Να είναι απλά αυτοί που μπορούν...

 Γράφει ο Κώστας Μαρούντας



Tι ήταν, άραγε, αυτό το απόγευμα Κυριακής στη Νεάπολη; Πρόγευση από ένα μέλλον που αργά ή γρήγορα θα έλθει; Μία σημαντική νίκη που διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του ποδοσφαιρικού Ιωνικού για κάτι πολύ καλό στο τέλος της φετινής αγωνιστικής περιόδου; Μάλλον, είναι και τα δύο μαζί. Γιατί πέρα από το βασικό, που είναι οι τρεις βαθμοί, το κλίμα που επικράτησε στο γήπεδο για τρεις περίπου ώρες σίγουρα θύμιζε άλλα πράγματα. Πολύ όμορφα και αρκετά ελπιδοφόρα... Αλλά, προς το παρόν, επείγει η νίκη στη «μάχη της Κρήτης»...

Για να μπορούμε, όμως, να το ψάχνουμε κάπως έτσι, συνέβαλε το γεγονός πως η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη «προσγείωσε» απότομα την Επισκοπή και της «έκοψε με το μαχαίρι» τις οποιεσδήποτε φιλοδοξίες. Η δουλειά έγινε. Και με τον πλέον κατάλληλο τρόπο. Γιατί στο γήπεδο της Νεάπολης εμφανίστηκε ένας Ιωνικός που από την αρχή έδειξε πως ήταν σε καλή κατάσταση σε όλους τους τομείς. Ένας Ιωνικός που δεν είχε όρεξη για περιπέτειες... Ήξεραν όλοι πως από τη στιγμή που η Επισκοπή είχε βαθμολογικό κίνητρο για τον ίδιο της τον εαυτό, θα αποτελούσε ένα δύσκολο αντίπαλο. Ήξεραν, όμως, και οι περισσότεροι πως αν εμφανιζόταν ένας Ιωνικός όπως εκείνος με τον ΟΦ Ιεράπετρας στο ίδιο γήπεδο λίγο καιρό πριν, οι πιθανότητες για μία νίκη θα ήταν πάρα πολλές.

Τελικά, τι είδαμε μέσα στο γήπεδο; Έναν Ιωνικό με αύρα, με πίστη, με ενέργεια, με ατομική αποφασιστικότητα, με συλλογική διάθεση και συνοχή, να μην αφήνει περιθώρια στην Επισκοπή. Να τη στέλνει πρόωρα για διακοπές και στο δεύτερο ημίχρονο να γίνεται απλά συντήρηση και σωστή διαχείριση χρόνου, καταστάσεων και κατοχής της μπάλας. Ο ποδοσφαιρικός Ιωνικός, σε μία αποστολή ειδικών περιστάσεων, ανταποκρίθηκε σαν έτοιμος από καιρό.

Το πανηγύρι στο τέλος της αναμέτρησης ήταν μία συνθήκη με πολλές διαστάσεις, που δεν γίνεται να αφήσει ασυγκίνητο τον οποιονδήποτε. Ήταν κάτι που είχε καιρό να συμβεί. Ήταν μία προσωπική δικαίωση για όλους όσους προσπάθησαν (και προσπαθούν ακόμα) αυτή την αγωνιστική περίοδο για να μπορέσει ο Ιωνικός να πετύχει το καλύτερο δυνατό. Ίσως ήταν και μία «χειρονομία ανταπόδοσης» σε όσους είχαν προσπαθήσει τα προηγούμενα χρόνια, κάτω από αντίξοες συνθήκες, με χαμηλότερο τον πήχη, ή που -τέλος πάντων- για διάφορους λόγους απέτυχαν να ανεβάσουν τον Ιωνικό.

Ίσως ήταν και κάτι με ευρύτερες και μελλοντικές προεκτάσεις. Ένα προμήνυμα για το τι μπορεί να γίνει στα επόμενα χρόνια. Αλλά και το κατάλληλο εχέγγυο για τη μάχη που έρχεται στην τελευταία αγωνιστική. Οι φίλοι της ομάδας της Νίκαιας ελέω του τμήματος μπάσκετ έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια στις νίκες, στις χαρές, στις επιτυχίες. Ήρθε η ώρα να μεταφερθούν όλα αυτά και στη Νεάπολη. Γιατί χρειάζονται και απαιτούνται συνάμα οι ανάλογες «γρασιδάτες» εκδοχές. Εκείνες που θα γαλουχήσουν νέες γενιές οπαδών και υποστηρικτών του ποδοσφαιρικού τμήματος, εκείνες που θα πείσουν πως το ποδοσφαιρικό τμήμα μπορεί να επανέλθει σε υψηλότερες πτήσεις.

Όμως, τώρα προέχει ο Ατσαλένιος. Για να να μπορέσουν όλα τα προηγούμενα να αποτελέσουν σύντομα καταγεγραμμένο παρόν πρέπει να τηρηθεί η σειρά. Πρέπει να έχουν όλοι στο νου τους το εξής. Είναι πολύ δύσκολο για μία ομάδα να παίζονται όλα σε έναν ή σε δύο αγώνες (γιατί υπάρχει και η αυξημένη πιθανότητα του μπαράζ). Όταν για χρόνια χαραμίζεσαι σε μία τέτοια κατηγορία, και η προοπτική του να αλλάξει αυτή η κατάσταση παίζεται σε ένα ενενηντάλεπτο, το βάρος μεγαλώνει αυτόματα. Όμως, οι παίκτες του Δημήτρη Αρναούτη πρέπει να πιστέψουν στις υπαρκτότατες δυνατότητές τους, να σκεφτούν πού βρίσκονται και πόσα καλά πράγματα τους περιμένουν, πόσο μεγάλη στήριξη απολαμβάνουν από τον κόσμο του Ιωνικού και όλη την ευρύτερη οικογένεια του σωματείου. Τότε προκύπτει ένας μονόδρομος: να είναι απλά αυτοί που μπορούν. Αυτό θα αρκεί ξανά…

ΥΓ. Aυτήν την εβδομάδα χρειάζονται πολλαπλές ασκήσεις και προεργασίες σε διάφορα μέτωπα. Έχουν γνώση οι φύλακες, επομένως μάλλον θα γίνει κάτω από καλές συνθήκες η προσπάθεια και μετά θα έρθει ο απολογισμός. Είναι σίγουρα προτιμότεροι οι απολογισμοί που γίνονται ως διαλείμματα σε ώρες και ημέρες ευφορίας και πανηγυρισμών... Η καλύτερη άμυνα του ομίλου μπορεί και πρέπει να διασφαλίσει τα βασικά, για να μπορέσει η επιθετική λειτουργία της ομάδας να «απογειώσει» τους πάντες στο νικαιώτικο στρατόπεδο!

ΥΓ1. Από όλες τις ομάδες του ομίλου που είδαμε φέτος στη Νεάπολη (αλλά και σε ορισμένους εκτός έδρας αγώνες), νομίζω πως η καλύτερη ήταν ο Ιωνικός στα καλά του. Είναι αμαρτία αυτό να μη συνοδευτεί και από μία δίκαιη στη δική μας αντίληψη ανταμοιβή...