Η αρχή μίας τέτοιας διαδρομής

Γράφει ο Κώστας Μαρούντας

Ο αγώνας Κυπέλλου με την Παναχαϊκή την περασμένη Τρίτη στη Νεάπολη ήταν μία συνθήκη που αν ο Ιωνικός παρουσιαζόταν ουσιαστικός και σοβαρός δεν είχε να χάσει κάτι το σημαντικό.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή αγώνας με μία ομάδα από παραπάνω κατηγορία, μονάχα αν ηττηθείς με ένα σκορ που ενοχλεί, υπάρχει μεγάλο θέμα. Όμως, η ομάδα του Δημήτρη Αρναούτη δεν είχε όρεξη για τέτοια. Ήξερε τη σημασία του αγώνα, παρουσιάστηκε σοβαρή, διεκδίκησε τις πιθανότητές της και μπορεί να συνεχίσει με το κεφάλι ψηλά.

Ήρθε ένας αποκλεισμός μεν, και κανένας δεν χαίρεται..., αλλά εμπλουτίστηκαν οι εμπειρίες και δοκιμάστηκαν σε σχετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας οι αντοχές και οι αντιδράσεις των «κυανόλευκων». Κρατώντας τα θετικά που επέδειξαν οι ποδοσφαιριστές του Ιωνικού και εστιάζοντας στα αρνητικά (για να δουλευτούν εκ νέου), η προσπάθεια της ομάδας συνεχίζεται. Βρίσκεται ακόμα στα παρθενικά στάδια ενός νέου κύκλου και όλα είναι μπροστά της και στο χέρι της. Για την ακρίβεια στα πόδια των ποδοσφαιριστών και στις διαχειρίσεις του τεχνικού επιτελείου. Και όσον αφορά στο θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας; Ανανέωση του ραντεβού για του χρόνου, με την ελπίδα, την ευχή και τη στόχευση συνάμα, γιατί όχι..., για ακόμα καλύτερα πράγματα από τα φετινά.

Τώρα, υπάρχει η πρεμιέρα της Football League και τα Τρίκαλα. Eκεί που χρειάζεται να δώσουν όλοι αυτό που μπορούν. Εκεί που πρέπει η εικόνα στις κερκίδες να είναι παράμετρος προώθησης της ίδιας της ομάδας. Ο Ιωνικός τους τελευταίους δύο μήνες έπαιξε τα φιλικά του, έδωσε και δύο αγώνες για το Κύπελλο Ελλάδας. Είναι σε θέση να γνωρίζει πάνω κάτω πού βαδίζει και τι πρέπει να γίνει. Αν γίνει στο βαθμό που χρειάζεται, οι πιθανότητες αυξάνουν. Εξάλλου, αυτό που θέλει ο φίλος κάθε ομάδας είναι να βλέπει τους παίκτες να προσπαθούν, να σέβονται τις περιστάσεις και να έχουν την τόλμη να ορίζουν αυτοί τις καταστάσεις (και όχι ο αντίπαλος). Να λαμβάνουν χώρα, δηλαδή, πάνω στα γρασίδια οι βασικές προϋποθέσεις που φέρνουν αργά ή γρήγορα και τα επιτυχημένα αποτελέσματα.

Ένα πρωτάθλημα είναι μία διαδικασία μηνών, μία διαδρομή. Που δεν εξαντλείται στην αρχή, αλλά κρίνεται στο τέλος. Επομένως, βασικός στόχος είναι να μπορέσει μία ομάδα σε εύλογο χρονικό διάστημα να αρχίσει να κάνει σωστά αυτά που έχει επιλέξει στα πλάνα της. Και κυρίως να υπάρχει συνοχή, αλλά και να θέλουν οι παίκτες της να παίζουν τους αγώνες το επόμενο κιόλας λεπτό. Γιατί θα τους αντιλαμβάνονται ως ευκαιρία και όχι ως βάρος ή «ανυπέρβλητο εμπόδιο». Μαζί με τον εαυτό του, ο Ιωνικός καλείται να μάθει σταδιακά, αλλά και έγκαιρα..., και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ξεχωριστού αντιπάλου. Ο αγώνας με τα Τρίκαλα είναι η αρχή μίας τέτοιας διαδρομής. Απαιτητικής, αλλά εφικτής για την επίτευξη ορθολογικά επιλεγμένων στόχων. 

ΥΓ. Με βάση μία σειρά δεδομένων που έχουμε συλλέξει έως τώρα, αλλά και ψηλαφίζοντας τα αποτελέσματα της θεσσαλικής ομάδας σε φιλικά και Κύπελλο Ελλάδας, τα Τρίκαλα εμφανίζονται ως μία αρκετά φιλόδοξη (και δυνατή...) ομάδα. Όμως, αυτά φαίνονται επί της ουσίας μέσα στα γήπεδα και ο Ιωνικός είναι σε θέση να παλέψει για να γίνει αυτός ο πρωταγωνιστής. Σε τέτοιες περιστάσεις όσο περισσότερο στιβαρός εμφανιστεί ο ίδιος, τόσο πιο πολύ θα καθαρίζει το δικό του μυαλό και θα μπορεί να ψάχνεται για το καλύτερο δυνατό στο πέρασμα των λεπτών της αναμέτρησης. Η όποια ποιότητα στο ποδόσφαιρο πραγματώνεται, πάντα, πάνω στα θεμέλια της σωστής λειτουργίας.