Δεν βαριέσαι ποτέ...

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Οι αγώνες όπως αυτός με το Πευκοχώρι στο κλειστό του Πλάτωνα ανήκουν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία. Ο Ιωνικός είναι υποχρεωμένος να τα κάνει όλα καλά, γιατί «έχει μόνο να χάσει» αν κάτι πάει μέτρια ή και άσχημα. Όμως, η ομάδα του Νίκου Βετούλα έχει διαφορετική γνώμη, διαφορετικό τρόπο προσέγγισης... Αντιμετωπίζει αυτές τις αναμετρήσεις στην έδρα της με συγκεκριμένη νοοτροπία. Θέλοντας να βγάλει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο το καλύτερο που μπορεί. Έτσι έρχονται και αυτά τα απίστευτα σκορ, σαν το 115-58 του Σαββάτου, σαν όλα τα υπόλοιπα αντίστοιχα που έχει σημειώσει η ομάδα της Νίκαιας φέτος.

Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό. Το γεγονός πως για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική περίοδο ο Ιωνικός στη συντριπτική πλειοψηφία των αναμετρήσεων θέτει τους δικούς του όρους, δεν είναι κάτι αυτονόητο που συμβαίνει κάθε χρόνο στις αντίστοιχες κατηγορίες. Όταν, μάλιστα, εκδηλώνεται η υπεροχή του αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο που αφήνει τη δική του στάμπα σε όσους παρακολουθούν τον κάθε αγώνα. Δε βαριέσαι ποτέ. Γιατί οι εμπνεύσεις, η διάθεση, το πάθος ξεχειλίζουν. Παράλληλα με την προσπάθεια του Ιωνικού για επιστροφή στην πρώτη στην ιεραρχία μπασκετική κατηγορία, προωθείται και το μήνυμα της μπασκετικής ποιότητας. Του μπάσκετ που προσφέρει περισσότερα πράγματα από τον πανηγυρισμό μίας νίκης, από ένα ακόμα ροζ φύλλο αγώνα. Ανεκτίμητη αξία αυτή και θα φανεί στο μέλλον ακόμα περισσότερο, όσον αφορά στη γαλούχηση που λαμβάνει χώρα στο σήμερα...

Όταν ξεκινάνε τέτοιοι αγώνες, όπως αυτός με το Πευκοχώρι, περιμένεις να δεις τις αντιστάσεις της φιλοξενούμενης ομάδας. Ξέρεις πως κάποια στιγμή θα φανεί ξεκάθαρα το πόσο θα αντέξει. Βέβαια μέχρι να γίνει το ξεπέταγμα του Ιωνικού, και το παρκέ πάρει συγκεκριμένη κλίση, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Αλλά, ο Ιωνικός εξακολουθεί να σου δημιουργεί εκ των προτέρων εμπιστοσύνη, που δεν αργεί να επιβεβαιωθεί. Και όταν καταλαβαίνεις πως «από εδώ και πέρα» οι στόχοι των «κυανόλευκων» στον αγώνα είναι το αν θα επιτευχθεί μία νέα κατοστάρα ή κάποιο άλλο αξιοσημείωτο αριθμητικό δεδομένο, χαλαρώνεις, και απλά απολαμβάνεις. Ξεχνιέσαι από διάφορα άλλα που παίζει να σε ταλανίζουν και εκτιμάς το μπάσκετ ακόμα περισσότερο. Ε, μένει μετά να μαθευτούν και τα αποτελέσματα του Ηρακλή και του Ερμή Αγιάς. Κάποιες φορές έρχεται κι από εκεί ικανοποίηση...

Ο Ιωνικός κοιτάει μία-μία τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις. Και εδώ και αρκετό καιρό ανταποκρίνεται με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα. Παρά το είδος του μπάσκετ που παίζει στην πλειοψηφία των περιστάσεων η ομάδα, πάντως, ακόμα δεν έχει κριθεί κάτι οριστικά. Αυτό όμως δεν είναι αιτία άγχους, αλλά μεγαλύτερου ενδιαφέροντος που «αναγκάζει» την ομάδα να είναι σε εγρήγορση. Το σημαντικό είναι πως ο Ιωνικός κατά κανόνα κάνει αυτό που πρέπει και σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως έρχεται και η δικαίωση.

ΥΓ.  Το γεγονός πως όλα αυτά έλαβαν χώρα πάνω στο παρκέ χωρίς το Φώτη Βασιλόπουλο τα κάνει ακόμα πιο σημαντικά και φανερώνει πως υπάρχει τέτοιο βάθος και τέτοια συνοχή που είναι πραγματικά να «βγάζει κάποιος το καπέλο του» στην ομάδα...