Γράφει ο Κώστας Μαρούντας
Σε τέτοιες περιπτώσεις η αδημονία «φτάνει στο φουλ». Το πόσο έντονο θα διατηρηθεί το ενδιαφέρον και μετά τη διεξαγωγή του κάθε αντίστοιχου αγώνα εξαρτάται από το τελικό του αποτέλεσμα, αλλά και τις προεκτάσεις που αυτό θα έχει σε σχέση με το γενικότερο στόχο της ομάδας. Ο Ιωνικός ήξερε πολύ καλά τι σήμαινε αυτό το ντέρμπι εκτός έδρας με την Προοδευτική, όπως ξέρει και πολύ καλά τι σηματοδοτούν οι αγωνιστικές που απέμειναν.
Mισογεμάτο ή μισοάδειο, λοιπόν, το ποτήρι μετά το 0-0 του κυριακάτικου απογεύματος; Καταρχήν, στο να βγει μία ασφαλής και κοντινή στην πραγματικότητα κρίση, συμβάλλουν και άλλες παράμετροι εκτός από το ίδιο το αποτέλεσμα που σημειώθηκε. Από τη στιγμή που ο Γιούχτας και ο Εθνικός άφησαν και οι δυο τους από δύο βαθμούς στο μεταξύ τους αγώνα, αλλά και αφού η Επισκοπή πέταξε και αυτή δύο πολύτιμους βαθμούς απέναντι στην ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ, η κουβέντα μπορεί να γίνει σε διαφορετικό πλαίσιο. Σίγουρα στον Ιωνικό δεν υπάρχει η πίκρα που θα υπήρχε σε περίπτωση ήττας, σίγουρα δεν υπάρχει όμως και η «απογείωση» που θα επικρατούσε σε περίπτωση (ιστορικών διαστάσεων) διπλού. Επομένως, η όποια διερεύνηση γίνεται πιο προσγειωμένα και με ορθολογικότερη χροιά.
Στην Προοδευτική, παρεμπιπτόντως, πανηγύριζαν μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή ένα 0-0 στην έδρα τους με τέτοιο τρόπο που φανερώνει πόσο πολύ υπολόγιζαν (και ανησυχούσαν κιόλας...) τους «κυανόλευκους». Δόθηκε μία μεγάλη μάχη απέναντι σε μία ομάδα που δεν είχε καμία σχέση με το συγκρότημα που είχαμε δει στον πρώτο γύρο στη Νεάπολη. Έβγαλε και ορισμένες επικίνδυνες φάσεις που την έκαναν να φτάσει πολύ κοντά σε ένα τέρμα, αλλά ο Κουρεπίνης ανέλαβε δράση... Ο Ιωνικός, από την πλευρά του, ανταποκρίθηκε στις ψυχολογικές προεκτάσεις μίας τέτοιας αναμέτρησης και δεν λύγισε ούτε από το άγχος των ευρύτερων περιστάσεων, ούτε από την πίεση της έδρας. Προσπάθησε να κάνει το παιχνίδι του, σε κάποια σημεία του αγώνα το κατάφερε κιόλας μέχρι ενός βαθμού, αλλά θα μπορούσε (και έπρεπε) να κάνει κάποια πράγματα πολύ καλύτερα. Η επιθετική στειρότητα η δική του, ακόμα και σε επίπεδο παραγωγής φάσεων, έκρινε περισσότερο από κάθε τι άλλο την έκβαση του τελικού αποτελέσματος.
Πλέον, στις τελευταίες αγωνιστικές του 5ου ομίλου της φετινής Γ΄Εθνικής προβλέπεται με ακρίβεια μεγάλου ποσοστού πως θα γίνει η «σφαγή του Δράμαλη». Πάμε, κατά πάσα πιθανότητα, για ένα από τα συγκλονιστικότερα φινάλε σε ομίλους της συγκεκριμένης κατηγορίας εδώ και πολλά χρόνια. Το να κοιτάμε το πρόγραμμα και των 4 διεκδικητών, αφενός έχει ενημερωτική χροιά (που πρέπει να λάβει χώρα έτσι και αλλιώς), όμως το να κάνουμε την παραμικρή πρόβλεψη είναι τελείως επίφοβο. Προφανώς και υπάρχει αναδυόμενη λογική, αλλά μόνο και μόνο η πίεση που θα υπάρχει σε όλες αυτές τις ομάδες είναι ικανή να την «τινάξει στον αέρα»... Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως στον Ιωνικό όλοι (διοίκηση, προπονητικό τιμ, ποδοσφαιριστές, υποστηρικτές) οφείλουν να δώσουν οτιδήποτε διαθέτουν μέσα τους για να γίνει το «4 στα 4» και από εκεί και πέρα θα έλθει και το οριστικό αποτέλεσμα της φετινής προσπάθειας (αλλά και ο απολογισμός του). Αυτό είναι που προέχει και πάντα, και τώρα: να μπορέσει η ομάδα της Νίκαιας να κάνει τη δική της δουλειά όσο πιο άρτια θα μπορέσει τηρουμένων των αναλογιών που υπάρχουν..
Post A Comment: