Η ώρα των μεγάλων προκλήσεων είναι πια εδώ...

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Eίναι άλλο πράγμα να ξέρεις πως το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι κρίσιμο, και άλλο πράγμα να μπαίνεις σιγά σιγά σε αυτό το διάστημα. Σε διάφορα μέτωπα ο Ιωνικός, πλέον, βρίσκεται εκεί που «δεν υπάρχει καμία επιστροφή». Δηλαδή, στις αγωνιστικές εκείνες υποχρεώσεις που κρίνουν στόχους, που δείχνουν την αποτελεσματικότητα και το «μέταλλο» των τμημάτων που υπηρετούν τον Ιωνικό σε διάφορα αθλήματα. Η ώρα των μεγάλων προκλήσεων είναι πια εδώ και ολόκληρος ο οργανισμός του Ιωνικού βρίσκεται σε όψιμη διέγερση...

Ας τα πάρουμε, όμως, με τη σειρά. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη να μην αγωνιζόταν αυτή την Κυριακή, όμως έπαιζαν οι ανταγωνιστές της... Ο Γιούχτας ήταν ο μεγάλος χαμένος της αγωνιστικής. Οι Κρητικοί έχασαν την ευκαιρία να προσπεράσουν την ομάδα της Νίκαιας και πλέον ο Ιωνικός κρατάει όσον αφορά στον συγκεκριμένο αντίπαλο στα δικά του χέρια την τύχη του. Όμως, όσο εύκολο είναι στη θεωρία να βρούμε τι χρειάζεται, άλλο τόσο δύσκολο είναι να προβλέψουμε τι θα γίνει στην πράξη. Επομένως, στο σήμερα, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να προετοιμαστεί η ομάδα όσο καλύτερα μπορεί σε όλους τους τομείς και κοιτώντας ένα ένα τα δικά της ματς να επιδιώξει τις νίκες.

Όμως, και στο μπάσκετ πλησιάζει η ώρα για τον αγώνα που τον περιμένουν όλοι στη Νίκαια από τη στιγμή που τελείωσε ο αγώνας του πρώτου γύρου στο Ιβανώφειο... Ο Ιωνικός έχει μπροστά του τη μεγάλη ευκαιρία να νικήσει και να μετατρέψει την υπόθεση άνοδος στη Μπάσκετ Λιγκ πρωτίστως σε μία υπόθεση διατήρησης της σοβαρότητάς του στους υπόλοιπους αγώνες. Το μεγάλο ζητούμενο είναι στον αγώνα του Σαββάτου, μέσα σε μία ατμόσφαιρα που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο..., να παίξει η ομάδα το μπάσκετ που μπορεί.

Ο αντίπαλος είναι γνωστός, και ως προς τα προτερήματά του, και ως προς τα μειονεκτήματά του. Μεγάλο κομμάτι του ενδιαφέροντος έχει επικεντρωθεί στον Ηρακλή εδώ και καιρό, επομένως θεωρώ πως θα υπάρχει επαρκής γνώση. Σα μία γενική και προκαταρκτικού τύπου προσέγγιση, το βασικό ζήτημα είναι η ομάδα του Νίκου Βετούλα να μπορέσει να έχει μέχρι το τέλος του συγκεκριμένου αγώνα το σώμα ακμαίο και το μυαλό σε θέση να μπορεί να ανταποκριθεί στις δύσκολες στιγμές που θα χρειαστεί καθαρή σκέψη. Ο αγώνας είναι ιστορικός, με διαστάσεις δεκαετιών θα μπορούσαμε να πούμε, αλλά αυτό που προέχει είναι να είναι η ομάδα τόσο καλά, έτσι ώστε να παίξει το μπάσκετ που ορίζουν οι δυνατότητές της όσο το δυνατόν σε μεγαλύτερο βαθμό. Τα άλλα όλα θα τα βρούμε μετά...

Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε το Σαββατοκύριακο και η έναρξη των φετινών υποχρεώσεων της ομάδας πόλο του Ιωνικού. Μία καινούρια προσπάθεια, σε νέες βάσεις, για την οποία οι μόνες ακριβείς συστάσεις μπορούν να γίνουν μονάχα από την ίδια την ομάδα και τα όποια επιτεύγματά της μέσα στις πισίνες. Ε, το πρώτο δείγμα γραφής είναι και ελπιδοφόρο, αλλά και ταυτόχρονα μπορεί να λειτουργήσει και ως προσκλητήριο σε όσους περισσότερους Νικαιώτες. Να έρθουν σε επαφή με το τμήμα, να στηρίξουν την ομάδα, να την αγαπήσουν, να την εντάξουν στην καθημερινότητά τους και να συμβάλλουν όλοι μαζί σε ακόμα καλύτερες μέρες στο μέλλον. Και αυτό γιατί ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στη φετινή Β΄Εθνική (που είναι η τρίτη στην εγχώρια ιεραρχία κατηγορία) με 3 νίκες σε ισάριθμους αγώνες.

Η πρώτη νίκη επί του Άγιου Νικόλαου αποδείχθηκε μία άτυπη προθέρμανση, αφού στη συνέχεια ήρθαν δύο σπουδαίες νίκες. Η πρώτη επί της ΑΕΚ, σε έναν αγώνα με αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, και η δεύτερη με την κυριακάτικη επικράτηση επί του Άρη Νικαίας. Ο Ιωνικός ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες και των δύο αυτών αγώνων. Η ΑΕΚ έχει δώσει πολλά χρήματα και κατέβηκε στο φετινό πρωτάθλημα με αρκετές φιλοδοξίες. Ο Ιωνικός, όμως, απέδειξε πως δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Μέσα στην πισίνα πάλεψε σε άμυνα και επίθεση και παίρνοντας τη σπουδαία για εύρος λόγων αυτή νίκη έστειλε μήνυμα προς πολλαπλές κατευθύνσεις. Η ομάδα είναι αποφασισμένη για μάχες. Αλλά, φαίνεται πως μπορεί να παίξει και το πόλο που απαιτούν αυτές οι συγκυρίες. Ένα πόλο αξιώσεων, που επιτρέπει τη διεκδίκηση της «κατοχύρωσης» κάποιων βάσεων που θα αρέσουν στον κόσμο της ομάδας.

Το τι θα γίνει στο μέλλον με την ομάδα πόλο δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Όμως, πλέον, όλοι περιμένουν τα επόμενα, και με μεγαλύτερη αδημονία, και με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Αυτά όλα συνιστούν τις συνέπειες ενός πολύ καλού ξεκινήματος όπως αυτό στο κολυμβητήριο της Νίκαιας το Σάββατο και την Κυριακή που μας πέρασαν...