σε γκολ. Ειδικά κάτω από την ευνοϊκή συνθήκη της αποβολής του Αλεξίου λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου... Aν δεν αλλάξει κάτι τον Γενάρη με δουλειά και μεταγραφική ενίσχυση, κινδυνεύουμε να καταντήσουμε -κάνοντας λόγο για την αδυναμία του Ιωνικού να εκμεταλλευτεί την υπεροχή του- σα να παραπονιόμαστε που το χειμώνα έχει χαμηλές θερμοκρασίες...

Πλέον όλοι στην ομάδα ξέρουν. Διοίκηση, τεχνικό τιμ, ποδοσφαιριστές, οπαδοί και φίλοι. Όλοι καταλαβαίνουν, όλοι έχουν εντοπίσει το μεγάλο πρόβλημα, όλοι θέλουν τη συντομότερη δυνατή επίλυσή του. Για να εναρμονίζει η ομάδα την υπεροχή της με το τελικό αποτέλεσμα. Για να πάψει αυτό που στερεί από τον Ιωνικό την οριστική κίνηση προς τα εμπρός. Που θα μπορούσε να γίνει υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις όχι με απλά βήματα, αλλά με άλματα. Όσο, όμως, αυτό δεν επιτυγχάνεται όλα παραμένουν «στον αέρα». Και το μέλλον μπορεί να γίνει αντιληπτό σε κάποιο ποσοστό ακόμα και με κάπως φοβικό τρόπο...

Kοιτάει κάποιος, φερ΄ειπείν, τους συντελεστές τερμάτων των ομάδων στο συγκεκριμένο όμιλο και βλέπει πως μόνο η Προοδευτική και η ΑΕ Νεαπόλεως έχουν βάλει λιγότερα γκολ από τον Ιωνικό. Βλέπει τις μικρές διαφορές που υπάρχουν στο βαθμολογικό πίνακα και κατανοεί πως πολλά κρίνονται στο γκολ, στο ένα αποτέλεσμα. Tα αριθμητικά στοιχεία επιβεβαιώνουν τη γενική αίσθηση που έχουμε. Αυτά όλα ωθούν σε ένα διαρκές άγχος, που δεν το λες και τόσο δημιουργικό... Ειδικά αν συνεχίσει να υφίσταται μετά από λίγες ακόμα αγωνιστικές. Είναι που είναι σφιχτά γενικώς τα πράγματα με το είδος του ποδοσφαίρου που παίζεται από σχεδόν όλες τις ομάδες του ομίλου, δεν βοηθάει και ο Ιωνικός τον εαυτό του όσο θα έπρεπε...

ΥΓ. Κινήσεις σε διάφορους τομείς γίνονται, δείγμα πως υπάρχει συναίσθηση των αναγκαιοτήτων. Δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε να συνεχιστούν και να έχουν το αποτέλεσμα που όλοι προσδοκούν στο κατάλληλο χρονικό σημείο...
Share To:

Ionikos News

Post A Comment: